Kan Stress verminderen door het toepassen van hartcoherentie

2006). Als de regelmatige afwisseling in verlenging en verkorting van opeenvolgende hartslagen een 10
seconden ritme kent, dan zal dit door de koppeling met het autonome zenuwstelsel ook voor de
regelmatige afwisseling tussen sympathische en parasympathische activiteit het geval zijn.
Het hartritme vertoont een sterke samenhang met het ademhalingsritme (Grossman, 2006). Voor
een deel heeft dit waarschijnlijk ook een mechanische oorzaak, omdat bij de inademing de longen
uitzetten, waardoor de (nerveuze) vulling van het hart beïnvloed wordt, evenals de druk op de
baroreceptoren in de grote slagaders.
Het regelmatig uitzetten en intrekken van de ventrikels in de hersenen zorgt voor een ritme in de
cerebrale vloeistof rond de hersenen en het ruggenmerg. Dit wordt het craniosacraal ritme genoemd.
Ferguson en collega onderzoekers (1998) hebben gevonden dat de regelmatige fluctuatie in het
hersenvocht een 5-10 seconden ritme vertoont en ook een sterke samenhang heeft met het
ademhalingsritme.
Een ander bekend ritme met een periodetijd van ongeveer 10 seconden is aanwezig in de
baroreflex voor de regulatie van de bloeddruk. Van Roon en collega onderzoekers (2004) laten zien dat
verschillende systemen in het lichaam van de mens aanwezig zijn, die samenwerken in een bepaald
ritme, welke vooral wordt bepaald door het 10 seconden ritme van de baroreflex. Volgens de
onderzoekers lijkt ademhaling hier een grote invloed op te hebben. Bij een ademhalingsritme rond 0,1 Hz
blijkt er een versterking op te treden van het 10 seconden ritme van de bloeddrukregulatie (Van Roon et
al., 2004). Kortom, ook hier is weer een sterke samenhang met de ademhaling aangetoond en dit keer
met de baroreflex.
McCraty en collega onderzoekers (2006) veronderstellen dat er tijdens verhoogde hartcoherentie
een toename van de crosscoherentie te vinden is tussen de hartritmevariabiliteit en de power in de alfaband.
Dit betekent dat het 10 seconden ritme van het hart in een evenwichtssituatie een sterke
samenhang vertoont met het 10 seconden ritme van de energiewaarden (powerritme) in de alfahersengolven
(8-12 Hz). De onderzoekers zien het hart als meest krachtige ritmegenerator, waarop
andere ritmes zich afstemmen en stellen dat het 10 seconden ritme van het hart in een toestand van
evenwicht behalve in de alfa-power ook terug te vinden is in de lagere hersengolven (< 8 Hz), het
craniosacraal ritme, het ademhalingsritme en de huidpotentiaal. De synchronisatie tussen het hartritme en
het ritme in de hersenen wordt door andere onderzoekers weer in twijfel getrokken (Beatty et al. 1972).
Het is in de literatuur niet helemaal duidelijk welk ritme de overige ritmes beïnvloedt, maar het is
wel duidelijk dat er een synchronisatie van ritmes in het lichaam plaatsvindt in een toestand van
evenwicht. Het hart, het autonome zenuwstelsel, de hersenvloeistof, de baroreflex, de alfa-hersengolven,
de huidpotentiaal en de ademhaling vertonen allemaal regelmatige fluctuaties binnen de grenzen van de
evenwichtstoestand met een cyclus van 10 seconden in een evenwichtstoestand. Bij een 10 seconde
ritme zijn veel systemen in staat om het zelfregulerend vermogen te ‘oefenen’.
Van al deze ritmes is de ademhaling de enige die bewust en makkelijk aan te sturen is. Bovendien
is er samenhang aangetoond met het hartritme, het cranio-sacraal ritme en het ritme van de baroreflex.
14