revânî dîvânı - e-Kitap

Dil-i ser-keş yedilür bir kıl ile sohbetde
Mutribün sihr mi vardur ‘acabâ sâzında
Gözine kaşına aldanma Revânî yârün
Fitnesi çokdur anun gamze-i gammâzında
385
. - - - / . - - - /. - - - /. - - -
Sipâhî dil-beri gibi giyer zerrîn kabâ lâle
Ki takmış gögsine anun gümişden tügmeler jâle
Harâret irmese sâkî şu la’l-i âteşînünden
Habâb-ı meyden olmazdı leb-i sâğarda teb-hâle
Cemâli ‘aksini yârun görenler âyine içre
İhatâ eylemiş sanur kamer etrâfını hâle
Felekler her gice kûyın tokuz tolanur ol mâhun
Ayun on dördine benzer nigâr-ı çârdih-sâle
Revânî hasta olmışdur leb-i dildâr içün lütf it
Devâsın sor Mesîhâdan göge çıkdukda ey nâle
386
- . - - / - . - - /- . - - /- . -
Kande kim şevk-ı ruhunla eylesem bir odlu âh
İdinür âteş-perest olanlar anı kıblegâh
Ağlamakdan ‘âşık-ı miskînün ağarmış gözi
Hâl-i ruhsârı güneşde yatmadan olmış siyâh
Yâr cevriyle yıkıldı âh gönlüm kişveri
Memleket ma’mûr olmaz zâlim olsa pâdişah
Devlet-i hüsnünde ben mülk-i belâ sultânıyam
Nâle tablumdur ‘alem âhum gözüm yaşı sipâh
Ne onulmaz derde uğramış Revânî ey tabîb
Haste olup ‘ışk elinden dâyim ider âh u vâh
387
- . - - / - . - - /- . - - /- . -
Hattını dil-ber tırâş itdükçe olur pâdişâh
Hûblık mülkini darb-ı tîğ ile eyler nigâh
Dün ğarîbündür diyü kûyun tolanur tâ seher
Dostum hikmet budur şeb-revlik itdügine mâh
Kâmetün cânâ elif şekl-i dehânun sıfrdur
Ol sebebdendür ki eyler ‘âşık-ı dil-hasta âh