De kunstrijder.pdf

meneer Geraers, van vorige week. Maar het zou me weinig
moeite kosten hun belangstelling weer te wekken.'
'Stel dat we iets weten,' zei Patrick. 'Aan de ene kant bent
u ons dan dankbaar, want de schilderijen zijn terug. Aan de
andere kant wilt u de politie op ons dak sturen vanwege die
Metsu.'
'Dat is correct,' zei meneer Sparendonk.
'Ik kan het niet volgen,' gebaarde Tom.
'Tom begrijpt het niet, en ik evenmin.'
'Nou kijk,' zei meneer Sparendonk. 'Stel ik laat per ongeluk
een tas vallen waarin een aantal kostbaarheden zit. Jij
raapt hem voor me op, maar vóór je hem teruggeeft pik je
mijn portemonnee er uit. Ik ben je dan dankbaar voor het
oppakken van mijn tas en ik geef je toch een draai om je oren
voor het pikken van mijn beurs.'
'Wij hebben niks van u gepikt, geen beurs en geen schilderij.'
'Vertel me dan wat je weet.'
Hij kreeg geen antwoord.
'Dan zit er weinig anders op dan dat ik een gesprekje ga
hebben met inspecteur Saarloos,' zei de verzekeringsagent.
'Wacht nog een paar dagen,' zei Patrick gejaagd.
'Dus je erkent dat jullie iets weten?'
'Misschien weten we iemand die iets weet. Meer kan ik er
echt niet over zeggen.'
T om maakte een gebaar waaruit zijn verbazing b1eek.
'Goed, ik zal een paar dagen wachten,' beloofde de heer
Sparendonk. 'Stel mijn geduld niet te lang op de proef.'
Hij lichtte zijn hoed en vertrok met bedaarde pas. Een
man met weinig emoties en veel vasthoudendheid.
'Weten wij iemand die iets weet?' gebaarde Tom.
'Nee. Ik wou tijd winnen. Alle sporen van de schilderijen
moeten weg bij de Roerigs. Vooral de foto's die Victoria
heeft gemaakt.'
Ze overlegden nog een tijdje wat ze moesten doen. De