Themanummer over criminaliteit, migratie en etniciteit - Tweede Kamer

More documents

Recommendations

Info

Tijdschrift voor Criminologie 2010-05-01 52(2010)2 : 105-217 noemen. Van Belgische onderzoekers komt bovendien de kritiek dat de categorie 'etniciteit' in het Nederlandse onderzoek te veel centraal staat en er te weinig oog is voor de methodologische valkuilen die met dit soort onderzoek gepaard gaan. Zij stellen dat er ook meer aandacht zou moeten uitgaan naar de (combinatie van) achterliggende factoren die criminaliteit eigenlijk verklaren. De themaredactie is van mening dat deze onderwerpen nog steeds discussie en aandacht verdienen om te voorkomen dat het onderzoek ongewild bijdraagt aan de uitsluiting van hele groepen migranten, die in meerderheid niets met criminaliteit van doen hebben. Daarbij moet bedacht worden dat criminaliteit van migranten en hun nakomelingen, mobiel banditisme en migratiecriminaliteit verschillende fenomenen zijn. Mede vanuit die gedachte tracht dit themanummer de diversiteit van vraagstukken rondom migratie en criminaliteit te belichten. De bijdragen in dit themanummer In de eerste bijdrage aan dit themanummer leveren Blokland, Grimbergen, Bemasco en Nieuwbeerta nieuwe cijfers met betrekking tot de betrokkenheid van allochtone jongeren bij de geregistreerde criminaliteit in Nederland. Zij beschrijven de criminele carrières van de mannelijke en vrouwelijke delinquenten in het geboortecohort 1984 en vergelijken daarbij Nederlandse jongeren met 'tweede generatie'-jongeren met een Turkse, Marokkaanse, Surinaamse en Antilliaanse achtergrond. Een van hun bevindingen luidt dat een relatief klein deel van de Antilliaanse en Marokkaanse geregistreerde daders een relatief groot deel van de criminaliteit die voor deze groepen in dit cohort geregistreerd is, voor zijn rekening neemt. Opvallend is dat het hierbij voor een deel om Marokkaanse meisjes blijkt te gaan. Terwijl naar de vier grote etnische minderheidsgroepen in Nederland betrekkelijk veel criminologisch onderzoek is gedaan, geldt dit niet voor meer recente migrantengroepen, zoals asielzoekers en (al dan niet pendelende) kenniswerkers. In dat opzicht heeft het criminologisch onderzoek in Nederland en België de eerdergenoemde veranderingen in de samenstelling van de wereldwijde migratiestromen (nog) nauwelijks gevolgd. Wel is in Nederland vrij veel onderzoek verricht naar criminaliteit onder illegaal verblijvenden, onder wie zich ook afgewezen asielzoekers bevinden (Van der Leun & Engbersen, 2001; Leerkes, 2007; 2009). Daarbij aansluitend analyseren De Boom, Snel en Engbersen in dit themanummer de geregistreerde (verdenkingen van) criminaliteit onder asielmigranten met een verblijfsvergunning of de Nederlandse nationaliteit, asielzoekers van wie de asielprocedure nog loopt en afgewezen asielzoekers. Hun conclusie luidt dat naarmate de juridische positie van de asielmigrant zwakker is, het percentage geregistreerde verdachten in de betreffende groep toeneemt, ook als wordt gecorrigeerd voor een aantal achtergrondkenmerken. Ook de typen delicten waarvan de onderscheiden groepen in meer of mindere mate worden verdacht, blijken met de juridische positie in verband te staan. Zoals we hiervoor al hebben aangestipt, bestaat een deel van de meer recente migratiestromen naar landen als Nederland en België uit migranten die heen en 12
Tijdschrift voor Criminologie 2010-05-01 52(2010)2 : 105-217 weer reizen tussen herkomst- en bestemmingsland(en). Uit de bijdrage van Van Daele en Vander Beken blijkt dat het hier niet alleen migranten met goede bedoelingen betreft, maar ook zogenoemde mobiele daders. De auteurs ondervroegen verschillende leden van Oost-Europese dievenbendes over de internationale helingpraktijk, en ontdekten dat sommigen in feite 'mobiele bandieten' waren, terwijl anderen zich voor langere tijd in West-Europa hadden gevestigd. Aansluitend beschrijven Soudijn en Huisman het fenomeen van wat zij noemen 'criminele expats'; in dit geval Nederlandse en Britse criminelen die ten behoeve van de internationale drugshandel doelbewust zijn geëmigreerd naar een ander land binnen de Europese Unie. Op grond van dossiers en gesprekken met opsporingsambtenaren laten zij zien hoe deze Europese migranten - op wie zelden de blik valt en die geenszins aan de stereotypen van een migrant voldoen - in de verschillende betrokken landen te werk gaan. In de laatste bijdrage analyseert Koemans het eerder beschreven verband tussen het nationaal geaccepteerde discours en het onderzoek naar etniciteit, migratie en criminaliteit in een bepaald land. Zij baseert zich daarbij op haar onderzoek naar de berichtgeving in de geschreven pers met betrekking tot overlast van jongeren in Nederland en het Verenigd Koninkrijk. Koemans stelt onder andere vast dat de etniciteit van overlastplegers in 2008 in circa een derde van de betreffende Nederlandse krantenartikelen werd genoemd. In de geanalyseerde Britse kranten gebeurde dit niet. In Nederland blijkt de berichtgeving vooral Marokkaanse jongeren te betreffen. Het realiteitsgehalte van het negatieve beeld dat daaruit naar voren komt, is volgens de auteur moeilijk te bepalen, omdat over de etniciteit van 'overlastgevers' geen cijfers beschikbaar zijn. Maar het feit dat er maatschappelijk zo verschillend mee wordt omgegaan, is veelzeggend. Literatuur Aars, J. (2008). CIROC-seminar 'Nigeriaanse criminele netwerken'. Een terugblik. Nieuwsbrief Centre for Irtformation and Research on Organised Crime, 8(3), 5-6. Adam, L, Ben Mohammed, B.N., Kagné, M.B., Martiniello, A.M. & Rea, A.(2002). Histoires sans-papiers. Brussel: Vista. Akers, R.L. (1973). Deviant behavior. A soda! learning approach. Belmont: Wadsworth Publishing. Bervoets, E. & Torre, E. van der (2007). Criminele Marokkaanse jongens. Het waait niet over. In: M. Easton & P. Ponsaers (red.), Kleur bekennen. De rol van politie en justitie in de aanpak van discriminatie. Mechelen: Kluwer, 29-36. Beyens, K. (2007). Justitie met een kleurtje. In: M. Easton & P. Ponsaers (red.), Kleur bekennen. De rol van politie en justitie in de aanpak van discriminatie. Mechelen: Kluwer, 21-28. Blom, M., Oudhof, J., Bijl, R.V. & Bakker, B.F.M. (2005). Verdacht van criminaliteit. Allochtonen en autochtonen nader bekeken. Voorburg/Den Haag: CBS/WODC. Bovenkerk, F. (2007). Een taboe op de criminologische verklaringen van misdaad? In: A. Soeteman & F. van den Born (red.), De ethiek van sociaalwetenschappelijk onderzoek. Amsterdam: KNAW, 9-16. 13
Page 1 and 2: Tijdschrift voor Criminologie 2010-
Page 11: Tijdschrift voor Criminologie 2010-
Page 29 and 30: Tijdschrift voor Criminologie 52(20
Page 63 and 64:
Tijdschrift voor Criminologie 2010-
Page 65 and 66:
Page 67 and 68:
Page 69 and 70:
Page 71 and 72:
Page 73 and 74:
Page 75 and 76:
Page 77 and 78:
Page 79 and 80:
Page 81 and 82:
Page 83 and 84:
Page 85 and 86:
Page 87 and 88:
Page 89 and 90:
Page 91 and 92:
Page 93 and 94:
Page 95 and 96:
Page 97 and 98:
Page 99 and 100:
Page 101 and 102:
Page 103 and 104:
Page 105 and 106:
Page 107 and 108:
Page 109:
show all

Themanummer over criminaliteit, migratie en etniciteit - Tweede Kamer

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?