[1/4p]: PDF - Totalizm

H-78
materii w ziemskim polu magnetycznym wynosi przy powierzchni Ziemi około v=0.8v E
liniowej szybkości obwodowej ruchu wirowego "v E " Ziemi wokół swojej osi obrotu (v E =
2R/24 = 1663 [km/h]). To zaś oznacza, że na obszarze Polski i przy powierzchni gruntu
przeciw-materia jaka formuje ziemskie pole magnetyczne, przepływa ku północy z poziomą
szybkością około v = 1330 [km/h].
(c) Kolejnym następstwem jest, że wyjaśnienie to doskonale definiuje znane już
cechy wspomnianej siatki. Przykładowo ujawnia ono że:
(c1) Siatka szwajcarska powstaje wzdłuż powierzchni Ziemi, stąd nie będzie
istniała głęboko pod Ziemią, ani też na bardzo znacznych wysokościach (aczkolwiek ciągle
istnieć będzie na wysokościach do jakich niekiedy chmury mogą zejść).
(c2) Pionowe przeszkody będą odchylały jej przebieg po liniach prostych, jako
że propagacja wytwarzającej ją fali wibracyjnej jest pozioma i musi podlegać prawom
falowego odbicia i załamania przy przenikaniu powierzchni płaskich.
(c3) Z uwagi na wzajemną interferencję fal stojących, jej linie niekiedy będą
wykazywały nieciągłości/przerwania (podobnie jak linie pofałdowań piasku na plaży). Stąd
nie będzie ona doskonale regularna.
(c4) Wzajemne nakładanie się na siebie jej fal harmonicznych będzie
powodowało iż linie leżące na harmonicznych wielokrotnościach 8 tej siatki będą podlegały
wzmocnieniu i poszerzeniu (np. silniejszy będzie co drugi lub co siódmy grzbiet - tak jak to
się też dzieje z falami morskimi, co do których folklor żeglarski ostrzega, że "siódma fala"
jest zawsze najgroźniejsza), itp.
(d) Innym następstwem jest, że wyjaśnienie to ujawnia dalsze cechy siatki
szwajcarskiej, dotychczas jeszcze nie znane, przykładowo że:
(d1) Jej linie południkowe są równoległe do południków geograficznych.
Wszakże formowane są one przez ruch obrotowy Ziemi. Jednak jej linie równoleżnikowe są
prostopadłe do linii sił ziemskiego pola magnetycznego. Wszakże są one formowane przez
cyrkulację przeciw-materii znanej jako ziemskie pole magnetyczne. Stąd w niektórych
miejscach, np. w pobliżu ziemskich biegunów magnetycznych, siatka ta wcale nie będzie
tworzyła prostokątnych oczek. W niektórych też punktach jej oczka mogą przyjmować
nawet formę bardzo wydłużonych rombów.
(d2) Jej linie południkowe muszą zaniknąć w pobliżu biegunów
geograficznych. Z kolei jej linie równoleżnikowe zanikną w pobliżu biegunów
magnetycznych.
(d3) Zbudowanie wysokiego budynku lub usypanie nowej góry spowoduje
przemieszczenie oryginalnego (poprzedniego) przebiegu tej siatki po stronach zachodniej i
północnej takiej nowej struktury, itp.
Zauważ, że owe wcześniej nieznane cechy siatki szwajcarskiej, wskazane dopiero
Konceptem Dipolarnej Grawitacji, umożliwiają zweryfikowanie poprawności przytoczonego
tutaj jej wyjaśnienia. Ponadto wyjaśnienie to umożliwia wnioskowanie o własnościach siatki
szwajcarskiej poprzez studiowanie zachowań i atrybutów jej materialnych odpowiedników,
tj. fałdek/ripples formowanych na piasku czy na szybach - jak to wyjaśniono w podrozdziale
H7.2.
(e) Jeszcze jednym następstwem jest, że wyjaśnienie to ujawnia mechanizmy
działania kryjące się za różnorodnymi zjawiskami wtórnymi wywodzącymi się od opisywanej
tutaj stojącej fali wibracji przeciw-materii. Przykładowo ukazuje ono w jaki sposób
formowany jest "hałas telepatyczny" wytwarzany przez planety, oraz skąd się bierze
znaczenie chińskiego "Feng Shui" - patrz opisy z podrozdziału H7.1. Dlaczego istnieją tak
wyraźne związki pomiędzy położeniem określonych planet a stanem organizmów żywych.
(Część z tych związków opisywana jest wiedzą astrologiczną - patrz podrozdział D4 z
monografii [5/3].) Jaka jest natura i parametry wibracji przeciw-materii
rozprzestrzeniających się od naszej planety w przestrzeń kosmiczną i jaki charakter mogą
mieć najróżniejsze efekty i zjawiska wywoływane przez te wibracje.