revânî dîvânı - e-Kitap

372
- . - - / - . - - /- . - - /- . -
Çarh-ı ahdar kim yaşumdan toldı mevc-i hûn ile
Lâciverdî şîşedür gûyâ mey-i gülgûn ile
Nat’-ı hüsn içinde sen şehsin piyâde hûblar
Şol iki ruh anları mât itdi bir oyun ile
Katı gönlünden şikeste-hâtır olduğum bu kim
Seng-i leylî şîvesidür kâse-i Mecnûn ile
Mutribün yokdur elinde gerçi hükmi ‘ıyş içün
Zâhidâ her bir sözi söyler velî kânûn ile
Şi’r ile her dil-beri görse Revânî sayd ider
Şimdi mi teshîr olup durur perî efsûn ile
Dil-berün hercâyi gibi şi’rümün çok ‘âşıkı
Salınursa ol salınsın kâmet-i mevzûn ile
373
- . - - / - . - - /- . - - /- . -
Gırre olmışdur nigârum hüsn-i bî-hemtâsına
Nitekim mağrûr olurlar hâceler dünyâsına
Yâr elifveş toğrıdur râ kaşıdur igri olan
Korkarın tâ ki bahâne bulalar orasına
Ceng ider halk içre durmışdur güzel sevmen diyü
Bilmezüz ‘âşıklar ile nâsihün ğavğâsı ne
Rahm iderdün sen ne denlü seng- dilsen zâhidâ
‘Âşıkun derdine baksın yârün istiğnâsı ne
Sen Revânî âsitân-ı dostdan dûr olmağıl
Lâyık oldur kul hemân hidmet ide Mevlâsına
Saklamazdı mâh-ı nev tıflını koynında müdâm
Müşterî olmasa gerdûn sözlerüm helvâsına
374
. . - - / . . - - /. . - - /. . -
Yine peykânları cevşen geyürüpdür tenüme
Cebe göstereyin ölmezsem eger düşmenüme
Ölicek bâri surâhî kılunuz hâkümden
Koya ta sâki-i gül-ruh kolını gerdenüme
Bilmezem kûyun itine ne güneh eyledügüm
Ki beni çekdi çevürdi yapışup dâmenüme