nr 1(1) - Najwyższa Izba Kontroli
nr 1(1) - Najwyższa Izba Kontroli
nr 1(1) - Najwyższa Izba Kontroli
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
[105] Refleksje o urzędnikach Izby<br />
105<br />
Wedle ustawy, funkcjonariusz, który przyjął korzyść majątkową (a nawet jej obietnicę)<br />
daną w celu skłonienia do niezgodnego z prawem wypełnienia obowiązków<br />
służbowych, podlegał karze śmierci przez rozstrzelanie (reprint dokumentu – patrz<br />
s. 102-104). Kara ta mogła być złagodzona na skutek wystąpienia okoliczności łagodzących,<br />
ale nie bardziej niż do kary ciężkiego więzienia od lat 4 do 15.<br />
Ubezpieczenia i świadczenia medyczne<br />
Funkcjonariusze państwowi w ramach ubezpieczenia na wypadek choroby<br />
mieli prawo do świadczeń medycznych w postaci pomocy leczniczej (nie dłużej<br />
niż przez 26 tygodni w poszczególnym wypadku choroby) obejmującej opiekę<br />
lekarską, zaopatrzenie w leki (bezpłatne, za opłatą ryczałtową lub częściową odpłatnością)<br />
oraz środki pomocnicze ortopedyczno-rehabilitacyjne 19 .<br />
Przysługiwało również prawo do zasiłku chorobowego za każdy dzień stwierdzonej<br />
niezdolności do pracy wskutek choroby, nie wyłączając niedziel i świąt,<br />
nie dłużej niż przez 26 tygodni, przy czym okres zasiłkowy liczono od pierwszego<br />
dnia wypłacania zasiłku.<br />
Świadczenia powyższe przysługiwały również członkom rodziny ubezpieczonego,<br />
najdłużej przez 13 tygodni w poszczególnym wypadku choroby w roku<br />
kalendarzowym. Po wyczerpaniu okresu świadczeń ubezpieczalnia społeczna<br />
udzielała pomocy leczniczej przez okres nie dłuższy niż 13 tygodni tylko w razie<br />
ostrych chorób, których wykaz ustalał Zakład Ubezpieczenia na Wypadek Choroby<br />
i zatwierdzał minister opieki społecznej.<br />
Jeśli stwierdzono nałóg pijaństwa, ubezpieczalnia miała prawo bez upoważnienia<br />
ubezpieczonego wypłacać świadczenia pieniężne na ręce osób przez niego<br />
utrzymywanych.<br />
Kwalifikacje i uposażenie<br />
Uposażenie funkcjonariuszy kontroli państwowej regulowały dwa akty prawne:<br />
rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z 28 października 1933 r. o uposażeniu<br />
funkcjonariuszy państwowych 20 oraz wydane w porozumieniu z ministrem<br />
skarbu rozporządzenie prezesa Najwyższej Izby <strong>Kontroli</strong> z 9 stycznia 1934 r.<br />
o zasadach zaszeregowania funkcjonarjuszów <strong>Kontroli</strong> Państwowej, o dodatkach<br />
funkcyjnych, lokalnych i służbowych oraz terminie płatności uposażenia i umundurowaniu<br />
niższych funkcjonarjuszów <strong>Kontroli</strong> Państwowej 21 .<br />
19<br />
Ustawa o ubezpieczeniach społecznych z 31.03.1933 r. (DzU <strong>nr</strong> 51, poz. 396).<br />
20<br />
DzU <strong>nr</strong> 86, poz. 663.<br />
21<br />
DzU <strong>nr</strong> 4, poz. 27.