[1/4p]: PDF - Totalizm
[1/4p]: PDF - Totalizm
[1/4p]: PDF - Totalizm
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
H-122<br />
H3. Stąd też kluczem do zrozumienia działania przeciw-świata, jest wyjaśniana w<br />
podrozdziale H3 analogia "maszyna-software-komputer-maszyna", która przyrównuje<br />
przeciw-świat do programu i do komputera działających w czasie rzeczywistym.<br />
Rozważmy teraz działanie programu w czasie rzeczywistym. Program taki składa się<br />
z szeregu elementarnych rozkazów wykonawczych. Rozkazy te zestawione zostały razem<br />
w jedną ciągłą sekwencję. Wykonanie tych rozkazów osiągane jest szeregu kroków. Każdy<br />
z nich jest realizowany w izolacji od innych. Podczas tego procesu realizacyjnego,<br />
urządzenie kontrolne komputera oddaje moc wykonawczą do kolejnych z tych rozkazów,<br />
jeden po drugim. Stąd też w takim programie komputerowym zawsze istnieje jeden rozkaz<br />
jaki jest właśnie w procesie realizacji. Wszystkie rozkazy położone przed tym właśnie<br />
realizowanym, zostały już wprowadzone w życie. Natomiast wszystkie rozkazy położone za<br />
nim będą zrealizowane dopiero w przyszłości. Przepływ więc sterowania egzekucyjnego<br />
przez taki program, spełnia tą samą funkcję, jak przepływ czasu w rzeczywistych<br />
zdarzeniach. Powyższe wykazuje więc, że w programach komputerowych działających w<br />
tzw. czasie rzeczywistym, przepływ kontroli wykonawczej przez te programy jest<br />
odpowiednikiem upływu czasu w rzeczywistych zdarzeniach.<br />
Istnienie analogii pomiędzy przeciw-światem oraz programem komputerowym<br />
pracującym w czasie rzeczywistym, umożliwia nam wydedukowanie zasad realizacji<br />
rzeczywistych zdarzeń następujących w naszym świecie. Zdarzenia te będą bowiem<br />
realizowane przez przeciw-świat w sposób bardzo podobny do tego jak rozkazy<br />
wykonawcze są realizowane w dzisiejszych programach komputerowych. Stąd też można<br />
wywnioskować, że rejestry z duplikatów przeciw-materialnych każdego obiektu również<br />
zawierają w sobie ciągi elementarnych rozkazów. Rozkazy te realizowane są w krokach,<br />
jeden po drugim. Stąd też zawsze istnieje krok, który jest aktualnie w procesie realizowania,<br />
a także inne kroki - część z których już została zrealizowana w przeszłości, część zaś<br />
oczekuje swojej realizacji w przyszłości. Taki więc przepływ kontroli wykonawczej przez<br />
algorytmy z "rejestrów", czyli z naturalnych programów zawartych w przeciw-świecie, w<br />
naszym świecie jest obserwowany jako upływ czasu.<br />
Aby jednak przeciw-świat mógł realizować określony przebieg zdarzeń, przebieg ten<br />
zapisany musi być w owych specjalnych naturalnych programach, jakie w podrozdziale I5.2<br />
nazywane są "rejestrami". Faktycznie też upływ czasu to po prostu wędrówka kontroli<br />
wykonawczej przez owe naturalne programy zwane tutaj "rejestrami". Oczywiście, owe<br />
programy (rejestry) przechowywane są i realizowane przez naturalnie inteligentną przeciwmaterię,<br />
podobnie jak dzisiejsze programy z naszych komputerów, przechowywane są i<br />
realizowane przez obwody logiczne owych komputerów. Jednak w przeciwieństwie do<br />
naszych komputerów, każda drobina czy cząsteczka przeciw-materii posiada wszelkie<br />
cechy, jakie w naszych komputerach posiada tylko jedna szczególna komórka pamięciowa,<br />
fachowo nazywana "akumulatorem". Z tego powodu naturalne programy realizujące upływ<br />
czasu mogą przemieszczać się przez przeciw-materię, zmieniając swoje położenie z jednej<br />
objętości przeciw-materii na inną, nie tracąc przy tym swojej zdolności realizacyjnej. Przy<br />
okazji owych przemieszczeń, indukują one zjawisko fizykalnego tarcia o przeciw-materię,<br />
jakie w następnych podrozdziałach nazywane jest "polem grawitacyjnym". Po więcej<br />
danych na temat działania każdej czasteczki przeciw-materii jako odpowiednika dla<br />
"akumulatora" z dzisiejszych komputerów, patrz podrozdział I2.<br />
Powyższe wyjaśnienia ujawniają więc interpretację pojęcia czasu w Koncepcie<br />
Dipolarnej Grawitacji. Interpretacja ta nazywana jest tu "magnetyczną interpretacją<br />
czasu". Pozwala ona na budowanie wehikułów magnetycznych, jakie zmieniają upływ<br />
czasu poprzez odpowiednie wpływanie na stan energetyczny wzbudzonego pola<br />
magnetycznego. Stwierdza ona, że: "czas jest przepływem kontroli wykonawczej przez<br />
algorytmy naturalnych programów zawartych w przeciw-świecie". Istnieje istotny<br />
powód dla przyporządkowania przymiotnika "magnetyczna" tej interpretacji czasu. Jest nim<br />
wskazywany przez tzw. "Tablicę Cykliczności" ścisły związek pomiędzy upływem czasu a<br />
stanem energetycznym pola magnetycznego. ("Tablica Cykliczności" dokładniej opisana