tc çukurova üniversitesi sosyal bilimler enstitüsü resim ... - Kütüphane

39
Sanatçının yaşadığı Anvers limanı, 16. yüzyılın başında, dünyanın her yerinden
yağan yeni mallarla ve insanlarla doluydu. Kentte yoğun bir dil ve kültür karmaşası
yaşanıyordu. Yeni zenginler tüm geleneksel yaşam biçimlerinin ötesinde bilinen tüm
insani iletişim yöntemlerini de büyük bir cesaretle ve küstahça bozuyorlardı. Bruegel’
in Babil resimlerini bu süreçte yaptığı düşünülür.
“Bruegel’in Babil Kulesi motifini resimlerinde üç kez kullanması bir
tesadüf olmasa gerek. Bu öyküde, insanları uyaran öğretici bir yön
bulduğu anlaşılıyor. Bruegel’in çağdaş panoramik eserinde manzara
artık “gerçek” bir dünyayı değil kendi içinde kapalı bir evreni
yansıtmaktadır. Kent, kırlar, dağlar, nehirler, sahil ve gökyüzü
birleşerek tek bir dünya manzarası oluştururlar. Bu manzarayı bir arada
tutan, sanatçının resim tekniğidir: Minyatür detaylar, duyarlı ışık ve
renk oyunlarıyla bir bütünlük haline gelir. Bruegel resminin uzaktan
bakıldığında yaratacağı etkiyi düşünürken o küçük ayrıntıları da asla
ihmal etmiyordu. Onun eserinde hava, yani atmosferin kendisi de
mükemmel bir resim nesnesi haline gelir. Bruegel’in, Bosch’un izinden
gidip gerçekçiliği simgesellikle birleştirerek gündelik manzaralara
taşıma yeteneği, Hollanda sanatının önünde yeni ufuklar açıyordu, bir
sonraki yüzyılda Hollanda Barok’unda olgunluğa erişecek olan
“Sittenbild” (Gelenek Resmi) Janrının öncüsüydü” (Krausse, 2005, 27,
28).
Resim.35. Pieter Bruegel, Avcıların Dönüşü, Ay resimleri dizisinden Şubat, Viyana.