[1/4p]: PDF - Totalizm

H-94
Na obecnym poziomie badań, dokładny mechanizm działania technicznej wersji
efektu telekinetycznego został poznany tylko częściowo, głównie dla przypadku
przyspieszeń liniowych. Tylko w niewielkim stopniu, również dla przyspieszeń
dośrodkowych w wirujących obiektach. Jak dotychczas, zostało ustalonym że:
#1. Efekt telekinetyczny jest fundamentalnym zjawiskiem drugiej generacji. Jego
działanie manifestuje się we wszystkich przypadkach przyspieszania lub opóźniania pól
magnetycznych. Niestety, intensywność jego pojawiania się jest znacznie mniejsza od
intensywności zjawisk elektromagnetycznych pierwszej generacji. (Tj. od zjawisk
wyzwalanych jednostajnym ruchem pól magnetycznych.) Stąd w przypadku równoczesnego
wystąpienia zjawisk należących do obu tych generacji, efekt telekinetyczny zostaje
zagłuszony.
#2. Efekt ten wyzwala napór telekinetyczny "P". Działanie naporu "P" rozkłada się
równomiernie na całą materię zawartą w obrębie przyspieszanego lub opóźnianego pola
magnetycznego. (Tj. rozkłada się on równomiernie zarówno na zawarte w tym polu
cząsteczki elementarne, atomy, molekuły, jak i na całe przedmioty.) Działanie tego naporu
ujawnia się niezależnie od magnetycznych i elektrycznych własności poszczególnych
obiektów materialnych na które zostaje on skierowany.
#3. Napór "P" wytwarzany przez efekt telekinetyczny demonstruje wszelkie atrybuty
oddziaływania telekinetycznego. W szczególności: (A) nie wywołuje on sił reakcyjnych jakie
przenosiłyby obciążenie z powrotem na wyzwalający go obiekt; (B) konsumpcja energii na
pracę wykonywaną przez dany napór "P" pokrywana jest przez jego odbiorcę na drodze
samoczynnej absorbcji energii termicznej zawartej w otoczeniu. Praca wynikająca z naporu
"P" nie jest więc kompletowana kosztem energii dostarczanej przez wyzwoliciela (dawcę)
efektu telekinetycznego. (Powyższy atrybut B czyni z naporu "P" odwrotność siły tarcia.)
#4. Kierunek działania naporu telekinetycznego dla ruchu wirowego pokazany został
na rysunku H5.
Dokładne poznanie efektu telekinetycznego natrafia na wiele różnorodnych
przeszkód. Jedną z najważniejszych z takich przeszkód jest kompleksowość samego
efektu. Inna istotna przeszkoda obejmuje współwystępowanie tego efektu z wieloma innymi
zjawiskami elektromagnetycznymi i mechanicznymi pierwszej generacji, od których trudno
go odseparować. Ogromną przeszkodę w poznaniu tego efektu stanowi także
nieracjonalność i uprzedzenia jakie naukowcy ziemscy manifestują wobec zjawisk
telekinetycznych oraz wobec szeregu innych strategicznych kierunków badawczych
blokowanych przez naszych kosmicznych okupantów z UFO. Wykaz owych blokowanych
przez UFOnautów kierunków badań przytoczony został w podrozdziale VB5.1.1. (Jak to
wyjaśniono w podrozdziale VB4.2.1, owe uprzedzenia dzisiejszych naukowców indukowane
są celowo w umysłach osób podatnych na sugestię za pośrednictwem zaawansowanych
metod do zdalnego manipulowania opiniami spełeczeństwa. Ich rezultatem jest, że w
dzisiejszych czasach nie tylko że efekt telekinetyczny nie może być oficjalnie badany, ale
na jego temat nie ma nawet prawa się ukazać jakakolwiek pozytywna publikacja naukowa –
po wysoce ilustratywny przykład patrz podrozdział K4.) Mimo tych przeszkód, badania
nieprzerwanie aczkolwiek bardzo wolno posuwają się naprzód. Z historii dotychczasowego
poznania tego efektu wynika, że stanowi on jedno z największych wyzwań rzuconych
dzisiejszym badaczom przez siły natury. Natomiast rodzaj korzyści osiąganych poprzez
pozyskiwanie darmowej energii otoczenia, czyni opanowanie efektu telekinetycznego
najcenniejszym darem jaki przyszłe pokolenia mogą otrzymać od dzisiejszych
totaliztycznych badaczy.
Badania nad techniczną wersją efektu telekinetycznego dopiero się rozpoczęły. Jak
dotąd ciągle niewiele wiadomo o działaniu tego efektu w wirujących obiektach, jeszcze
mniej w przypadku pulsujących pól magnetycznych, zaś niemal nic w przypadku
dymanicznych zderzeń dwóch odpychających się pól. Stąd też w miarę postępu tych
badań, przytoczone tu informacje będą stopniowo podlegać dalszym uściśleniom i
uogólnieniom.