revânî dîvânı - e-Kitap

Saklasa ağyârdan ‘âşık nola cânânını
Her kişi zâhir durur saklar belâdan cânını
Yaza bir kuyruklu yıldız hükmini takvîmine
Görse zülfiyle müneccim hâl-i müşg-efşânını
Ey kemân-ebrû bu sînem gamzen okları ile
Kimseye andurmaz oldı şimdi Ok Meydânını
Hep benüm yanumdan eyler sohbeti dil zülfüne
Bilmezin anun yılan mı çaldı yohsa yanını
Cedvel içün lâciverd ezmiş felek altun güneş
Kılmağa tezyîn Revânî bendenün dîvânını
428
- . - - / - . - - /- . - - /- . -
Benleridür zeyn iden ‘âlemde hüsn-i dil-beri
Kim be-gâyet yaraşıkdur Rûm ilinün begleri
Sevdügümden geldügince bağruma bassam nola
Bir yüzi sulu hilâl-ebrûya benzer hançeri
Zülfüne öykünmegin müşgün derisin yüzdiler
Kellelenmegin lebüne ezdi yârân şekkeri
Ey sabâ zülf-i ‘abîr-efşânı yetmez mi bize
Saçını kokutma gel bi’llâhi anma ‘anberi
Dâğlar urdı Revânî sîneme sultân-ı ‘ışk
Haymelerle nitekim sahrâya konmışdur çeri
429
. . - - / . . - - /. . - - /. . -
Âşinâlık senün ile ezelîdür ezelî
Bize nâz itme inende be güzeller güzeli
Mey içe içe surâhî boğazı virdi ele
Tutdılar sâğarı boyandı kızıl kanda eli
Sakın aldanma gönül vâ’izün uçurmasıdur
Kaçan olur ki melek ola nigârun bedeli
Ağlamakdan nice olırdı harâbat ehli
Zühdi sûfinün eger olmasa idi ‘ameli
Zâhidâ zühdün ile sanma oda yanmıyasın
Kişinün mûcib-i cennet mi olırmış ‘ameli
Nazmuna hûblarun ağzı suyı akarsa nola