De kunstrijder.pdf

'Kun je tegen je verlies?' vroeg Patrick.
'Een vraag die zich vanavond niet zal voordoen,' zei zijn
moeder. Ze waren allebei goed in het spel en het hing werkelijk
van het geluk af wie er won.
Moeder trok de laagste letter en begon. Dat zag er al
meteen somber uit voor haar zoon, want ze legde het zevenletter
woord schedel neer; vijftig punten extra dus. Maar
Patrick kwam sterk mee, door met een s die hersenpan meervoudig
te maken en het woord 'slabje' te presenteren, met
een behoorlijk hoge woordwaarde.
Ze gingen een tijd gelijk op. Halverwege legde moeder
het woord 'stal' neer en Patrick zag meteen dat hij daar 'dief
voor kon zetten. D IE F. Er ging een schokje van herkenning
door hem heen. Hij dacht aan T ony en de leeskaart.
Had het F lED van T ony eigenlijk 'dief betekend? Had
Victoria's broer willen zeggen dat de schilder een dief was?
Had Van Oerle de Metsu vervalst? Dat hij er het talent voor
had was zeker. Maar wanneer? Hoe had hij het origineel in
handen gekregen? Zonder dat was het waarschijnlijk onmogelijk
een goede vervalsing te maken. Van een foto? Nee,
dan kreeg je natUurlijk nooit de kleuren echt gelijkend.
'J ouw beurt.'
'Ja, sorry.' Hij legde de dief neer en zag gedurende de rest
van het spel geen kans meer zijn moeder bij te houden. Zijn
gedachten waren elders. T ony had de schilder herkend, dat
leek hem meer dan waarschijnlijk. Tom had uit de verte
gezien dat hij over de Metsu had gesproken. Hij had een
spoor, dacht hij. Een aangename opwinding maakte zich van
hem meester, zoals een aantal weken geleden, toen hij op het
spoor van de Veenmannen was gekomen.
Hij verloor met meer dan honderd punten, waarvan zijn
moeder achteloos opmerkte dat ze het immers had voorspeld.
HiJ ruimde haastig het spel op en ging toen zoeken in
de paperassen die hij in de loop van de maanden over de
schilderijenzaak verzameld had. Hij vond algauw wat hij