nr 1(1) - Najwyższa Izba Kontroli

80
Wykłady Zenobjusza Rugiewicza
[80]
czasu kontrola była wykonana, stwierdza co było przedmiotem jego kontroli, pod
względem cyfrowym i formalnym, jak i co do istoty dokonanych czynności.
W sprawozdaniu należy ściśle wykazać, jakie asygnaty, dowody i dokumenty
były kontrolowane. Poza tym w sprawozdaniu lub w wykazie, kontroler podaje te
nieprawidłowości i braki, które zostały przez niego stwierdzone w trybie kontroli
następnej.
Po rozpatrzeniu przez właściwych zwierzchników w szczegółowy i wszechstronny
sposób wyników dokonanej kontroli – organ Kontroli zawiadamia właściwy
Urząd, czy to w formie pisma, czy też w formie „rejestru uchybień” według
ustalonego szematu – o stwierdzonych nieprawidłowościach, czy brakach i wzywa
urząd do zakomunikowania niezbędnych wyjaśnień w przeciągu miesiąca.
W razie stwierdzenia w czasie wykonywania kontroli braku w gotówce, roztrwonienia
majątku i w ogóle działań, nacechowanych brakiem troski o dobro
publiczne – organa Kontroli w myśl art. 13 Ustawy o Kontroli Państwowej z dnia
3 czerwca 1921 r. mają prawo zażądać zawieszenia w czynnościach właściwych
funkcjonariuszów i pociągnięcia winnych do odpowiedzialności osobistej i materialnej.
O ile zaś Kontrola ujawniła fakty, mające cechy przestępstwa karnego,
organa Kontroli komunikują o tym natychmiast władzom zwierzchnim, które
o wydanych zarządzeniach zawiadamiają bezzwłocznie organa Kontroli.
Otrzymane w odpowiedzi na żądanie Kontroli wyjaśnienia, organa Kontroli
winny rozpatrzyć nie później, jak w ciągu miesiąca.
O ile zgodnie z żądaniem Kontroli władze i urzędy wydały odpowiednie
zarządzenia w celu usunięcia zauważonych braków lub nieprawidłowości, albo
wniosły do Skarbu niepobrane opłaty skarbowe, lub niewłaściwie wydatkowane
sumy, albo też dały wyjaśnienia, uznane przez organa Kontroli za słuszne – daną
sprawę uznaje się za wyczerpaną.
Jeżeli wyjaśnienie urzędu uznano za niewystarczające, sprawa winna być
wniesiona do właściwego Kolegium Departamentu lub Izby Okręgowej. Do tego
Kolegium winna być wniesiona każda sprawa, która na skutek ujawnionej złej
gospodarki, braku gotówki, lub roztrwonienia majątku, może spowodować zawieszenie
w czynnościach lub odpowiedzialność materialną i osobistą.
[…] Uchwały Kolegium zapadają większością głosów i w żadnym wypadku
nie mogą być zmienione; w razie ujawnienia nowych faktów i okoliczności, wymagających
zmiany zapadłych orzeczeń, Kolegium Departamentu (Izby) przedstawia
sprawę Kolegium Najwyższej Izby.
Zapadłe orzeczenia Departament (Izba) komunikuje właściwej władzy, która
winna je natychmiast wykonać. Władza może jednakże w przeciągu dni 14
od dnia doręczenia orzeczenia wnieść odwołanie do Kolegium Najwyższej Izby
przez właściwy Departament.