tc çukurova üniversitesi sosyal bilimler enstitüsü resim ... - Kütüphane

14
çıkmaya başladı. Ortaçağ sanatçısının bin bir örtü altında, kat kat
giysiler altında göstermeye çalıştığı o gerçekle pek bağlantısı olmayan
insan geriye çekildi. İnsancılar insan düşüncesinin, insan
duygusallığının yüceliğini bulup çıkarırken, ressamlar ve yontucular da
insan bedeninin güzelliğini keşfe çıktılar. Rönesans sanatçısı, tıpkı
eskiçağ sanatçısı gibi, insanı tepeden tırnağa soyabiliyordu. Onun
gözünde insan kadar toprak da, bütün güzellikleriyle doğa da büyük bir
değer kazandı” (Timuçin, 1992, 285).
Her çağı olduğu gibi Rönesans’ı da kesin tarihler arasına koyamayız. XV.
yüzyıldan XVII. yüzyıla kadar uzanan geniş bir dönemdir Rönesans dönemi. Rönesans
daha çok düşünce açısından bir hazırlık, bir geçiş dönemi olmuş, buna karşılık sanat
açısından tam bir olgunluklar çağı özelliği göstermiştir.
“Sanattaki bu yeni anlayışların temelinde, hayatın tüm alanlarında
gerçekleşmeye başlayan ve Orta Çağ’ın bitiminde yeni bir dünya
görüşü ile düşünsel duruşa yol açan büyük dönüşümler yatar. Özellikle
İtalya’nın kuzeyindeki kentler dış ticaret ilişkilerini geliştirmişler, mal
mübadelesini o güne kadar hiç görülmemiş boyutlar çıkarmışlardı. Bu
gelişme kentlere refah, zenginlik ve büyümeye paralel olarak yeni ve
kendinden son derece emin bir kentsoylu sınıfının doğuşuna tanık
oldular. Onurlu zanaatkârlar ve tüccarlar, emeklerinin getirisini
görüyor, başarılarının herkesçe tanınmasını arzuluyorlardı. İnsanlar
artık kendilerini isimsiz bir kitlenin parçası olarak görmek istemiyordu.
Birey ön plana çıkmaya başladı. Uzak kentlerle kurulan alışveriş
ortamı, o güne kadar hiç tanınmayan malların ve haberlerin serbestçe
dolaşımı, insanların ufkunu genişletti. Dümdüz bir tepsi olduğuna
inanılan o bildik eski dünya artık yeni bir muammaya dönüşmüştü; yeni
sorular yepyeni cevaplar bekliyordu. Halk, artık dine ve ruhban
sınıfının denetimindeki ilimlere körü körüne inanmaktan vazgeçmeye
başladı. Sorular soruyor, her şeyi yeni baştan incelemek istiyordu.
Cesur denizciler, haritadaki karanlık noktaları keşfetmek ve uzak
diyarlarda bulmayı umut ettikleri hazinelerle, anavatandaki refahı ve
zenginliği çoğaltmak üzere okyanuslara açılıyordu. Bunun için, bu