[1/4p]: PDF - Totalizm

H-82
#8H5.3. Wyłanianie się kamieni z ziemi. Ciekawe czy czytelnik kiedykolwiek
odnotował, że przeważająca większość kamieni jakie naturalnie spoczywają na powierzchni
naszej gleby, zwykle jest ustawiona w taki sposób, że jedynie około 30% ich objętości
pozostaje w glebie, zaś ku górze zawsze są one skierowane swą osią najniższego
stosunku oporu do wyporu (tj. skierowane są tak samo, jak skierowane byłyby identyczne
co do kształtu bryły lodu pływające w wodzie). Folklor ludowy z terenu Polski wyjaśnia ten
fenomen jako powodowany przez fakt, że kamienie samoczynnie wypływają spod ziemi,
podobnie jak bryły lodu samoczynnie wypływają spod wody. Owo wyjaśnienie wywodzi się
z empirycznych obserwacji dokonywanych w dawnej Polsce, kiedy rolnicy zwykli
systematycznie zbierać owe kamienie wynurzające się z gleby i usuwać je ze swoich pól.
Zbiernaniu temu nigdy bowiem nie było końca, zaś pola jakie jednego roku zostały
kompletnie wyczyszcone z kamieni, następnego roku pokrywały się nimi od nowa. (Polska
jest jednym z obszarów w świecie, gdzie takie zjawisko ma miejsce. Zauważ, że aby ono
wystąpiło, gleba musi być relatywnie luźna. Dla przykładu w Nowej Zelandii gleba jest zbyt
sprasowana przez starożytne lodowce - jak to wyjaśniłem w alternatywnej historii Nowej
Zelandii z podrozdziału V3 tej monografii, aby kamienie mogły przełamać się ku
powierzchni. Dlatego w Nowej Zelandii owo zjawisko występuje tylko na plażach i na
brzegach rzek, gdzie gleba jest wystarczająco luźna.) Z mechaniki wibrowania jest nam
wiadomo, że takie siły wynoszące większe obiekty ku powierzchni w ośrodklach o tej samej
gęstości, formowane są tylko kiedy obiekty te poddawane są nieustannemu wibrowaniu.
Niestety, w większości obszarów na jakich obserwowane jest owo wynoszenie kamieni ku
powierzchni ziemi, ziemia nie jest poddana wibrowaniu. (Np. obszar Polski niemal nigdy nie
doznaje trzęsień ziemi.) Jedynym więc wytłumaczeniem dla źródła owych sił wynoszących
kamienie, jest że fale wibracji ciśnieniowych przeciw-materii (te same jakie formują siatkę
szwajcarską) powodują także nieustanne wibrowanie przeciw-materialnych duplikatów
owych kamieni. Z kolei owo wibrowanie jest źródłem siły powodującej ich wyłanianie się z
ziemi. Fakt więc, że owo wyłanianie się kamieni faktycznie ma miejsce, jest dodatkowym
dowodem empirycznym na istnienie przeciw-materii i na jej wpływ na zjawiska naszego
świata.
H5.4. Mechanizm rządzący pogodą i klimatem na Ziemi oraz sterowanie tym
mechanizmem
W podrozdziale H2 wyjaśniłem, że przeciw-materia istniejąca w przeciw-świecie
wykazuje się posiadaniem cech które są dokładnie odwrotne do własności materii z naszego
świata fizycznego. Dla przykładu, przeciw-materia posiada “samo-mobilność” zamiast “inercji”
naszej materii, a ponadto zupełnie pozbawiona jest tarcia (tj. jest „nadślizka”). Z kolei, z
powodu owego braku tarcia oraz z powodu samo-mobilności, substancja ta jest niezdolna do
formowania oraz do podtrzymywania obiektów trwałych. Stąd przeciw-materia z przeciwświata
przez cały czas znajduje się w stanie nieustannego ruchu. Niemniej, wirujący ruch
przeciw-materii, podobnie jak wirujący ruch wody, jest w stanie uformować semi-twałe obiekty.
W podrozdziale H4.2 owe obiekty zostały opisane pod nazwą „wiry”. Takie wiry przeciw-materii
to faktycznie semi-trwałe obiekty, które na drugim końcu grawitacyjnych dipoli balansują każdy
obiekt trwały z naszego świata fizycznego. W przeciw-świecie istnieje cała gama takich wirów
przeciw-materii. Niektóre z nich są na tyle miniaturowe, że balansują one pojedyncze
cząsteczki elementarne oraz pojedyncze atomy. Inne są tak ogromne, że duplikuja one i
balansują całe planety, układy słoneczne, a nawet galaktyki. Stąd, dla przykładu, nasza cała
planeta, atmosfera ziemska, a także np. wszystkie oceany, w przeciw-świecie są duplikowane i
grawitacyjnie balansowane przez cały szereg takich gigantycznych wirów przeciw-materii.
Gdybyśmy w jakiś sposób uzyskali wgląd to owego przeciw-świata, wówczas widzielibyśmy
naszą Ziemię jako dynamiczny kłębek, lub węzeł, uformowany z takich ogromnych wirów
przeciw-materii. Na dodatek, ten kłębek wirów jest często przecinany przez liniowe strumienie