revânî dîvânı - e-Kitap

Hatâsuz olmaz imiş hîç güftâr
Olurmış bir gülün yanında bin hâr
Kıt’a
Revânî bu nice dîvânelikdür
Ki dîvân yazmağa ikdâm idersin
Elüne câm alup ser-hoşlanursın
Hemân sen kendüni bed-nâm idersin
Mesnevî
İlâhî senden irmezse ‘inâyet
Bu işde eylemez ‘aklum kifâyet
Beni sen şermsâr itme İlâhî
Ki sığındum sana ben yâ İlâhî
2. TEVHİD
1
Kasîde ender Tevhîd-i Bârî Te’âlâ
. - . - / . . - - / . - . - / . . -
Cilâ-yı kalb-i cihân lâ-ilâhe illa’llâh
Safâ-yı behcet-i cân lâ-ilâhe illa’llâh
Lisân-ı hâl ile söyler rumûz-ı vahdetden
Kaçan ki aça dehân lâ-ilâhe illa’llâh
3 Felekden itdi yüce bârgâhınun çetrin
Ne yirde tutdı mekân lâ-ilâhe illa’llâh
Ne denlü var ise esrâr-ı ‘âlem-i gaybî
Cihânda itdi ‘ayân lâ-ilâhe illa’llâh
Ne hoş çıkardı mu’ammâ-yı beyt-i dünyâyı
Lüğaz-güşâ-yı cihân lâ-ilâhe illa’llâh
6 İçürdi âb-ı zülâl-i bekâyı teşnelere
Ne yirde k’oldı revân lâ-ilâhe illa’llâh
Safâ-yı meclis-i kurb u cemâl-i şâhid-i kuds
Huzûr-ı ehl-i dilân lâ-ilâhe illa’llâh
Mütûn-ı ‘âlem-i kudsîye hoş muhakkıkdur
Kim itdi şerh ü beyân lâ-ilâhe illa’llâh
9 Sürûr-bahş-ı zemâne mübeşşir-i ‘âlem
Hubûr-ı hûr-ı cinân lâ-ilâhe illa’llâh