revânî dîvânı - e-Kitap

Sensin ol kim ‘âleme râyün virüpdür intizâm
Dîn ü devlet nâme-i nâmunla eyler iftihâr
21 Sensin ol kim şemme-i hulkundan irmezse meded
Tüyüni düzmezdi hergiz nâfe-i misk-i Tatâr
Sensin ol mihr-i kerem mâh-ı sehâ burc-ı ‘atâ
Kim seni itdi felek ‘âlem içinde ihtiyâr
Fikrünün mi’mârıdur dünyâyı ma’mûr eyleyen
K’oldı zâtunla esâs-ı kâmrânî üstüvâr
24 ‘Âlem-i ‘ukbâyı da tahsîl itdün lutf ile
Himmetün dünyâda ancak bulmamışdur iktidâr
Zer nisâr eyler atı ayağına her dem cihân
Na’l-i esbünden degüldür zâhir olanlar şirâr
Tağılursa atun öninden ‘aceb midür ‘adû
Bâd ile olur perâkende belî ekser ğubâr
27 ‘Âlem içre lutfun ile kahrunı yâd itmegin
Bahra düşdi ıztırâb ü çarha geldi ıztırâr
‘Akl-ı kâmil lutfunun hergiz hisâbın idemez
‘Âlem içre zerre-i hûrşîde olmaz çün şümâr
Sâhibâ devründe ‘âlem halkı cümle şâdmân
Gam elinden ben niçün böyle olam zâr u nizâr
30 Baht-ı nâ-hemvâr elinden ebrveş giryân olup
Gerdiş-i gerdûndan oldum zerre gibi bî-karâr
‘Âlem içre gün gibi tûpum ağardı göklere
Zerrece kılsa nazar şol mîr-i gerdûn-iktidâr
Merhamet kıl lutf idüp bu bende-i dîrînüne
Tâ ki sâyirler gibi benden de olam nâmdâr
33 Ben senün nâm-ı şerîf-i ‘izzet-efzânı bugün
Rûzgârun safhasında eyledüm nakş-ı nigâr
Yâdigâr-ı halk-ı ‘âlem olsa nazmum tan degül
Olmaya gevher gibi ‘âlemde hergiz yâdigâr
Bahr-ı nazmumdan cihân pür-gevher olurdı eger
Bu Revânî bendene olsa müsâ’id rûzgâr
36 Muhtasar eyle sözi başla du’â-yı devlete