carroll, lewis - la aventuroj de alico en mirlando.pdf

134 LA AVENTUROJ DE ALICO EN MIRLANDO
“kiom klare vi esprimas la aferojn!”
“Ĝi estas mineralo, mi kredas,” diris Alico.
“Kompreneble,” diris la Dukino, kiu ŝajne
estis preta konsenti al ĉio dirita de Alico;
“troviĝas granda mustardomin’ proksime de
ĉi tie. Kaj la moralaĵo de tio estas—‘Ju
pli oni riĉigas min, des malpli oni riĉigas vin’.”
“Ho, mi scias!” kriis Alico, kiu ne
atentis tiun lastan komenton, “ĝi estas
legomo. Ĝi ne aspektas legomo, sed ĝi ja estas.”
“Mi plene konsentas kun vi,” diris la
Dukino; “kaj la moralaĵo de tio estas—‘Estu
kia vi volas ŝajni’—aŭ, se vi volas ke mi
parolu pli simple—‘Neniam imagu vin ne
esti alia ol kiel ŝajnas al aliaj ke kio vi
estis aŭ eble estus ne estis alia ol kia vi
estus alie al ili ŝajninta.’”
“Mi kredas ke mi pli bone komprenus
tion,” Alico diris tre ĝentile, “se mi povus
vidi ĝin skribita: sed mi ne povas plene
kompreni la sencon dum vi parolas ĝin.”
“Tio estas nenio, kompare kun kion mi