SCRIPTIE AdeGrdef3.indd

6. Beleid
6.1 Inleiding
Zoals uit de voorgaande hoofdstukken is gebleken zijn de ‘ontmoetingen’
in een stad opgebouwd uit een complex weefsel. Er
is voortdurend contact tussen allerlei soorten mensen, soms kort
en vluchtig, soms van langere duur en dieper van aard. Al deze
ontmoetingen bij elkaar maken de stad tot een stad.
Tevens is naar voren gekomen dat mondiale, economische, fysiek-ruimtelijke
en sociale aspecten van invloed zijn op de specifieke
beroepscategorie, die centraal staat in deze studie, in de
stad Amsterdam.
De reden waarom advocatenkantoren hier standplaats houden
komt in het volgende empirische deel uitgebreid aan de orde.
In dit hoofdstuk is dat net andersom en wordt getracht weer
te geven wat de juridisch hooggespecialiseerde kenniswerkers
met hun kantoren betekenen voor de stad Amsterdam. Welke
condities biedt de stad en wat voor een eisen worden aan hen
gesteld? Duidelijk is dat de zakelijke dienstverlening waartoe de
advocatuur behoort een belangrijke motor vormt voor de economie
in Nederland in zijn geheel. Een grondige analyse van beleidsdocumenten
van Europees, nationaal, regionaal en stedelijk
niveau zou nodig zijn om te herleiden welk beleid een rol speelt
bij de vele aspecten die het object van deze studie met zich
brengt. Zo’n uitgebreide analyse valt echter buiten het bestek
van deze scriptie. Om deze reden wordt in dit hoofdstuk slechts
een beknopte weergave gegeven van enkele beleidsthema’s (van
Europees tot gemeentelijk) die in een relatie staan tot de beroepscategorie
van de advocatuur en hun omgeving.
6.2 Nederland in Europa
De afgelopen dertig jaar is de Europese Unie (EU) geleidelijk betrokken
geraakt bij beleidsterreinen die vroeger het exclusieve
domein van de lidstaten waren. Ook economische onderzoekers
zien steeds meer een rol voor de EU weggelegd op de beleidsterreinen
van hoger onderwijs, innovatie, de interne markt, de vennootschapsbelasting
en regionaal beleid voor arme lidstaten. Dit
hoeft niet te betekenen dat deze betrokkenheid op elk van deze
terreinen even groot moet zijn. Binnen het Europese beleid van
de kenniseconomie heeft de EU kennisproductiviteit aangewezen
als een van de dominante factoren. 1
Het Europese cohesiebeleid is gericht op het vergroten van de
economische, sociale en territoriale cohesie in de Europese Unie.
Het beleid kent vanaf 2007 drie doelstellingen. Voor Nederland
spelen de doelstellingen 2 en 3 een rol:
• Doelstelling Convergentie: gericht op de minst welvarende
landen en regio’s.
• Doelstelling Regionale Concurrentiekracht en
Werkgelegenheid: gericht op alle overige regio’s.
• Doelstelling Europese Territoriale Samenwerking: gericht
op alle regio’s in de Europese Unie ter vergroting van de
onderlinge samenwerking over de landsgrenzen heen.
Kenniseconomie gedijt in een aantrekkelijk ondernemingsklimaat,
waarbij ook de kwaliteit van de omgeving een belangrijke
factor is. Investeringen in een aantrekkelijk werk- en woonklimaat
dragen bij aan de economische groei en werkgelegenheid
en vormen een belangrijk onderdeel van de inzet van de
structuurfondsen van de EU. Dit inzicht leidde in het voorjaar
van 2000 tot de zogenaamde Lissabon-doelstellingen. Met
de Lissabonstrategie wordt beoogd om tussen nu en 2010 de
Europese Unie uit te doen groeien tot de sterkste economie van
de wereld. Volgens de EU is de economie sterk wanneer:
• Er sprake is van veel concurrentie
• De economie zich snel kan aanpassen aan ontwikkelingen
in de wereld
• Mensen en bedrijven veel kennis hebben zodat ze nieuwe
ontdekkingen kunnen doen
1 www.CPB.nl, 2008
BEWEEGREDENEN
45