nr 1(1) - Najwyższa Izba Kontroli
nr 1(1) - Najwyższa Izba Kontroli
nr 1(1) - Najwyższa Izba Kontroli
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
54<br />
Marzena Paszkowska<br />
[54]<br />
Jego działalnością kieruje Kontroler i Audytor Generalny, będący najwyższym<br />
jednoosobowym organem kontroli państwowej. Jest on niezależny od władzy wykonawczej<br />
i sądowniczej, mianowany przez królową na podstawie wniosku skierowanego<br />
do Izby Gmin przez premiera, działającego w porozumieniu z przewodniczącym<br />
parlamentarnej Komisji ds. Rachunków Publicznych. Nie istnieje<br />
prawnie określona kadencja sprawowania funkcji Kontrolera i Audytora Generalnego,<br />
który jest urzędnikiem Izby Gmin. Jego odwołanie może nastąpić tylko na<br />
wniosek obu izb parlamentu. „Brytyjska narodowa instytucja kontroli państwowej<br />
nie mieści się w koncepcji trójpodziału władzy. Jest niezależna od sądownictwa<br />
i egzekutywy, nie jest jednak legislatywą, choć uwzględniając, iż Kontroler<br />
i Audytor Generalny jest urzędnikiem Izby Gmin, a także biorąc pod uwagę jego<br />
związek z Komisją ds. Rachunków Publicznych, można go określić jako organ<br />
wspomagający Izbę Gmin w wykonaniu funkcji kontrolnej wobec organów władzy<br />
wykonawczej państwa. Kontroler i Audytor Generalny jest naczelnym organem<br />
kontroli państwowej, gdyż swoją działalnością obejmuje obszar całego<br />
kraju, podejmuje decyzje w sprawie postępowania kontrolnego samodzielnie<br />
i ostatecznie, w tym weryfikuje ustalenia kontroli jedynie w postępowaniu prowadzonym<br />
przez ten organ. Jest wyodrębniony funkcjonalnie i organizacyjnie,<br />
ma najszerszy zakres kompetencji kontrolnych wobec organów władzy<br />
wykonawczej” 24 .<br />
Naczelne organy kontroli państwowej po I wojnie światowej<br />
W tej części artykułu będzie mowa o państwach europejskich, które wprowadziły<br />
lub też zreorganizowały kontrolę państwową w nowych realiach po zakończeniu<br />
I wojny światowej. Do tej grupy należą między innymi: Niemcy, Austria,<br />
Czechosłowacja i Polska 25 . [Polskie instytucje kontroli państwowej zostały przedstawione<br />
w artykule prof. Jacka Jagielskiego na s. 21-43 – przyp. red.].<br />
W Niemczech ustawa z 31 grudnia 1922 r., regulująca prawo budżetowe, określiła<br />
również organizację Izby Obrachunkowej. Jej pierwowzorem była pruska<br />
Gmin, „Kontrola Państwowa” <strong>nr</strong> 1/1995, s. 151-167; M. Bolek, M. Góra: Narodowy Urząd <strong>Kontroli</strong><br />
Wielkiej Brytanii – niektóre aspekty działalności kontrolnej i organizacji, „Kontrola Państwowa” <strong>nr</strong> 2/1996;<br />
Z. Dobrowolski: Ciągłość i zmiana…, s. 44 i nast.<br />
24<br />
Z. Dobrowolski: Ciągłość i zmiana…, s. 46. Tzw. rozwiązanie brytyjskie w zakresie kontroli<br />
państwowej zostało przyjęte m.in. w Danii, Irlandii.<br />
25<br />
Por. m.in. A. Sylwestrzak: Najwyższa <strong>Izba</strong> <strong>Kontroli</strong>, Warszawa 1997; R. Szawłowski: Najwyższe<br />
państwowe organy kontroli II Rzeczypospolitej: Najwyższa <strong>Izba</strong> <strong>Kontroli</strong> Państwa 1919-1921 i Najwyższa<br />
<strong>Izba</strong> <strong>Kontroli</strong> 1921-1939, Najwyższa <strong>Izba</strong> <strong>Kontroli</strong> na Uchodźstwie 1940-1945/1991, Warszawa 2004;<br />
Kontrola państwowa w Polsce. Geneza i rozwój naczelnych organów 1808-1980, oprac. S. Kałużny,<br />
J. Szczepaniak, Warszawa 1980.