[1/4p]: PDF - Totalizm

More documents

Recommendations

Info

H-29 następującymi atrybutami: posiadać ujemną masę, wykazywać inercję, reagować odpychająco z sobą samą, reagować przyciągająco z materią (aczkolwiek wielu naukowców bezpodstawnie uważa, że powinna ona reagować odpychająco z materią, w ten sposób wytwarzając tzw. "antygrawitację"), formować tarcie z cząsteczkami materii (jednak nie formować tarcia pomiędzy własnymi cząsteczkami). Pomimo wielu poszukiwań, jak dotychczas nie tylko że nie znaleziono takiej substancji, ale nawet nie odkryto żadnych dowodów eksperymentalnych, czy choćby tylko empirycznych przesłanek, sugerujących jej istnienie. ["] Przeciw-materia, czyli substancja jaka w dynamicznej DIPOLARNEJ grawitacji powinna zapełniać przeciw-świat, zgodnie z charakterystyką pól dipolarnych musi cechować się atrybutami będącymi dokładną odwrotnością atrybutów materii. Przykładowo m.in. powinny ją charakteryzować: brak masy (tj. musi ona być "bezważka"), nie może wykazywać inercji (tj. musi ujawniać cechę zwaną "samo-mobilnością" czyli cechę będącą odwrotnością dla inercji materialnej z naszego świata), podczas swego przemieszczania się musi też wykazywać odwrotność tarcia (tj. musi odznaczać się cechą jaką ja nazywam "nadśliskością"), w swym stanie naturalnym musi wykazywać posiadanie inteligencji, itp. Jeśli rozpatrzyć różnorodne źródła, substancja jaka dokładnie wykazuje niektóre z powyższych cech, bez przerwy jest postulowana, wprowadzana, lub odkrywana, przez najróżniejsze i wzajemnie ze sobą nie związane dyscypliny. (Niefortunnie, oficjalnie istnienie tej substancji jest uparcie ignorowane i wyciszane przez naukę instytucjonalną bazującą na starym koncepcie monopolarnej grawitacji.) Przykładowo, kiedyś nazywana ona była "eterem", fizycy nazywają ją "energią" lub "próżnią", medycy opisują ją pojęciem "ciała energetycznego" lub "pola bio-energetycznego", biolodzy nazywają ją "bio-plazmą", okultyści referują do niej pod nazwą "aury", najróżniejsze szkoły używają dla niej nazwy "chi", "reiki", "energia pierwotna", "energia życiowa", itp. Więcej na temat tych nazw wyjaśniono w punktach #1H2 do #4H2 z podrozdziału H2. Pod najróżniejszymi nazwami substancja ta jest więc nam już doskonale znana i to od bardzo dawna. #1A5. Obecność tarcia pomiędzy cząsteczkami materii. Jak to nam wiadomo z obserwacji pól monopolarnych i dipolarnych, elementarne nośniki tych dwóch przeciwstawnych pól wykazują dwa odwrotne zachowania w odniesieniu do tarcia. ['] Wszelkie statyczne pola MONOPOLARNE wykazują brak tarcia pomiędzy cząsteczkami nośników tego samego rodzaju, niezależnie od tego jaki biegun pola nośniki te reprezentują. Dla przykładu, oba rodzaje ładunków elektrycznych odpychają się od siebie. Podobnie cząsteczki gazu formującego ciśnienie lub podciśnienie także odpychją się od siebie. Jednak cząsteczki materii formują tarcie pomiędzy sobą, stąd zachowują się przeciwstawnie do znanych zachowań nośników pól monopolarnych. ["] W dynamicznych polach DIPOLARNYCH, jedynie wlot "I" do pola formuje tarcie pomiędzy nośnikami pola, podczas gdy na wylocie "O" nośniki tego pola nie formują tarcia. Dla przykładu, takie tarcie ujawnia się tylko na wlocie do odkurzacza (to właśnie dzięki niemu odkurzacz jest w stanie uformować zasysanie kurzu), oraz na wlocie do fontanny. Z kolei w obu przypadkach na wylotach nośniki pola zachowują się beztarciowo. Stąd z wszelkich możliwych przypadków zachowania się nośników pola, materia ujawnia istnienie tarcia, jakie to tarcie jest zjawiskiem całkowicie unikalnym dla bieguna wlotowego dynamicznych pól dipolarnych. Tarcie pojawiające się w materii dodatkowo więc potwierdza, że grawitacja ma dipolarny charakter. Ad. 1B. Naturalne zjawiska, jakich przebieg jest zgodny z dipolarną grawitacją, jednak jakie zdecydowanie przeciwstawiają się monopolarnej grawitacji. Istnieje ogromna liczba takich zjawisk, zaś szczegółowe objaśnienia najbardziej ewidencyjnych z nich zawarte zostały w podrozdziale H5.3. Aby w tym miejscu przytoczyć przykłady przynajmniej kilku takich zjawisk, to obejmują one m.in.: #1B1. "Falowo-cząsteczkowa dualność natury" opisywana już poprzednio w punkcie #1A2["] powyżej. Należy ona do znanej od dawna kategorii zjawisk potwierdzających dipolarną grawitację i zaprzeczających monopolarnej grawitacji.
H-30 #1B2. Cyrkulowanie przeciw-materii wzdłuż linii sił ziemskiego pola magnetycznego. Cyrkulowanie to powoduje m.in. dobrze znany efekt, że północna zorza polarna wygląda jakby jej światła spadały z nieba na Ziemię, podczas gdy południowa zorza polarna wygląda jakby jej światła ulatywały z Ziemi ku niebu – po więcej szczegółów patrz podrozdział H5.3. #1B3. Wiry na wodzie. Wiry te na półkuli północnej w sposób naturalny inicjowane są w kierunku zgodnym z kierunkiem ruchu wskazówek zegara, natomiast na półkuli południowej w sposób naturalny inicjowane są kierunku przeciwstawnym do kierunku obrotu wskazówek zegara. Taki a nie inny kierunek zainicjowania owych wirów wynika z oporu jaki relatywnie nieruchoma przeciw-materia stawia cieczy podążającej za ruchem obrotowym Ziemi - po szczegóły patrz opisy z podrozdziału H5.3. Ad. 1C. Eksperymenty jakie bezpośrednio potwierdzają dipolarny charakter grawitacji. Przeprowadzana już była dosłownie niezliczona liczba eksperymentów, jakie jednoznacznie potwierdzają dipolarny charakter grawitacji, jednak jakich wymowy dotychczasowa nauka uparcie nie chciała przyjąć do wiadomości. Wymieńmy tutaj kilka co bardziej znanych z nich. #1C1. "Efekt ducha" w kamerze kirlianowskiej. Najbardziej znaną z nich jest zapewne "fotografia Kirlianowska". Wspominana ona była już uprzednio, zaś z większą liczbą szczegółów opisywana jest w rozdziale C traktatu [7/2]. Pozwala ona, aby faktycznie zobaczyć kształty i obrazy z przeciw-świata. Dla przykładu, rozważ najbardziej słynny eksperyment tej fotografii nazywany efektem "ducha liściowego" (po angielsku "a ghost leaf" effect). Polega on na przecięciu liścia na połowę i położeniu na kamerze Kirlianowskiej tylko jednej jego połowy. Tymczasem po włączeniu tej kamery, faktycznie pokazuje ona zarysy całego liścia, czyli że pokazuje też i "ducha" z nieobecnej na kamerze połowy liścia, który to "duch" faktycznie rezyduje w przeciw-świecie. W podobny sposób kamera Kirlianowska ukazuje zarysy np. amputowanego palca. #1C2. Tzw. "jarzenie pochłaniania". Kolejnym przykładem eksperymentu potwierdzającego dipolarność grawitacji, jest fotografowanie tzw. "jarzenia pochłaniania" jakie będzie opisane w podrozdziałach H6.1 i H1.2 oraz uwidocznione na fotografiach z rysunków H1 do H3. #1C3. Eksperyment Michelsona-Morley z 1887 roku. Najlepszym przykładem starego eksperymentu, jaki konklusywnie potwierdza poprawność nowego Konceptu Monopolarnej Grawitacji, jest słynny eksperyment Michelsona-Morley z 1887 roku, opisany dokładniej w podrozdziale H2. Ponadto, do tej samej kategorii eksperymentów konsystentnie potwierdzających poprawność nowego Konceptu Dipolarnej Grawitacji, a jednocześnie zaprzeczających poprawności starego konceptu monopolarnej grawitacji, należą także najróżniejsze inne historyczne i bardzo już stare eksperymenty. Ad. 1D. Modele działania naszego wszechświata, jakie opracowane zostały na bazie Konceptu Dipolarnej Grawitacji i jakie dokładnie zbiegają się z empirycznymi ustaleniami dotyczącymi faktycznego działania naszego wszechświata. Do chwili napisania niniejszej monografii, na Koncepcie Dipolarnej Grawitacji oparty został cały szereg modeli, jakie oddają działanie naszego wszechświata. Modele te upowszechniane są w najróżniejszych moich publikacjach. Wszystkie one wchodzą w skład nowego Konceptu Dipolarnej Grawitacji i omawiane są w rozdziale niniejszym i w rozdziale I. Niemal każdy z tych modeli już dowiódł swojej poprawności w praktyce. Dlatego ich faktyczna poprawność i zgodność z rzeczywistością jest najlepszym potwierdzeniem poprawności nowego Konceptu Dipolarnej Grawitacji z którego one się wywodzą. Oto niektóre z tych modeli: #1D1. Model moralności wszechświata wyrażony w formie filozofii totalizmu. Jest to prawdopodobnie najbardziej kompleksowy z wszystkich modeli opartych na dipolarnej grawitacji. Wszakże obejmuje on sobą cały szereg istotnych modeli cząstkowych - patrz filozofia totalizmu prezentowana w tej monografii (tj. patrz rozdziały JA do JC).
Page 1 and 2: Prof. dr inż. Jan Pająk Zaawansow
Page 3 and 4: SPIS TREŚCI tomu 4 monografii [1/4
Page 5 and 6: 5 Dlatego w przypadku trudności z
Page 7 and 8: G-2 przeczytaniu rozdziałów H i I
Page 9 and 10: G-4 Oscillatory Chamber - a breakth
Page 11 and 12: G-6 antygrawitacyjny przyjmowałby
Page 13 and 14: G-8 mogłaby bowiem zastąpić cyrk
Page 15 and 16: G-10 grawitacyjnego, wtedy zdefinio
Page 17 and 18: G-12 Nawet jeśli udałoby się tec
Page 19 and 20: G-14 trudności z manewrowaniem tym
Page 21 and 22: G-16 zdołała odpowiedzieć na to
Page 23 and 24: H-18 Rozdział H. KONCEPT DIPOLARNE
Page 25 and 26: H-20 Koncept Dipolarnej Grawitacji
Page 27 and 28: H-22 Generalnie rzecz biorąc, tota
Page 29 and 30: H-24 Symetryczności Natury. Stąd
Page 31 and 32: H-26 cztery kategorie dowodowe. Pok
Page 33: H-28 wierzeniem w korpuskuły świe
Page 37 and 38: H-32 aktualizowałem niniejszy para
Page 39 and 40: H-34 (12) Istnienie fal telepatyczn
Page 41 and 42: H-36 zmiany temperatury i (2) wytwa
Page 43 and 44: H-38 taka zakończyła się sukcese
Page 45 and 46: H-40 planety Terra, z jakiej zgodni
Page 47 and 48: H-42 rzeczywistości faktycznie ist
Page 49 and 50: H-44 opisania substancji panującyc
Page 51 and 52: H-46 wzajemnie ze sobą w odpowiedn
Page 53 and 54: H-48 moralna.) Dosyć dobre opisy i
Page 55 and 56: H-50 jestem pewien polskojęzyczneg
Page 57 and 58: H-52 atrybutami będącymi dokładn
Page 59 and 60: H-54 Jedyne połączenie pomiędzy
Page 61 and 62: H-56 Source Book Project (P.O. Box
Page 63 and 64: H-58 źródłem silnego sztucznego
Page 65 and 66: H-60 fizykalne oraz fizyklano-intel
Page 67 and 68: H-62 #1A. Pola elektryczne. Lokalne
Page 69 and 70: H-64 #3C. Pole grawitacyjne. Wprawd
Page 71 and 72: H-66 dynamicznego pierścienia. Ocz
Page 73 and 74: H-68 dostarczyć ogromnie cennych w
Page 75 and 76: H-70 elementarnymi i z przeciw-mate
Page 77 and 78: H-72 naładowanych cząsteczek na d
Page 79 and 80: H-74 popękaną powierzchnię wysch
Page 81 and 82: H-76 nich został jako ten przylega
Page 83 and 84: H-78 materii w ziemskim polu magnet
Page 85 and 86:
H-80 jakiegokolwiek zadowalającego
Page 87 and 88:
H-82 #8H5.3. Wyłanianie się kamie
Page 89 and 90:
H-84 Kiedy takie gigantyczne wiry p
Page 91 and 92:
H-86 owa musi być stała. Dla przy
Page 93 and 94:
H-88 urządzeniu generującemu darm
Page 95 and 96:
H-90 w rzeczywistości, światło m
Page 97 and 98:
H-92 go tu dokładniej. Jeśli gwa
Page 99 and 100:
H-94 Na obecnym poziomie badań, do
Page 101 and 102:
H-96 przemieszczające się w jej o
Page 103 and 104:
H-98 przeciw-materii. (W niektóryc
Page 105 and 106:
H-100 grawitacyjnych, fale telepaty
Page 107 and 108:
H-102 równorzędne do dzisiejszych
Page 109 and 110:
H-104 zboczenia faszyzmu. Poprzedni
Page 111 and 112:
H-106 ponownie zwróciłem uwagę n
Page 113 and 114:
H-108 niezwykle silnego wpływu na
Page 115 and 116:
H-110 podrozdziału I5.6. Ponieważ
Page 117 and 118:
H-112 przypadku bezważkiego przeci
Page 119 and 120:
H-114 wskazywał także dobór jego
Page 121 and 122:
H-116 telekinetycznego do ruchu fiz
Page 123 and 124:
H-118 H8.2. Wykrywanie natelekinety
Page 125 and 126:
H-120 Ponieważ jednak niemal każd
Page 127 and 128:
H-122 H3. Stąd też kluczem do zro
Page 129 and 130:
H-124 dowolnym momencie czasowym. O
Page 131 and 132:
H-126 energię, Koncept Dipolarnej
Page 133 and 134:
H-128 strony po której on sam się
Page 135 and 136:
H-130 intelektualne. Dlatego Koncep
Page 137 and 138:
H-132 Rys. H2. Dwa ciężkie stoły
Page 139 and 140:
H-134 Rys. H4. Termowizyjna rejestr
show all

[1/4p]: PDF - Totalizm

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?