07.06.2013 Views

Wskrzeszenia na pograniczu dwóch światów - Iwieniec

Wskrzeszenia na pograniczu dwóch światów - Iwieniec

Wskrzeszenia na pograniczu dwóch światów - Iwieniec

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

poczęto tę czynność od wynoszenia sprzętów liturgicznych, np. dla zabawy rozwieszano figurki aniołów po okolicznych<br />

drzewach. 37<br />

b. Filial<strong>na</strong> kaplica Dokszyc<br />

1994- 1996 – c zas od rod zen ia i budo wy kap licy .<br />

Początek odrodzenie religijnego w tej okolicy to lata 90 XX w., dokładniej rok 1994 kiedy, jak pisze <strong>na</strong>oczny świadek: „w<br />

wiosce Krypuli p. Jan Lipczyk zbudował sam krzyż i postawił w swoim ogrodzie i zaprosił księdza Ja<strong>na</strong> (kapucy<strong>na</strong>) p oświęcić<br />

Jego. Zebrali się ludzie ze wsi i czekali księdza. On przyjechał i po tym zaczął odprawiać msze w domu Ja<strong>na</strong> Lipczyka<br />

a także prowadziła siostra An<strong>na</strong> Janowska (służka) lekcje religii dla dzieci. Na msze przychodzili ludzie z wioski<br />

Bierozówka za 3 km. i poprosili księdza żeby on przyjechał ku nim w Bierozówkę dlatego że tam dużo katolików i zaczęto<br />

msze św. odprawiać w domu p. Czuro w Bierozówce, później budynku dawnego przedszkola.‖ 38<br />

1996- 2000 – p robos zc ze m o . Jan F I BEK ( OFM Cap).<br />

Dekret mianujący pierwszego proboszcza wydał biskup dnia 17.I.1996 r., po zatwierdzeniu przez władze państwową Kościelnego<br />

Komitetu. Przez wiele lat, Msza św. odprawia<strong>na</strong> była co drugi tydzień [ w niedziele], a później <strong>na</strong> przemian w<br />

sobotę i niedzielę, by wreszcie rozpocząć regularną coniedzielną liturgie. Wspomagali te pracę o. Wiktor Borysiewicz i o.<br />

Klaudiusz Pryzmont jacy wielokrotnie odprawiali tu Msze św.<br />

Wspomniany już o. Wiktor prowadził tu po<strong>na</strong>dto rekolekcje ewangelizacyjne dla młodzieży [lato 1997 r.], a także całoroczną<br />

katechizacje dzieci i młodzieży. Przez kilka miesięcy [V-X.2000 r.] opiekował się parafią o. Tadeusz Kowalski<br />

OFMCap.<br />

2000- 2009 – p robos zc ze m o . M ar e k PA S I UT (OFM Cap ).<br />

Z myślą o trwałości tej malutkiej parafii w roku 2003 rozpoczęto przebudowę dawnego budynku administracyjnego ko łchozu<br />

<strong>na</strong> kaplicę parafialną. Prace adaptacyjne, a właściwie budowa nowego już obiektu prowadzo<strong>na</strong> jest pod kie runkiem<br />

o. Marka Pasiuta, proboszcza z Dokszyc.<br />

Po rozmowach z ks. Biskupem (2005 r.) o powierzenie tej placówki jako filialne j proboszczowi z Dokszyc, (związania<br />

jej <strong>na</strong> stałe z duszpasterstwem Zakonu Kapucynów), rozpoczęto wykańczanie wnętrza świątyni, a konsekracja kościoła<br />

miała miejsce dnia 29.08.2010 r. przez posługę bp. W. Bli<strong>na</strong>.<br />

c. Inne kaplice <strong>na</strong> terenie bierezowskiej parafii.<br />

Gn ieź dził owo [ Hn ie źd ziło wa].<br />

W pro wad zen ie<br />

W opracowaniu historyka od dziejów rezydencji polskich czytamy <strong>na</strong> temat tej miejscowości: „przeszłość Hnieździłowa,<br />

wsi i dóbr <strong>na</strong> południe od miasteczka Dokszyce, nie jest całkiem jas<strong>na</strong>. Według Słownika Geograficznego miejscowość ta<br />

<strong>na</strong>leżała „początkowo do Rudominów, <strong>na</strong>stępnie do Karmelitów bosych z Głębokiego‖, ok. 1882 r. „miała być rządowa." 39<br />

1620- 1656 – koś c ió ł w Gn ie źd ziło wie .<br />

Wspomniane już wcześniej opracowanie ks. Rosołowskiego, przedstawia: ,,w majątku Hnieździłowo był kościół z XVII<br />

wieku‖. W izyta z 1654 r. wykazuje „Eclesia in Hnieździłowo circa 1623 an. a Joanes Rudomino, Castelone Novogrodensis,<br />

lignea erecta 2 altara, et apparaturum suffreantem habet. Dotam nullam. Unde capellanipro tempore in vila celebrant.‖ 40<br />

Jeśli zestawić wspomniane wcześniej fakty, to mielibyśmy więc tu do czynienia jeszcze przed <strong>na</strong>jazdem wojsk moskiewskich,<br />

z kościołem fundacji kasztela<strong>na</strong> Nowogródzkiego Ja<strong>na</strong> Rudomi<strong>na</strong> i obecnością przy nim kapelanów, utrzymywanych<br />

przez dwór.<br />

1667- 1711 – międ zy „Potope m‖ a wo jną pó łnocną .<br />

Wszystko wskazuje <strong>na</strong> zniszczenie świątyni w czasie wojen moskiewskich, był to też koniec świetności tego miejsca,<br />

gdyż dokumenty relacjonujące odbudowa po zniszczeniach wojennych nie wspomi<strong>na</strong>ją już o kościele w tym terenie, p onieważ<br />

brak takich danych w dokumentach synodalnych z 1669 czy 1744 r., mamy za to wzmianki o istnieniu cerkwi<br />

unickich - kościół p.w. św. Jerzego 41 i wspomnienie o współpracy z tamtejszymi duchownymi. Reszty mogły doko<strong>na</strong>ć<br />

przemarsze wojsk w czasie wojny północnej i dziesiątkujący ten teren przez epidemie choroby stan z pocz. XVIII w.<br />

37<br />

Potwierdzają to relacje mieszkańców Bierozówki np. Nadolskich, Czuro.<br />

38<br />

Cyt. Wspomnienia Romualdy Łaskin (z domu Lipczyk); ur. 1931 we wsi Chrypate [Zeszyt 3, s. 10-11].<br />

39<br />

R. Afta<strong>na</strong>zy, Dzieje Rezydencji , T 1, s. 36-37.<br />

40<br />

WAW-1929, tam informacja, że kościół zbudowano staraniem kasztela<strong>na</strong> Nowogrodzkiego Ja<strong>na</strong> Rudomino.<br />

41<br />

Dane z roku 1839 w M. Radwan (red.), CwKG, wyd. cyt., s. 264. Podobnie BW s. 497 podając cerkwie unickie w XVIII w. <strong>na</strong> terenie powiatu mińskiego<br />

i borysowskiego mówi o Hnieździłowie; <strong>na</strong>tomiast DM T 2, s. 117 wspomniano o Hnieździłowie i filii w Krakach <strong>na</strong> terenie klasztornych dóbr<br />

funduszowych Karmelitów z Głębokiego.<br />

245

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!