nr 1(1) - Najwyższa Izba Kontroli
nr 1(1) - Najwyższa Izba Kontroli
nr 1(1) - Najwyższa Izba Kontroli
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
[37] Instytucje kontroli państwowej w Polsce<br />
37<br />
sprawowaną przez jednostki nadrzędne nad jednostkami podległymi. W ramach<br />
kontroli zarówno wewnętrznej, jak i wykonywanej przez jednostki nadrzędne<br />
przewidywane były formy kontroli instytucjonalnej oraz funkcjonalnej.<br />
Po 1956 r. nastąpiły też pewne zmiany w zakresie kontroli prokuratorskiej.<br />
W swym praktycznym funkcjonowaniu przesunięto ją bardziej w kierunku przestrzegania<br />
prawa. Nowa ustawa z 14 kwietnia 1967 r. o prokuraturze 28 nie używała<br />
już nomenklatury „nadzór ogólny”, lecz stanowiła o zadaniach z zakresu<br />
strzeżenia praworządności ludowej i zapewnienia poszanowania praw obywateli<br />
realizowanych przez organy prokuratury. Miały one podejmować przewidziane<br />
prawem środki zmierzające do zapewnienia prawidłowego i jednolitego stosowania<br />
prawa, a przede wszystkim sprawować prokuratorską kontrolę przestrzegania<br />
prawa (wobec organów terenowych administracji i innych organów działających<br />
na podobnych zasadach, ale nie wobec organów centralnych). Kontrola prokuratorska<br />
nie przestała jednak włączać się w sprawowanie i ocenianie ówczesnego<br />
aparatu administracyjnego również z punktu widzenia gospodarności czy celowości,<br />
aczkolwiek jej aktywność na tym polu była zmienna. W sumie, w latach<br />
sześćdziesiątych XX wieku kontrola prokuratorska sprawowana była dość intensywnie.<br />
W latach następnych aktywność tej formy kontroli została wyraźnie zahamowana,<br />
a w dalszym okresie jej rola zaczęła stopniowo maleć.<br />
Intensywniej rozwijała się natomiast w całym tym okresie kontrola specjalistyczna,<br />
którą reprezentowały różne tzw. inspekcje specjalne, nadzory i dozory,<br />
jak również wykonujące funkcje kontrolne rozliczne organy centralne (tzw. urzędy<br />
centralne).<br />
W ramach kontroli państwowej można też było w tym czasie wyróżnić kontrolę<br />
Sejmu i Rady Państwa (kontrolę parlamentarną), sprawowaną wszakże bez<br />
wzlotów czy upadków. Bez większych przeobrażeń pozostawały też instytucje<br />
kontroli istniejące w ramach struktur aparatu państwowego.<br />
Lata 1980–1989<br />
Lata 1980–1989, w których kryzys systemu komunistycznego stopniowo<br />
prowadził do jego rozpadu, charakteryzowały się bardzo istotnymi momentami<br />
w procesie kształtowania się instytucji kontroli państwowej. Jeden z nich obejmował<br />
reformę kontroli NIK. Dokonane w 1976 r. włączenie kontroli państwowej<br />
do systemu administracji państwowej, dominująca pozycja Prezesa Rady Ministrów<br />
wobec NIK, scentralizowanie dyspozycji co do działań kontrolnych wobec<br />
centralnych ogniw administracji w gestii szefa rządu – były tymi elementami<br />
28<br />
DzU <strong>nr</strong> 13, poz. 55.