revânî dîvânı - e-Kitap

Bulsa ol tıfl ile gehvâre nola ‘izz ü şeref
Kadri artar sadefin olsa içi dürr ü güher
6 Atlas-ı çarh anun san beşigi örtüsidür
Zeyn içün şemse-i zerrînleridür şems ü kamer
Beşigi zînetini itmek içün çarh-ı felek
Kıldı yüz yasduğı hûrşîdi hilâli çenber
Takılupdur yine gehvâresine boncuklar
Oldı san mâh-ı cihân-tâba mukârin ülker
9 Çeşm-i bed irmemege ana buhûr itdi felek
Ki sipendine nücûmun güneş olmış ahker
Gerçi bir tıfl durur pîr-i hired gibi velî
Alımaz zerrece ağzından anun kimse haber
Ben bu fikr içre iken gönlüme irişdi sürûr
Okudum şevk ile bu matla’ı kıldum ezber
12 Girye kılmaz bu gözüm yüzüne kıldukça nazar
Ağlamaz tıfl olan âyine görse ekser
Leb-i şîrînüne gönlüm nice meyl eylemesün
Tıfl olan mâyil olur kanda ki görse şeker
Nev-resîde olduğıçün âhuma bakmaz dildâr
Oddan tıfıl olan kılmazımış hîç hazer
15 Pîrlikde bu gönül oğlan oyuncağı olup
Neyleyem gördügi dil-berleri cân ile sever
Sâki gül mevsimidür bâde-i gül-reng içelüm
Gam elinden nice bir hâtır-ı ‘âtırda keder
Devlet el virdi niçün câmı ele almayavuz
Bu ferahdan ki külâhını göge atdı kamer
18 Vakt-i ‘ıyş oldı bu dem sâzı ele al mutrib
Gülbün-i bahtı anun verdi yine gonca-i ter
Gülşen-i lutf u kerem ya’ni Süleymân Beg anun
Menzil-i kadri içün çarh olupdur çâder
Oldı mahkûm bu dem hükm-i şerîfine kazâ
Oldı me’mûr yine emr-i şerîfine kader
21 Zâtını ekmel okurlar görüp erbâb-ı kemâl
Kîmiyâ dirler ayağı tozına ehl-i nazar