nr 1(1) - Najwyższa Izba Kontroli
nr 1(1) - Najwyższa Izba Kontroli
nr 1(1) - Najwyższa Izba Kontroli
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
[31] Instytucje kontroli państwowej w Polsce<br />
31<br />
Okres pierwszych lat powojennych (1945–1949)<br />
Wspomniany okres miał swoją specyfikę, na którą składały się szczególne zadania<br />
charakterystyczne dla pierwszych lat po zakończeniu wojny (sprawa granic<br />
i przesunięć terytorialnych, problem repatriacji ludności, odbudowa ze zniszczeń<br />
wojennych itd.), ale przede wszystkim wprowadzanie nowego ustroju społeczno-<br />
-politycznego, gospodarczego i państwowego. Te uwarunkowania rzutowały na<br />
kształtowanie się systemu kontroli w ogóle, w tym i kontroli państwowej. Jak już<br />
wspomniałem wcześniej, wobec wprowadzenia nowego ustroju opartego na idei<br />
państwa socjalistycznego, czerpiącego wzory ze Związku Radzieckiego, bardzo<br />
ważnym kierunkiem kontroli stała się kontrola społeczna, wiązana przede wszystkim<br />
z systemem rad narodowych. Warunki przebudowy ustrojowej skutkowały też<br />
przyjmowaniem swoistych rozwiązań w zakresie kontroli państwowej.<br />
Kontrola państwowa w ścisłym sensie znalazła wyraz po raz pierwszy<br />
w ustawie z 11 września 1944 r. o organizacji i zakresie działania rad narodowych,<br />
która stwierdzała, że do czasu zorganizowania Najwyższej Izby <strong>Kontroli</strong> Państwa<br />
uprawnienia Izby przysługiwać będą Prezydium Krajowej Rady Narodowej,<br />
realizującemu je za pośrednictwem usytuowanego przy nim Biura <strong>Kontroli</strong>. Biuro<br />
<strong>Kontroli</strong> i jego terenowe delegatury obliczone były przede wszystkim na czas<br />
przejściowy i miały stanowić swoistą formę pośrednią, instytucjonalny pomost<br />
między NIK z okresu międzywojennego a wizją kontroli państwowej funkcjonującej<br />
w nowych warunkach ustrojowych 18 .<br />
Biuro <strong>Kontroli</strong> – od 1947 r. usytuowane przy Radzie Państwa, która zastąpiła<br />
Prezydium KRN – funkcjonowało do 1949 r. W 1949 r., ustawą z 9 marca 1949 r.<br />
o kontroli państwowej, reaktywowano Najwyższą Izbę <strong>Kontroli</strong> 19 . Rozwiązania<br />
przyjęte w tej ustawie zasadniczo kontynuowały tradycyjny – datujący się<br />
od okresu międzywojennego – model kontroli państwowej (sensu stricto) niezależnej<br />
od rządu i usytuowanej przy organach przedstawicielskich. Jest to warte<br />
odnotowania tym bardziej, że omawiane rozwiązania prawne funkcjonowały<br />
w czasie narastających tendencji centralistycznych i antydemokratycznych w sferze<br />
zarządzania sprawami społeczeństwa i państwa. Te uwarunkowania społeczno-ustrojowe<br />
i polityczne powodowały, że istniejący kształt kontroli państwowej<br />
nie był w pełni wykorzystywany.<br />
Obok kontroli państwowej w postaci wyodrębnionej instytucji – najpierw<br />
Biura <strong>Kontroli</strong>, a później NIK – istotnym składnikiem kontroli państwowej stała<br />
18<br />
Por. A. Sylwestrzak: Najwyższa <strong>Izba</strong>… , op. cit., s. 104.<br />
19<br />
Por. DzU <strong>nr</strong> 13, poz. 74. Jak uważa A. Sylwestrzak (w: Najwyższa <strong>Izba</strong>…, s. 122), ustawa ta wraz<br />
z odpowiednimi przepisami „Małej konstytucji” stanowiła jednolity system normatywny wyznaczający<br />
etap rozwoju NIK do 1952 r.