carroll, lewis - la aventuroj de alico en mirlando.pdf

ATESTAS ALICO 181
“Mi ankoraŭ ne malfermis ĝin,” diris
la Blanka Kuniklo, “sed ŝajne ĝi estas
letero, verkita de la akuzito al—al iu.”
“Sendube,” diris la Reĝo, “krom se ĝi
estas verkita al neniu, kaj tio tute ne
estas kutima, sciu.”
“Al kiu ĝi estas adresita?” diris ĵuriano.
“Ĝi tute ne estas adresita,” diris la
Blanka Kuniklo; “efektive, tute nenio estas
skribita sur la eksteraĵo.” Li malfaldis la
folion dum li parolis, kaj pludiris, “Efektive
ĝi ne estas letero: ĝi estas versoj.”
“Ĉu la manskribo estas de la akuzito?”
demandis alia ĵuriano.
“Ne, tute ne,” diris la Blanka Kuniklo,
“kaj tio plej perpleksas.” (La ĵurianoj ĉiuj
aspektis perpleksaj.)
“Sendube li imitis la skribon de alia
persono,” diris la Reĝo. (La ĵurianoj ĉiuj
reaspektis feliĉaj.)
“Bonvolu, via Moŝto,” diris la Bubo,
“mi ne verkis ĝin, kaj oni ne povas pruvi