nr 1(1) - Najwyższa Izba Kontroli
nr 1(1) - Najwyższa Izba Kontroli
nr 1(1) - Najwyższa Izba Kontroli
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
[39] Instytucje kontroli państwowej w Polsce<br />
39<br />
(i nie stanowią) typowych instytucji kontrolnych powołanych do sprawdzania<br />
i oceniania administracji publicznej, tym niemniej od początku swym funkcjonowaniem<br />
oddziaływać zaczęły – zwłaszcza Trybunał Konstytucyjny – również na<br />
aparat administracyjny. Stąd też od początku można je traktować jako ogniwa systemu<br />
kontroli administracji, aczkolwiek są to bez wątpienia ogniwa nietypowe.<br />
Oprócz wspomnianych trybunałów – w latach, o których mowa – powołany<br />
został jeszcze jeden swoisty organ kontroli państwowej, a mianowicie Rzecznik<br />
Praw Obywatelskich (ustawa z 15 lipca 1987 r. o Rzeczniku Praw Obywatelskich<br />
35 ). Podstawowym zadaniem RPO było i jest stanie na straży praw i wolności<br />
człowieka i obywatela, określonych w konstytucji i innych aktach normatywnych.<br />
Jego działalność jest więc nakierowana przede wszystkim na ochronę jednostki.<br />
Wykonywanie tego zadania nie może się jednak obywać bez możliwości obserwowania<br />
i sprawdzania działalności aparatu administracyjnego i dokonywania jego<br />
ocen. Funkcja kontrolna jest więc niejako wpisana w realizację roli RPO.<br />
Z omawianym okresem wiązały się też kolejne przekształcenia w kontroli<br />
resortowej. Nowe rozwiązania w zakresie organizacji i funkcjonowania tej<br />
kontroli przyniosła uchwała <strong>nr</strong> 57 Rady Ministrów z 23 maja 1983 r. w sprawie<br />
wykonywania kontroli przez organy administracji państwowej 36 . Warto<br />
zauważyć, że materia cytowanej uchwały była szeroka i obok rozwiązań dotyczących<br />
kontroli resortowej stwarzała podstawy organizacji i działania innych<br />
jeszcze form kontroli, na przykład terenowej. Kontrola resortowa w świetle przyjętych<br />
rozwiązań przybrała formy instytucjonalne. Otóż w ministerstwach i urzędach<br />
centralnych zadania kontrolne miały wykonywać wyodrębnione komórki<br />
organizacyjne jako jednostki kontroli resortowej, podporządkowane bezpośrednio<br />
ministrom i kierownikom urzędów lub upoważnionym przez nich zastępcom.<br />
Takie instytucjonalne zorganizowanie wykonywania kontroli stanowiło na tyle<br />
ścisłą regułę, że odstąpienie od niej wymagało zgody Prezesa Rady Ministrów.<br />
Przepisy wspomnianej uchwały normowały też dość szczegółowo cele i kryteria<br />
kontroli, jej zasięg przedmiotowy, a także sposób jej wykonywania i przeprowadzania<br />
czynności kontrolnych.<br />
Z kolei ustawa z 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze 37 wprowadziła nowe<br />
akcenty do kontroli prokuratorskiej. Ustawa wyznaczyła prokuraturze zadanie<br />
stania na straży praworządności oraz czuwania nad ściganiem przestępstw<br />
i w ramach tych funkcji mieściła się prokuratorska kontrola administracji.<br />
Przepisy ustawy nie przewidziały natomiast odrębnego kierunku w działaniu<br />
35<br />
T.j. DzU z 2001 r., <strong>nr</strong> 14, poz. 147.<br />
36<br />
MP <strong>nr</strong> 22, poz. 124, ze zm.<br />
37<br />
T.j. DzU z 2002 r., <strong>nr</strong> 21, poz. 206, ze zm.