carroll, lewis - la aventuroj de alico en mirlando.pdf

VOLONTKONKURSO KAJ LONGA VOSTO 33
ne vere volis scii, sed la Dido paŭzis kvazaŭ
kredante ke iu devas paroli, kaj neniu alia
ŝajne inklinis ion diri.
“Nu,” diris la Dido, “la plej bona klarigo
estas ago.” (Kaj, ĉar vi mem eble volos provi
ĝin, dum iu vintra tago, mi rakontos al vi
pri kiel la Dido okazigis ĝin.)
Unue ĝi markis vetkurovojon, pli-malpli
cirklan (“la preciza formo ne gravas,” ĝi
diris), kaj starigis ĉiujn grupanojn diversloke
sur la kurejo, tie kaj tie. Ne aŭdiĝis ia “Unu,
du, tri, kuru!” sed ili komencis kuri laŭvole,
kaj ĉesis kuri laŭvole, tiel ke estis malfacile
scii ĝuste kiam la kurkonkurso finiĝis. Tamen,
post ĉirkaŭ duonhoro da kurado, kiam ili
estis tute sekaj, la Dido subite vokis, “La
konkurso finiĝis!” kaj ili ĉiuj grupiĝis ĉirkaŭ
lin, anhelante, kaj demandante, “Sed kiu
venkis?”
Tiun demandon la Dido ne povis respondi
sen multa pensado, kaj ĝi staris longatempe
kun unu fingro premita al lia frunto, (la