revânî dîvânı - e-Kitap

Bir itce yok yanında bizüm i’tibârumuz
Gül ruhlarında hâl-i siyâhın görüp didüm
Bir dânedür güzeller içinde nigârumuz
Bülbül gibi kim ağlar idi ah ü zâr ile
Gül gibi yüze gülmese ol gül-’izârumuz
Dil şîşesin sımazdun urup seng-i cevr ile
Hoş gelmeseydi sana bizüm inkisârumuz
Her dem Revânî âh idelüm derde çâre yok
Çün böyle gösterür bize bu rûzgârumuz
147
. . - - / . . - - /. . - - /. . -
Bilünün fikri ile hâsılı şaşdı bilümüz
Lebünün bûselerin anmağa varmaz dilümüz
Nakd-i cân kaldı hemân sohbet-i cânâne içün
Uymadı neyleyelüm harcumuza hâsılumuz
Fürkatünde giceler mâh çerâğın niderüz
Âhumuz şem’i ile rûşen olur mahfilümüz
Eylesem ‘azm-i sefer dönmege başlar başum
Görürin kûyı olurmış yine ser-menzilümüz
Ne bilür mes’ele-i ‘ışkı Revânî kâdî
Müftiler dahı bizüm hall idemez müşkilümüz
148
- . - - / - . - - /- . - - /- . -
Olımaz bir dem gönül şol la’l-i âteş-tâbsuz
Etsüz etmeksüz olur olmaz şarâb-ı nâbsuz
Tâb-ı ruhsârunla dil zülfünde seyr itse nola
Gicenün seyrânı olmaz dostum meh-tâbsuz
Meclis-i ‘uşşâka câm-ı mey durur zînet viren
Bostânun revnakı olmaz inen dolâbsuz
Gözine ‘âlem karanudur güzelsüz ‘âşıkun
Kişi dünyâyı nider hûrşîd-i ‘âlem-tâbsuz
Gözlerin yummaz kevâkib nâlişümden giceler
Korkarın ol meh-likâ kaldı Revânî hâbsuz
149
. - - - / . - - - /. - -