revânî dîvânı - e-Kitap

İncinüp bâd-ı sabâdan yüz çevürse tan degül
Ter tabî’atdur bulutdan nem kapar ekser çemen
Câmi’-i gülşen içinde bülbül olmışdur hatîb
Şâh-ı gülden ana kurmışdur yine minber çemen
9 Bostânda gül gül olmış lâlelerden çihresi
Nûş ider rindâne benzer kim mey-i ahmer çemen
Şîşelerdür lâleler gûyâ şarâb ile tolu
‘Iyş ider nergisden almışdur ele sâğar çemen
Gâfil olman kim bahâr eyyâmı gül vakti geçer
Sana bu sırrı zebân-ı hâl ile söyler çemen
12 Gülsitânda goncanun feth itmegiçün kal’asın
Çekdi şâh-ı Rûm gibi ‘âleme leşker çemen
Husrev-i Gâzî Süleymân-ı zamân Şeh Bâyezîd
Kim dırahtı sâyesinde bitirür ‘ar’ar çemen
Şâh-ı gülden yine altun başlu sancak kaldurup
Pâdişâh ile ğazâya ‘azm ider benzer çemen
15 Hânümânını ocağa urmağ içün hasmunun
Yine almışdur eline lâleden âzer çemen
Heybetün anup ‘adû sahrâya eylerse nazar
Lâleler od görine gözine hâkister çemen
Bâd-ı kahrundan şu denlü uşanur sahrâda kim
Her nice yel esse havfinden şehâ ditrer çemen
18 Bostânda hâk-i pâyüne nisâr itmeg içün
Subh-dem şeb-nemden almışdur ele gevher çemen
Şem’-i kâfûrî durur gül-şende zanbak goncası
Nergisi kıldı anunçün şam’dân-ı zer çemen
Tâ ki bezmüne irişüp hidmet ide giceler
Husrevâ ister kim ola bende-i kemter çemen
21 Gülsitânda ceng kılmağa’adû-yı şâh ile
Başına nergisden almış zer-feşân miğfer çemen
Sebzezâr-ı çarha revnak virse tîgün tan degül
Âbdan ‘âlem içinde dâyim olur ter çemen
‘İzzet idüp su anı kaldursa toprakdan nola
Ayağun tozın idindi çünki tâc-ı zer çemen