Lees het rapport - Reith | Hendriks & partners

a. Het belooft een oplossing voor een weerbarstig probleem.
b. Het rekent af met andere tot dan toe in omloop zijnde verhalen en oplossingen.
c. Het is gevat in beeldende taal (krachtige beeldspraak, aansprekende begrippen).
d. Het suggereert heldere, uitvoerbare oplossingen.
e. Het sluit aan bij de kernwaarden van de meeste mensen in de stad of samenleving.
11.5 Betrek burgers bij gebiedsgericht werken
Burgers zijn nu vaak het sluitstuk in gebiedgericht werken. Daar zijn vanuit de ambtelijke
en professionele deelnemers geredeneerd goede redenen voor. Het is al moeilijk genoeg
om de institutionele stakeholders aan tafel te houden. Het betrekken van burgers maakt
de situatie alleen maar ingewikkelder. In het tactische geweld tussen stad en wijk hebben
burgers niets te zoeken. Toch hebben burgers een potentieel belangrijke inbreng. Zij zijn
de ervaringsdeskundigen bij uitstek bij de maatschappelijke vraagstukken die de inzet van
gebiedsgericht werken zijn. De casus Schilderswijk laat zien dat burgers vol creatieve
ideeën zitten en in staat zijn om een productieve inbreng te hebben in het gebiedsgericht
werken.
11.6 Leg verantwoording af in termen van resultaat
70
Ontwikkel verantwoordingsmechanismen waarin het praktische resultaat van beleid,
beleidskeuzes en beleidsuitvoering bespreekbaar wordt. Daarbij hoeft het niet direct te
gaan om het meten van outcome of het afrekenen van instellingen op basis van deze
meting. Meer informele verantwoordingsmechanismen kunnen dienen om continu in
gesprek met zowel bestuur, maar ook met partners en bewoners, de bijdrage van beleid
aan maatschappelijke problemen in de wijk te bespreken en vast te stellen. Deze nieuwe
wegen van verantwoording zijn additioneel aan bestaande wegen en kunnen o.a. vorm
krijgen door:
a. Doelgroep te laten aangeven wat goede criteria zijn om resultaat van beleid vast te
stellen en hen betrekken bij het bepalen of die ook bereikt zijn.
b. Stakeholders te laten aangeven op welke manier zij bijdragen aan maatschappelijk
gewenste resultaten in plaats van aan beleidsmatig gewenste output.
c. Stakeholders te laten benoemen welke obstakels zij ondervinden bij het bereiken van
de gewenste resultaten.
d. Zowel informele als formele gesprekken over resultaat te richten op verbetering en
niet op onderlinge afrekening.