Bedreigingen in Nederland - Politie & Wetenschap

afpersing) waren schering en inslag. Bom: ‘Die brieven waren
vooral afkomstig van mensen die meenden terecht of ten
onrechte te zijn aangevallen via televisieprogramma’s. Men was
gefrustreerd, beledigd en in zijn belangen geschaad; soms was
dit ook zo. Een bedrijf kon soms na een uitzending zijn biezen
pakken. Veel scheldberichten waren ook louter te beoordelen
als emotie-exposure. Van anonieme bedreigers konden niet
altijd de ware motieven worden achterhaald.’
Bom deed bewust geen aangifte, omdat hij van mening is
dat bedreigingen alleen maar toenemen als er grootschalig over
wordt gepubliceerd en omdat hij van de politie op dit terrein
helemaal niets verwachtte. In die periode praatte men er
gewoon niet over.
Wij vroegen ons af of de bedreigingen aan zijn adres zo
omvangrijk waren omdat hij misschien het enige (of één van de
weinige) programma maakte dat maatschappelijke misstanden aan
de kaak stelde. Dit ontkende hij en hij stelde dat de
journalistiek destijds veel meer geëngageerd was dan nu. Ook
waren er toen al meer consumentenprogramma’s, zoals Vara’s
Koning Klant’ en bij de Tros het programma Kieskeurig, de
voorloper van het huidige Radar. Bom: ‘Er waren maar twee
zenders, Nederland 1 en Nederland 2, dus we trokken een heel
groot publiek en hadden dus een hoge kijkdichtheid. De
bedreigingen waren talrijker en misschien wel ernstiger dan
vandaag de dag. Van 1975 tot 1978 was ik verslaggever bij de
NOS; ook daar kwam men al op de redactie langs om bedreigingen
te uiten. Er was een keer een man op de redactie die toen hij
binnenkwam iedereen die hij tegenkwam begon te slaan. En
waarom? Hij voelde zich aangesproken door de nieuwsvisie.
Bedreigers waren in mijn geval altijd gemotiveerde,
intelligente mensen die op zoek waren naar wraak, vergelding
en genoegdoening, en zodoende weloverwogen een tegenactie
instelden, soms in de vorm van chantage om mij op den duur te
laten stoppen met het programma. Veelal waren de bedreigingen
afkomstig vanuit het bedrijfsleven.
Naast de kogelbrieven en andere dreigbrieven werd er ook
vaak gedreigd met juridische procedures. Een voorbeeld vormde
de reactie op Boms onthulling over het Foster Parents Plan.
141