tc çukurova üniversitesi sosyal bilimler enstitüsü resim ... - Kütüphane

47
Poussin’in geç dönem yapıtlarında figürlere pek yer vermediğini, daha çok
manzarayla ilgilendiğini ve kimi resimlerinde insanı o manzaranın bir süsü gibi
gördüğünü söyleyen Krausse çözümlemesini şöyle sürdürür:
Resim.39. Nicolas Poussin, Ideal Landscape, 1645-50, 120x187 cm. Prado, Madrid.
“Doğa, manzara tek başına anlam taşıyan bir resim öğesidir. Poussin
manzaraları yok olmuş bir cennete açılan pencereler gibi betimlemiştir.
Onun “epik manzaraları” birlikteliğe, uyuma ve güzelliğe duyulan ebedi
özlemin açılımları haline gelmiştir.” (Krausse, 2005, 37).
Poussin gibi Claude Lorrain’in de kendisini manzara resmine adadığına dikkat
çeken Krausse, sanatçının manzara ve ışığı resmin baş oyuncuları haline getirdiğini
söyler:
“Eserleri insanlar üzerinde yarı ressam yarı filozof Poussin’inkilerden
çok daha şiirsel, çok daha masalımsı bir izlenim bırakır. En ince
nüanslara kadar işlediği geniş, düz araziler ya da açık deniz sıcak
renklerle betimlenmiştir. Bu renk örtüsünün ardında sütunlarla
bezenmiş bir düş diyarıyla karşılaşırız” (Krausse, 2005, 37).