tc çukurova üniversitesi sosyal bilimler enstitüsü resim ... - Kütüphane

64
gerçeklik hakkındaki düşünceler, anlayışlar tamamen farklılaşmıştı. Bu
nedenle 19. yüzyılın ikinci yarısında gördüğümüz gerçekçi resim üslubu
hem gerçeği olduğu gibi, katışıksız haliyle yansıtmaya çaba göstermiş
hem de onun toplumsal koşullarını resmin içine katmıştır.
Sanayi Devrimi’nin değiştirdiği, buhar makineleriyle, trenlerle ve
fabrikalarla donattığı hayat, önceleri çok az sayıda olmalarına rağmen
bazı sanatçılara, Romantiklerin hayal dünyalarından çok daha cazip
göründü. Motifleri gündelik hayatın içinde buluyorlardı. Böylece Millet,
Hollanda’lı “janr ressamları”ndan sonra işi ve işçiyi bir nesne olarak
sanatın içine katan ilk ressamlardan biri olmuştur” ( Krausse, 2005, 65).
Aynı kapsamda adı anılması gereken sanatçılardan biri olan Courbet için
Krausse şunları söyler:
“Courbet de resimlerinde insanların günlük hayatlarına eğilmiştir.
Çekirdekten yetişme bir ressam ve inançlı bir sosyalistti. Sanat
anlayışını şu ifadelerle ifade etmiştir: ‘Realizmin temelinde idealin
reddi yatar. İdeali ve ondan çıkarsanan her şeyi reddettiğimiz zaman,
birey olarak kendimizi gerçekleştirmiş ve demokrasinin yolunu açmış
oluruz. Gerçekçilik özünde demokratik bir sanattır’. Courbet, gündelik
hayatın konularına alışılmışın dışında büyük formatlar vererek bir başka
hedefin altını çizmiştir: Sanat, lüks bir meta veya eğlendirici bir şey
değil toplumsal iletişimin bir aracıdır” (Krausse, 2005, 67).
Resim.69. Gustave Courbet, Taşçılar, Gemaldegalerie, Dresden