revânî dîvânı - e-Kitap

Kûy-ı yâri dûd-ı âhumla siyeh-pûş eyledüm
Tanrı hakkıçün görenler Ka’be dîvârın sanur
Va’de-i ferdâ-yı yâr ile gönül hurrem durur
Va’de-i ferdâ kıyâmetdür anı yarın sanur
Şol sipâhi dil-beri k’ekmedügi yirden biçer
Bu mahabbet sebzezârın kendü tîmârın sanur
Goncanun mecmû’asın açmaz idi bâd-ı sabâ
Bu Revânînün yazılmış anda eş’ârın sanur
86
- .- - / - .- - /- .- - /- .-
Nâme-i pîçîdedür san sâ’id-i sîmîn-i yâr
Kim ana mühr urdı tâze dâğdan ol gül-’izâr
Dâğ sanman sâ’idinde görinen cânânenün
Şâh-ı gülde bir kızıl güldür kim olmış âşikâr
Yâ mahabbet câmıdur tolu şarâb-ı nâb ile
Kim anı’âşıklara eyler tekellüf ol nigâr
Yâ meger şol çeşm-i ‘âşıkdur ki dolmış kan ile
Ağlamakdan hasret-i cânân ile leyl ü nehâr
İnle bülbülveş Revânî k’ol gül-i ra’nâ yine
Lâle gibi âteş-i ‘ışk ile olmış dâğdâr
87
. . - - / . . - - /. . - - /. . -
Gerçi her lâle-ruhun saçları sünbüller olur
Bizüm il dil-berinün benleri fülfüller olur
Gam degül kûyını terk itmese ‘uşşâk gönül
Çünki bir gülşen içinde nice bülbüller olur
Geceler subha degin ‘ıyş-ı bahâr eyle müdâm
Ki felek gülşen olup encüm ana güller olur
Ko beni sînemün üstinde elifler çekeyin
‘Işk ser-menziline irmek için yollar olur
Kanlu yaşumla Revânî çemen-i kûyında
Tâze güller açılur hûb karanfüller olur
88
. . - - / . . - - /. . - - /. . -
Gözlerüm tîre olur hattuna kıldukça nazar