Bedreigingen in Nederland - Politie & Wetenschap

het onderzoek af te halen. Niet lang na de gebeurtenissen
verscheen hij echter weer in de rechtszaal: voor dreigementen
en intimidatie zwichtte hij dus niet. Naar eigen zeggen was
Valente bij de eerste dreigementen te laconiek.
In dezelfde periode traden er ook copycats op, figuren
die brieven schreven uit naam van het misdaadsyndicaat
‘Octopus’, brieven met een dreigende strekking waarin de eis
van vrijlating van enkele kopstukken van het syndicaat werd
geformuleerd. De advocaat van de echte leden van het
zogenoemde syndicaat deelde echter mee dat zijn cliënten
dergelijke brieven nooit zouden sturen; ze waren hier volgens
hem te slim voor. Een dreigende fax bleek afkomstig te zijn
van een gestoorde vrouw die beweerde tot de top van het
syndicaat te horen (NRC Handelsblad, 14 april 1995).
Het gevolg van de bedreigingen was dat het Openbaar
Ministerie zich ging bezinnen op de vraag hoe officieren beter
beschermd konden worden. In een interview naar aanleiding van
de bedreiging van Koos Plooy vertelt Valente nu: ‘In mijn tijd
was het improviseren. Nu zijn er draaiboeken. Gerechtsgebouwen
zijn beter beveiligd. Vertrouwelijke documenten worden beter
opgeborgen en gaan niet meer zomaar mee naar huis, zoals in
mijn tijd. En als er toch vertrouwelijke informatie mee naar
huis moet, dan is er beveiliging thuis’ (NRC Handelsblad, 9
september 2003).
Op 5 september 2003 werd door het Openbaar Ministerie naar
buiten gebracht dat er een aanslag op officier van justitie
Koos Plooy was beraamd. Volgens de media waren de bedreigingen
‘brutaler’ dan eerdere bedreigingen tegen magistraten omdat er
iemand vanuit de Balkan zou zijn ingevlogen om de moord te
plegen. De bedreiging kwam uit de Joegoslavische hoek en werd
ook hierom zwaarder geacht. Deze ‘Joego-scene’ had in
Amsterdam een geduchte en gewelddadige reputatie opgebouwd
(Bovenkerk 2003). Het was echter niet de bedreiging zelf die
de meeste stof deed opwaaien, maar de wijze waarop het hierop
volgende onderzoek werd uitgevoerd.
Op zichzelf is het naar buiten brengen van het feit dat
justitie op de hoogte is van een ophanden zijnde moordaanslag
121