nr 1(1) - Najwyższa Izba Kontroli
nr 1(1) - Najwyższa Izba Kontroli
nr 1(1) - Najwyższa Izba Kontroli
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
[41] Instytucje kontroli państwowej w Polsce<br />
41<br />
została klauzula generalna, ograniczona klauzulą enumeracji negatywnej. Spowodowało<br />
to w efekcie, że do NSA można było zaskarżyć zasadniczo wszystkie<br />
decyzje administracyjne wydawane w trybie określonym w k.p.a. i innych ustawach<br />
szczególnych.<br />
Następnie kształt sądowej kontroli administracji unormowany został w ustawie<br />
z 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym 39 . Ustawa ta<br />
uchyliła dział VI k.p.a. i zagadnienia kontroli sądowej przeniosła z płaszczyzny<br />
procedury administracyjnej na płaszczyznę odrębnej regulacji prawnej postępowania<br />
sądowo-administracyjnego.<br />
Nowe podstawy prawne otrzymała kontrola państwowa w ścisłym sensie,<br />
tj. kontrola NIK; stworzyła je ustawa z 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie<br />
<strong>Kontroli</strong> 40 . Wyniknęło to z konieczności dostosowania kontroli NIK do nowych<br />
uwarunkowań, jakie tworzyły się w zakresie struktur władzy publicznej, funkcjonowania<br />
gospodarki narodowej, a także rozwijającej się na bazie gospodarki<br />
rynkowej sferze indywidualnej działalności gospodarczej.<br />
Przejście do tworzenia aparatu państwowego na nowych zasadach (podział<br />
władz, system rządów parlamentarnych, ponowne wprowadzenie samorządu<br />
terytorialnego) dało impuls do konstruowania innego niż dotychczas wymiaru<br />
kontroli parlamentarnej oraz kontroli w terenowych ogniwach władzy (w tym<br />
kwestia nadzoru nad samorządem). W ramach procesu transformacji ustrojowej<br />
można było też dostrzec rozwijanie się kontroli specjalistycznej.<br />
Natomiast zdecydowane zahamowanie nastąpiło w zakresie kontroli resortowej.<br />
Dotychczasowe rozwiązania prawne dotyczące kontroli resortowej odnosiły<br />
się do funkcjonującego ówcześnie modelu aparatu państwowego, w którym<br />
przeważały układy scentralizowane, zarówno w sferze administracji, jak i przede<br />
wszystkim w obszarze zarządu gospodarką narodową. Wiele elementów składających<br />
się na kształt organizacyjny i funkcjonalny kontroli resortowej obliczonych<br />
było właśnie na ten model zawiadywania sprawami gospodarki i administracji.<br />
Siłą rzeczy więc dokonane po 1989 r. zmiany polityczno-ustrojowe, wprowadzenie<br />
decentralizacji w systemie administracji, oparcie gospodarki na kanonach<br />
gospodarki rynkowej niewątpliwie zachwiały przydatnością dotychczasowego<br />
kształtu kontroli resortowej w obecnej sytuacji.<br />
Jak już wspomniałem, w procesie kształtowania się kontroli państwowej<br />
w nowej rzeczywistości polityczno-ustrojowej po 1989 r. ważnym punktem było<br />
uchwalenie konstytucji. Zamknęła ona etap podstawowej przebudowy ustroju społeczno-gospodarczego<br />
i państwowego, tworząc trwałe podstawy rozwoju państwa.<br />
39<br />
DzU <strong>nr</strong> 74, poz. 368, ze zm.<br />
40<br />
DzU z 2007 r., <strong>nr</strong> 231, poz. 1701.