[1/4p]: PDF - Totalizm
[1/4p]: PDF - Totalizm
[1/4p]: PDF - Totalizm
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
H-72<br />
naładowanych cząsteczek na drodze wprawiania ich w ruch.) Przeanalizowanie dowolnych<br />
innych zjawisk pochodnych od magnetyzmu też nieodzownie prowadzi do wniosku, że<br />
wyjaśnienie mechanizmu formowania pola magnetycznego zaprezentowane powyżej jest<br />
poprawne. To z kolei oznacza, że dla dobra naszej nauki powinno ono wejść w<br />
powszechne użycie dla wyjaśniania zjawisk elektromagnetycznych tak szybko jak to tylko<br />
możliwe.<br />
Zrozumienie własności i biegunowosci pól magnetycznych przychodzi znacznie<br />
łatwiej jeśli ktoś użyje prostej analogii magnetyzmu. W analogii tej przepływ przeciw-materii<br />
reprezentowany jest np. przez przepływ powietrza. W owej analogii jeden zwój<br />
elektromagnesu można sobie wyobrazić jako śmigło samolotu wymuszające przepływ<br />
otaczającego je powietrza. Przed śmigłem panowałby więc biegun "wlotowy", czyli "I" lub<br />
dawny (N). (Biegun "I" używany przez nowy Koncept Dipolarnej Grawitacji do oznaczania<br />
bieguna magnetycznego "N" pochodzi od angielskiego słowa "Inlet" co oznacza "wlot".<br />
Interpretacja dla "I" jest więc bardziej jednoznaczna i bardziej zgodna z postulatami nowego<br />
konceptu, niż stare oznaczenie "N" używane dotychczas w fizyce.) Wszakże powietrze jest<br />
usuwane z obszaru przed śmigłem. Z kolei poza śmigłem panowałby biegun "wylotowy",<br />
czyli "O" lub dawny (S). ("O" wywodzi się od angielskiego słowa "Outlet" co oznacza<br />
"wylot".) Wszakże powietrze byłoby wydmuchiwane właśnie ku niemu. W analogii tej<br />
magnes sztabkowy byłby więc rodzajem "rurociągu" we wnętrzu którego zamontowane<br />
zostały biliony miniaturowych śmigiełek. (Każdy atom byłby bowiem jednym takim<br />
śmigiełkiem.) Aby w omawianej analogii zrozumieć np. oddziaływanie pomiędzy dwoma<br />
magnesami stałymi, wystarczy rozpatrzyć wzajemne oddziaływanie na siebie dwóch<br />
strumieni powietrza formowanych przez dwa takie "rurociągi". Oczywiście podczas<br />
używania tej analogii należy też pamiętać, że przeciw-materia, w przeciwieństwie do<br />
powietrza, jest absolutnie sprężysta, nie posiada masy, inercji i lepkości, ani też nie<br />
wytwarza tarcia. Stąd też wszystkie atrybuty cyrkulującego powietrza jakie wynikałyby z<br />
powyższych własności (masy, inercji, lepkości i tarcia) nie wystąpią w polach<br />
magnetycznych.<br />
Powyższe wywody należy uzupełnić informacją, że to co nasza nauka zna pod<br />
nazwą "pole magnetyczne" zawsze jest taką cyrkulacją przeciw-materii, jaka powoduje<br />
powstanie lokalnych sprężeń lub rozprężeń tej substancji. Stąd ważne jest stwierdzenie, że<br />
wszelkie wykrywalne przez dzisiejszą naukę pola magnetyczne wynikają tylko z tych<br />
ruchów przeciw-materii, które zawsze formują gradient ciśnienia tej substancji. Tylko też do<br />
nich odnosi się równanie Maxwell'a.<br />
Istnieje jednak również inny rodzaj ruchów przeciw-materii, jaki nie formuje<br />
wykrywalnego gradientu ciśnienia. Jego przykładem byłoby omywanie przeciw-materią<br />
obiektów fizycznych, które poruszają się w stosunku do owej substancji. Takie<br />
bezgradientowe "wiatry" przeciw-materii nie są wykrywalne dla dzisiejszej nauki. Nie<br />
podlegają one również równaniu Maxwell'a. Jednak z definicji są one również rodzajem<br />
"pola magnetycznego". Niektóre "paranauki" nazywają je wręcz "skalarnym polem<br />
magnetycznym". Jak się też okazuje, owe bezgradientowe ruchy przeciw-materii mają<br />
ogromne znaczenie dla wielu zjawisk omawianych w tej monografii. Przykładowo dla<br />
telekinezy, telepatii, radiestezji, itp. Z tego powodu Koncept Dipolarnej Grawitacji, a także<br />
nauki przeciw-świata omawiane w podrozdziale H10, muszą w przyszłości położyć wiekszy<br />
nacisk na ich dokładne przebadanie.<br />
Istnieje ogromna ilość materiału dowodowego, jaki dodatkowo wzmacnia<br />
poprawność bazującego na przeciw-materii wyjaśnienia dla natury pola magnetycznego.<br />
Materiał ten wywodzi się ze źródeł innych niż fizykalny magnetyzm. Przeglądnijmy poniżej<br />
kilka przykładów tego materiału:<br />
#1H5.2. Trajektorie cząsteczek. Fizyka jądrowa dostarcza licznych fotografii<br />
cząsteczek elementarnych. Ukazują one, że nośniki ładunków elektrycznych, takie jak<br />
elektrony czy pozytrony, zwykle podążają po spiralnych trajektoriach. Jedocześnie<br />
wiadomo, że impuls energii może zostać przekazany tym cząsteczkom jedynie w