revânî dîvânı - e-Kitap

Öninde berre-i biryân olup durur nâtık
Cemâli çihre-i islâma virdi zînet ü zîb
Niteki eyledi rûşen cihân yüzin şârik
Cihân vücûdınun ol cânıdur hakîkatde
Ki hilkati anun olmışdı cümleden sâbık
Tırâz-ı hil’at-i dünyâ vü eşref-i ‘âdem
Emîr-i tâc-ı nübüvvet ser-âmed-i ‘âlem
IV
Eyâ güzîn-i beşer sana yok durur hemtâ
Senün kudûmun ile buldı zîneti dünyâ
Kamer ki hâme-i engüştün ile şakk oldı
Berât-ı mu’cizeye urdı zer-nişân tuğrâ
Nübüvvetün eli Mûsâyı aldı pençesine
Egerçi ‘âleme gösterdi ol yed-i beyzâ
İçürse himmeti Hızra ‘aceb mi âb-ı hayât
Anun dirisi durur dahı Hazret-i ‘Îsâ
Yem-i nübüvvete Yûnus olup durur ğavvâs
Dür-i sa’âdate zât-ı şerîfidür deryâ
Kelâmı ile güher toldı dürc-i lâ-uhsâ
Cemâli nûrına gark oldı burc-ı ev ednâ
Kaçan ki medhün içün hâmeyi ele aldum
Gönül sahîfesine eyledüm bunı inşâ
Mukîm-i dâr-ı nübüvvet müsâfir-i eflâk
Hulâsa-i dü cihân u netîce-i levlâk
V
Şu dem ki zerrece nûra cihân idi muhtâc
Görinmez olmış idi zer-nigâr tahta-i ‘âc
Müneccim idi felek kim nücûm ahkâmın
Yazardı safha-i gerdûna idüp istihrâc
İrişdi peyk-i sa’âdet ki ya’ni Cebrâ’îl
Getürdi berk gibi bir Burâk u hil’at u tâc
Felek ki ‘âleme kurmışdı hayme-i nîlî
Sütûnı mihver ü mâh olmış idi ana kumâc
Geyindi hil’at u tâcı Burâka oldı süvâr