Bedreigingen in Nederland - Politie & Wetenschap

de situatie van de vrijstaat, zoals in woonwagenkamp de
Vinkenslag. Er zijn over deze kwestie mede door mijn toedoen
vragen gesteld in de Tweede Kamer maar het heeft allemaal niets
geholpen.’
Naast de twee vormen van bedreiging die hier zijn behandeld: de
individuele emotionele uitbarsting en de drang vanuit de
(georganiseerde) misdaad, moet het antwoord op onze enquêtevraag
van een van de notarissen apart worden genoemd. De enige maal
dat men op een bepaald kantoor was bedreigd kwam de dreiging van
de kant van overheidsfunctionarissen! ‘Politiemensen van de CID
kwamen vertellen dat wij een crimineel hadden in ons
cliëntenbestand en ze probeerden ons informatie over hem te
ontfutselen.’ De betreffende notaris heeft dit als zeer
intimiderend ervaren. Deze signalering laat zich vergelijken met
de klacht van fotojournalisten die vinden dat de politie hun het
werken onmogelijk maakt.
Gelegenheidsstructuur
In deze paragraaf willen we nog iets zeggen over de
gelegenheidsstructuur van het beroep die notarissen tot
risicogroep voor bedreigingen maakt. Notarissen bevinden zich
als kleine zelfstandigen in een kwetsbare positie. Tegenover
machtige banken en de overheid vormen zij maar een kleine
partij. Ze zijn verantwoordelijk voor hun personeel. Ze zijn
gemakkelijk te benaderen: ze wonen vaak bij de zaak en
verplaatsen zich per fiets. Hun familie is gemakkelijk te
vinden. De toegenomen onderlinge concurrentie en de stijgende
kosten om aan bepaalde documenten (zoals uittreksels uit het
bevolkingsregister) te komen, maken het wel enigszins
begrijpelijk dat sommige notarissen minder zorgvuldig te werk
gaan (Laclé 2005). ‘Slordige notarissen kunnen kosten besparen
door allerlei dingen niet goed uit te zoeken. In 99 procent van
de gevallen gaat het goed,’ zegt er een. Bepaalde
identiteitscontroles worden dan weleens overgeslagen. Daar komt
bij dat niemand de notaris controleert. Er bestaat geen
onafhankelijke instelling die het notariaat inspecteert.
180