carroll, lewis - la aventuroj de alico en mirlando.pdf

LA RAKONTO DE LA FALSĤELONIO 143
ni vizitis la lernejon ĉiutage—”
“Ankaŭ mi studis en taglernejo,” diris
Alico. “Ne necesas tiom fieri.”
“Kun ekstraĵoj?” demandis la Falsĥelonio,
iom malkviete.
“Jes,” diris Alico, “ni studis la Francan
kaj muzikon.”
“Kaj lavadon?” diris la Falsĥelonio.
“Certe ne!” diris Alico indigne.
“Ha! Do via ne estis vere bona lernejo,”
diris la Falsĥelonio per tono de granda
kvietiĝo. “Nu, en nia oni aldonis, fine de la
listo, ‘Franca, muziko, kaj lavado—ekstraj.’”
“Vi tamen ne multe bezonis ĝin,” diris
Alico; “ĉar vi loĝis sur la fundo de la maro.”
“Mi ne estis sufiĉe riĉa por studi ĝin,”
diris la Falsĥelonio ĝemante. “Mi studis nur
la norman kurson.”
“El kio ĝi konsistis?” demandis Alico.
“Regado kaj Kribrado, kompreneble, estis
la unuaj,” la Falsĥelonio respondis; “kaj
sekvis la diversaj fakoj de Aritmetiko—