[1/4p]: PDF - Totalizm

More documents

Recommendations

Info

G-15 nie byłaby zadowolona z owego zjawiska bowiem rzucałoby ono ich ciałami aż do momentu gdy ich temperatura osiągnęłaby wartość absolutnego zera. (c) Wyzwolenie energii jądrowej z całej otaczającej materii. Niektóre siły utrzymujące stabilność jąder atomowych posiadają charakter grawitacyjny. Po zamianie więc grawitacji na antygrawitację, siły te uległyby zanikowi. W rezultacie nastąpiłaby szybka dezintegracja atomów i wyzwalanie się ogromnych zasobów energii nuklearnej. Stąd włączenie statku antygrawitacyjnego spowodowałoby zamienienie jego masy oraz masy otoczenia w eksplodującą ogromną bombę nuklearną. To z kolei zapewne zniszczyłoby wszystko w okolicy takiego statku, włączając w to i jego samego oraz urządzenia lub substancje wytwarzające jego niszczycielskie pole. (d) Niemożliwość uformowania osłony antygrawitacyjnej. Użycie pola tak niszczycielskiego jak antygrawitacja wymagałoby osłaniania wszelkich organizmów żywych przed jego zabójczym wpływem. Jeśli jednak przeanalizować poprzednie rozważania, nie istniałaby możliwość formowania osłon chroniących przed tym polem, tak jak nie istnieje możliwość formowania osłon chroniących przed polem grawitacyjnym. Warto tutaj też dodać, ze poprawne funkcjonowanie ciała ludzkiego jest uzależnione od pola grawitacyjnego. Stąd okres konieczny do zaadaptowania się do pola antygrawitacyjnego byłby co najmniej długi - jeśli nie w ogóle niemożliwy. Załoga statku antygrawitacyjnego nie mogłaby więc wejść na jego pokład lub zejść z niego tak szybko jak czynią to nasi obecni piloci i kosmonauci (gwałtowne wyjście z takiego statku byłoby co najmniej tak niebezpieczne jak zbyt szybkie wynurzenie się z nurkowania głębinowego). G13. Nawet bez znajomości Konceptu Dipolarnej Grawitacji, nie istnieją żadne przesłanki sugerujące możliwość uzyskania pola antygrawitacyjnego Istnieją niektóre zjawiska, które jeśli przełączone w zakres swoich negatywnych wartości, biegną przeciwko naturalnemu porządkowi rzeczy. Ich doskonałym przykładem jest temperatura która nie może być zmniejszona poniżej zera absolutnego. Innym przykładem jest ruch fizyczny z szybkością przekraczającą szybkość światła (nie mylić go z ruchem telekinetycznym, który odbywa się natychmiastowo, a więc może być opisany szybkościami wielokrotnie wyższymi od szybkości światła - patrz podrozdział L1 niniejszej monografii lub podrozdział L1 monografii [1/3]). Nawet więc jeśli ktoś nie jest świadom stwierdzeń Konceptu Dipolarnej Grawitacji zaprezentowanego w rozdziałach H i I, również na bazie dotychczasowej naszej wiedzy wszystko na to wskazuje, że grawitacja też należy do tego typu zjawisk, jakie w naszym układzie wymiarowym nie posiada negatywnego zakresu (tj. jakie w świecie fizycznym nie dopuszcza istnienia antygrawitacji). Powyższa konkluzja jest silnie podpierana przez wyjaśnienie dla natury grawitacji dostarczone w podrozdziale JE3.7.1. Zgodnie z tym wyjaśnieniem, pole grawitacyjne jest rodzajem ciśnienia powodowanego przez przepływ energii z naszego świata do przeciwświata. Dlatego, aby wytworzyć antygrawitację, kierunek owego przepływu energii musiałby ulec odwróceniu. To z kolei oznacza, że wytworzenie antygrawitacji wymagałoby aby przekształcić świat fizyczny w przeciw-świat - oczywiście nawet rozważanie takiego przekształcenia jest kompletnym absurdem. Powinno też być odnotowane, że na przekór postępu oficjalnej nauki ziemskiej w niemal wszystkich dziedzinach, jak dotychczas nie zdołaliśmy zwiększyć naszej wiedzy w zakresie możliwości sterowania grawitacją. Zjawisko grawitacji zdaje się być najbardziej dla nas tajemnicze i trudne do zrozumienia. (Co zresztą bezpośrednio wynika z Konceptu Dipolarnej Grawitacji, bowiem koncept ów podnosi grawitację do rangi jednego z dwóch pól pierwotnych wszechświata, od których wszelkie inne pola są pochodne - patrz też podrozdziały JB3.2, H1.1 i JE9.1.) Obecna nauka ziemska, jak dotychczas, nie potrafiła skompletować nawet filozoficznej fazy odpowiedzenia na pytanie "czym właściwie jest grawitacja?" (Chociaż nowa gałąź totaliztycznej nauki, zapezentowana w rozdziale JE, już
G-16 zdołała odpowiedzieć na to pytanie - patrz podrozdziały JE3.7.1 i H9.3. Zgodnie z nim grawitacja to rodzaj siły tarcia formowanej podczas przepływu naturalnych programów przez przeciw-materię.) Setki a nawet tysiące lat może upłynąć zanim jakiekolwiek udane eksperymenty nad zmianą zwyczajnej grawitacji zostaną zaczęte. Jak w takiej perspektywie czasowej wyglądałyby szanse na urzeczywistnienie statku antygrawitacyjnego. G14. Podsumowanie Po uświadomieniu sobie faktów przedstawionych w poprzednich podrozdziałach ogromnie trudno jest zrozumieć jak to możliwe iż tak nielogiczny, niedopracowany i w każdym aspekcie sprzeczny z prawami wszechświata pomysł, jak statek antygrawitacyjny, jest entuzjastycznie promowany w licznych książkach i opracowaniach autoryzowanych nie tylko przez niedouczonych laików. Jednocześnie zaś idee spójne techniczne, bazujące na rzetelnej wiedzy i dopracowane w każdym szczególe, takie jak przykładowo magnokraft zaprezentowany w podrozdziale A2 i w rozdziale F niniejszej monografii, są zaciekle atakowane i bezpardonowo niszczone. Jedynym wyjaśnieniem dla tego nielogicznego paradoksu jest to zaprezentowane w podrozdziale A3 i w rozdziałach U do W niniejszej monografii. Stwierdza ono, że wszelkie poprawne i wnoszące postęp idee oraz kierunki badań są celowo wytłumiane i powstrzymywane na Ziemi - patrz wykaz takich wytłumianych idei przytoczony w podrozdziale VB5.1.1 niniejszej monografii. Z kolei, zamiast nich, celowo wprowadzane i upowszechniane są wśród ludzi błędne i do nikąd nie wiodące nas idee, typu antygrawitacja i statek antygrawitacyjny - patrz wykaz takich błędnych idei przytoczony w podrozdziale VB5.2.1 niniejszej monografii. Upowszechnianie tych błędnych idei ma na celu odwrócenie naszej uwagi od prawidłowego kierunku rozwoju. Stąd, jeśli po przeczytaniu podrozdziału A3 oraz rozdziałów U do W tej monografii, zaakceptujemy że tak faktycznie się dzieje, wówczas każda osoba która upowszechnia, promuje, opowiada się, lub wstawia po stronie statku antygrawitacyjnego, popełnia przestępstwo przeciwko ludzkości. Z kolei nasze tolerowanie takich osób w swoim gronie jest równoznaczne z działaniem na szkodę ludzkości. Niefortunne pomysły są trudne do wyplenienia. Można się więc spodziewać, że pomimo opublikowania niniejszego rozdziału wielu zwolenników antygrawitacji ciągle będzie rozsiewało konfuzję i kontynuowało swoją zwodniczą propagandę. Jeśli ktoś taki pojawi się w pobliżu osoby właśnie czytającej niniejszy rozdział, proponowałbym zadać takiemu propagatorowi antygrawitacji rzeczowe pytanie: w jaki sposób zamierza on rozwiązać konkretne problemy z tym statkiem, opisane treścią niniejszego rozdziału. Ponieważ problemy te są konkretne i jednoznacznie zdefiniowane prawami wszechświata, należy się spodziewać, że ich rozwiązanie również powinno być konkretne i jednoznaczne, nie zaś generalne i pozbawione szczegółów - jak to jest z całym pomysłem antygrawitacji. Na szczęście jednym z praw wszechświata jest, że "nie ma takiego złego co by na dobre nie wyszło". Fakt, że pod przykrywką statku antygrawitacyjnego, idea magnokraftu była i jest, tak zaciekle atakowana, posiada też i pozytywne następstwa. Jednym z nich jest rozpracowanie Konceptu Dipolarnej Grawitacji opisanego w rozdziałach H i I. Koncept Dipolarnej Grawitacji został uformowany właśnie ponieważ ataki zwolenników antygrawitacji na ideę magnokraftu zmusiły mnie do dokonania analiz zaprezentowanych w niniejszym rozdziale. Analizy te z kolei ujawniły w sposób jednoznaczny, że antygrawitacja - gdyby istniała, byłaby sprzeczna z prawami wszechświata. Starając się więc dociec jaki błąd w myśleniu dotychczasowych naukowców spowodował, że zjawisko tak jawnie sprzeczne z prawami wszechświata jak antygrawitacja w ogóle mogło zostać postulowane, odkryłem podstawowy błąd kryjący się w obecnym zrozumieniu zjawiska grawitacji. (Jak to wyjaśniłem i udowodniłem w podrozdziale H1.1, błąd ten polega na dotychczasowym traktowaniu pola grawitacyjnego jako pola monopolarnego, podczas gdy w rzeczywistości jest ono polem dipolarnym.)
Page 1 and 2: Prof. dr inż. Jan Pająk Zaawansow
Page 3 and 4: SPIS TREŚCI tomu 4 monografii [1/4
Page 5 and 6: 5 Dlatego w przypadku trudności z
Page 7 and 8: G-2 przeczytaniu rozdziałów H i I
Page 9 and 10: G-4 Oscillatory Chamber - a breakth
Page 11 and 12: G-6 antygrawitacyjny przyjmowałby
Page 13 and 14: G-8 mogłaby bowiem zastąpić cyrk
Page 15 and 16: G-10 grawitacyjnego, wtedy zdefinio
Page 17 and 18: G-12 Nawet jeśli udałoby się tec
Page 19: G-14 trudności z manewrowaniem tym
Page 23 and 24: H-18 Rozdział H. KONCEPT DIPOLARNE
Page 25 and 26: H-20 Koncept Dipolarnej Grawitacji
Page 27 and 28: H-22 Generalnie rzecz biorąc, tota
Page 29 and 30: H-24 Symetryczności Natury. Stąd
Page 31 and 32: H-26 cztery kategorie dowodowe. Pok
Page 33 and 34: H-28 wierzeniem w korpuskuły świe
Page 35 and 36: H-30 #1B2. Cyrkulowanie przeciw-mat
Page 37 and 38: H-32 aktualizowałem niniejszy para
Page 39 and 40: H-34 (12) Istnienie fal telepatyczn
Page 41 and 42: H-36 zmiany temperatury i (2) wytwa
Page 43 and 44: H-38 taka zakończyła się sukcese
Page 45 and 46: H-40 planety Terra, z jakiej zgodni
Page 47 and 48: H-42 rzeczywistości faktycznie ist
Page 49 and 50: H-44 opisania substancji panującyc
Page 51 and 52: H-46 wzajemnie ze sobą w odpowiedn
Page 53 and 54: H-48 moralna.) Dosyć dobre opisy i
Page 55 and 56: H-50 jestem pewien polskojęzyczneg
Page 57 and 58: H-52 atrybutami będącymi dokładn
Page 59 and 60: H-54 Jedyne połączenie pomiędzy
Page 61 and 62: H-56 Source Book Project (P.O. Box
Page 63 and 64: H-58 źródłem silnego sztucznego
Page 65 and 66: H-60 fizykalne oraz fizyklano-intel
Page 67 and 68: H-62 #1A. Pola elektryczne. Lokalne
Page 69 and 70: H-64 #3C. Pole grawitacyjne. Wprawd
Page 71 and 72:
H-66 dynamicznego pierścienia. Ocz
Page 73 and 74:
H-68 dostarczyć ogromnie cennych w
Page 75 and 76:
H-70 elementarnymi i z przeciw-mate
Page 77 and 78:
H-72 naładowanych cząsteczek na d
Page 79 and 80:
H-74 popękaną powierzchnię wysch
Page 81 and 82:
H-76 nich został jako ten przylega
Page 83 and 84:
H-78 materii w ziemskim polu magnet
Page 85 and 86:
H-80 jakiegokolwiek zadowalającego
Page 87 and 88:
H-82 #8H5.3. Wyłanianie się kamie
Page 89 and 90:
H-84 Kiedy takie gigantyczne wiry p
Page 91 and 92:
H-86 owa musi być stała. Dla przy
Page 93 and 94:
H-88 urządzeniu generującemu darm
Page 95 and 96:
H-90 w rzeczywistości, światło m
Page 97 and 98:
H-92 go tu dokładniej. Jeśli gwa
Page 99 and 100:
H-94 Na obecnym poziomie badań, do
Page 101 and 102:
H-96 przemieszczające się w jej o
Page 103 and 104:
H-98 przeciw-materii. (W niektóryc
Page 105 and 106:
H-100 grawitacyjnych, fale telepaty
Page 107 and 108:
H-102 równorzędne do dzisiejszych
Page 109 and 110:
H-104 zboczenia faszyzmu. Poprzedni
Page 111 and 112:
H-106 ponownie zwróciłem uwagę n
Page 113 and 114:
H-108 niezwykle silnego wpływu na
Page 115 and 116:
H-110 podrozdziału I5.6. Ponieważ
Page 117 and 118:
H-112 przypadku bezważkiego przeci
Page 119 and 120:
H-114 wskazywał także dobór jego
Page 121 and 122:
H-116 telekinetycznego do ruchu fiz
Page 123 and 124:
H-118 H8.2. Wykrywanie natelekinety
Page 125 and 126:
H-120 Ponieważ jednak niemal każd
Page 127 and 128:
H-122 H3. Stąd też kluczem do zro
Page 129 and 130:
H-124 dowolnym momencie czasowym. O
Page 131 and 132:
H-126 energię, Koncept Dipolarnej
Page 133 and 134:
H-128 strony po której on sam się
Page 135 and 136:
H-130 intelektualne. Dlatego Koncep
Page 137 and 138:
H-132 Rys. H2. Dwa ciężkie stoły
Page 139 and 140:
H-134 Rys. H4. Termowizyjna rejestr
show all

[1/4p]: PDF - Totalizm

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?