nr 1(1) - Najwyższa Izba Kontroli
nr 1(1) - Najwyższa Izba Kontroli
nr 1(1) - Najwyższa Izba Kontroli
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
[29] Instytucje kontroli państwowej w Polsce<br />
29<br />
jednolitego wzorca. Zgodnie z ówczesną doktryną, związana była z istnieniem<br />
hierarchicznych uprawnień władz administracyjnych w stosunku do urzędów im<br />
podległych, jak również z kontrolą instancyjną wykonywaną za pomocą środków<br />
prawnych 15 . Podkreślić też trzeba, że problematyka kontroli wewnątrz aparatu<br />
administracyjnego podjęta została szerzej w pracach Komisji dla Usprawnienia<br />
Administracji Publicznej przy Prezesie Rady Ministrów, działającej<br />
w latach 1928–1933. Ich wynikiem było między innymi opracowanie koncepcji<br />
organizacji i funkcjonowania tzw. zwierzchniej kontroli administracyjnej,<br />
podległej bezpośrednio poszczególnym ministrom i służącej im jako instrument<br />
kierowania resortami. Inaczej mówiąc, była to koncepcja ustanowienia na jednolitych<br />
zasadach kontroli resortowej, która ujęta została nawet w postać projektu<br />
rozporządzenia Prezydenta RP 16 . Rozporządzenie to nie zostało jednak<br />
wydane.<br />
Kontrola państwowa w Polsce Ludowej<br />
Zakończenie II wojny światowej oznaczało w istocie zakończenie II Rzeczypospolitej<br />
i powstanie państwa polskiego w nowym kształcie społeczno-<br />
-politycznym i ustrojowym, tj. Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (PRL), trwającego<br />
ponad 40 lat. W tym okresie kontrola państwowa rozwijała się w różnych<br />
kierunkach, odzwierciedlała zróżnicowane koncepcje i rozwiązania instytucjonalne.<br />
Znamienne było to, że nie była ona jedyną płaszczyzną kontroli. Przez<br />
cały okres Polski Ludowej kontroli państwowej towarzyszyła kontrola społeczna,<br />
uznawana za drugi główny filar systemu kontroli. Do kontroli tej przywiązywano<br />
bardzo dużą wagę, co wynikało z przesłanek głównie ideologicznych i politycznych.<br />
W kontroli społecznej upatrywano bowiem płaszczyzny realizowania<br />
jednej z podstawowych głoszonych ówcześnie zasad ustrojowych, a mianowicie<br />
zasady ludowładztwa 17 . Stąd też problem rozwijania form tej kontroli i poszerzania<br />
jej oddziaływania uznawano – w różnych okresach z mocniejszym bądź<br />
słabszym akcentowaniem – za jedno z pierwszoplanowych zagadnień w zakresie<br />
organizacji i funkcjonowania nie tylko systemu kontroli, ale i całego aparatu<br />
15<br />
Por. np. S. Kasznica: Polskie prawo administracyjne. Pojęcia i instytucje zasadnicze, Poznań<br />
1946, s. 159.<br />
16<br />
Szerzej na ten temat zob. S. Raczyński: Organizacja kontroli administracji publicznej. Materiały<br />
Komisji dla Usprawnienia Administracji Publicznej przy Prezesie R.M., t. IX, Warszawa 1933.<br />
17<br />
Polityczno-ustrojowa rola kontroli społecznej była podnoszona niemalże powszechnie i w praktyce,<br />
i w ówczesnej literaturze. Trudno byłoby tu przytaczać najbardziej reprezentatywne stanowiska<br />
doktryny, skoro w tej kwestii doktryna wyrażała poglądy zbieżne. Por. przegląd piśmiennictwa w tym<br />
zakresie zawarty w opracowaniu J. Łętowski, J. Szreniawski: Kontrola administracji [w:] System prawa<br />
administracyjnego, t. III, Ossolineum 1978, s. 373 i nast.