[1/4p]: PDF - Totalizm

More documents

Recommendations

Info

H-85 istnieje tzw. „aleja tornad” (po angielsku "tornado alley"). Także dlatego np. w Polsce tornada należą do rzadkości, podczas gdy zła pogoda zawsze zdaje się nadchodzić nad Polskę zaczynając od Finlandii, potem przechodząc przez Litwę. Z kolei w Nowej Zelandii i Australii trajektorie dobrej i złej pogody zawsze zdają się przebiegać na kształt „zygzaka”. Zaczynają się one tam w okolicach miasta Perth w Australii, przechodzą koło Adelaidy i Tasmanii, a potem zakrzywiają się do Nowej Zelandii. Aczkolwiek teoria zaprezentowana w niniejszym podrozdziale może zdawać się być wysoce akademicka i teoretyczna, faktycznie wskazuje ona kierunek w jakim dają się osiągnąć jej liczne zastosowania praktyczne. Dla przykładu, pozwala ona na bardziej efektywne przewidywanie pogody. Umożliwia nam przygotowanie precyzyjniejszych modeli zmian klimatu i pogody na Ziemi. Wskazuje też sposób na sterowanie pogodą i kontrolowanie najróżniejszych zjawisk atmosferycznych (np. tornad, czy huraganów) na Ziemi. Ponadto dostarcza ona przesłanek jak opracować systemy wczesnego ostrzegania np. przeciwko tornadami i huraganemi. Na przekór że cały Koncept Dipolarej Grawitacji, a także związek pomiędzy pogodą a wirami przeciw-materii, zostały wydedukowane teoretycznie, udało mi się już zakumulować cały szereg obserwacji empirycznych które zdają się potwierdzać że owa teoria jest poprawna oraz że dobrze odzwierciedla ona rzeczywistość. Pośród najróżniejszych obserwacji które potwierdzają tą teorię, następujące najbardziej nam się rzucają w oczy: (1) Zgodne z niniejszą teorią kierunki rotowania wirów niżowych i wyżowych na obu półkulach ziemskich. Jeśli ktoś przeanalizuje jak powietrze rotuje w obrębie wirów niżowych i wyżowych na odwrotnych końcach naszej planety, wówczas się okazuje że rotują one w dokładnie taki sposób w jaki nakazywałyby im rotować opisywane powyżej wiry przeciwmaterii które przenikają przez środek Ziemi. (2) Rotowanie chmur w tym samym kierunku na każdej wysokości nad Ziemią. Gdyby huragany, a także niżowe i wyżowe układy pogodowe, rządzone były wyłącznie wiatrami i ruchami atrmosfery, wówczas czasem zaistaniałyby sytuacje, że przy centrach owych obszarów chmury na różnych wysokościach przemieszczałyby się we wzajmenie kolidujących kierunkach. Tymczasem w pobliżu centrów owych układów pogodowych chmury na każdej wysokości zawsze rotują w tym samym kierunku. To zaś potwierdza poprawność opisywanego tutaj mechanizmu rządzącego pogodą. (3) Zgodność atrybutów tornad i huraganów z mechanizmem opisanym w tym podrozdziale. Dla przykładu, zarówno tornada jak i huragany zawsze wirują w kierunku przeciwstawnym do ruchu wskazówek zegara na półkuli północnej Ziemi, oraz w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara na półkuli południowej Ziemi. Znaczy wirują one w sposób dokładnie taki jakby wirowały gdyby powstały poprzez zawężenie („ściśnięcie”) wirów niżowych przeciw-materii które przenikają przez centrum Ziemi. (4) Parzysta liczba huraganów na Ziemi. Ponieważ, zgodnie z teorią opisaną w tym podrozdziale, np. huragany są po prostu zawężone (ściśnięte) wiry niżowe przeciw-materii które przenikają przez środek naszej planety, stąd jeśli jakikolwiek naturalny huragan zaatakuje np. wschodnią część USA, wówczas podobny naturalny huragan bliźniaczy powinien pojawić się na południowym Pacyfiku. I faktycznie też zdjęcia satelitarne potwierdzają ten fakt. Ponieważ jednak ów bliźniaczy naturalny huragan z przeciwnej strony Ziemi przemieszcza się wówczas po oceanie, rzadko jest on pokazywany w wiadomościach telewizyjnych i raportowany publiczności. (5) Powtarzalne drogi obszarów niżowych i wyżowych po powierzchni Ziemi. Moje obserwacje empiryczne wskazują, że we większości normalnych przypadków, oba te obszary zachowują się dokładnie tak jak to wyjaśnia teoria z tego podrozdziału. Dla przykładu, powtarzalnie podążają one po zawsze tych samych trajektoriach wzdłuż powierzchni Ziemi – które to trajektorie odpowiadają pęknięciom i rzadziznom w jądrze naszej planety. (6) Stała liczba obszarów wyżowych i niżowych na Ziemi. Ja nie posiadam możliwości ani funduszy aby policzyć liczbę owych obszarów w skali globu. Niemniej wysoka regularność cykli pogodowych na południowym końcu Ziemi potwierdza, że liczba
H-86 owa musi być stała. Dla przykładu, w Nowej Zelandii zmiany pogody podążają za powtarzalnym cyklem, którego długość jest około 7 dni i 9 godzin. (Najwyraźniej więc kilka ogromnych "wirów niżowych" przenikających Ziemię, splecionych zostało z podobnymi wirami przenikającymi Księżyc.) To zaś oznacza, że jeśli rozważymy dowolne miejsce w Nowej Zelandii, wówczas w normalnych okolicznościach jakiś obszar wyżowy powtarzalnie pojawia się w owym miejscu co każde około 7 dni i 9 godzin. Co nawet bardziej interesujące, ponieważ w dipolarnej grawitacji południowy biegun Ziemi reprezentuje "wylot dla przeciw-materii", cykle pogodowe są nieporównanie bardziej powtarzalne w Nowej Zelandii, niż na półkuli północnej Ziemi. (Definicje magnetycznych biegunów N i S zawarte są w podrozdziale H5.2, który wyjaśnia również dlaczego w Koncepcie Dipolarnej Grawitacji planeta Ziemia jest opisywana jako ogromna pompa dla przeciw-materii, która posiada "wlot" na biegunie N, oraz "wylot" na biegunie S.) H6. Zjawiska oparte na samo-mobilności przeciw-materii Nasza materia wykazuje obecność atrybutu zwanego "inercja". Ponieważ przeciwmateria pod każdym względem jest przeciwstawna do materii, stąd musi ona wykazywać obecność atrybutu jaki ja nazywam "samo-mobilnością". Atrybut ten będzie powodował, że podobnie jak to czynią niektóre "wyjątkowo-aktywne" dzieci (tzw. "hyper-active"), przeciwmateria nie będzie akceptowała bezruchowości. Stąd bez przerwy będzie znajdowała się ona w stanie ruchu. Atrybut samo-mobilności jest źródłem licznych zjawisk o naturze fizykalnej, jakie zachodzą w przeciw-materii, jednak jakich niektóre następstwa dają się zaobserwować w naszym świecie materialnym. Najważniejszym z nich jest zjawisko ruchu telekinetycznego. Zacznijmy więc od jego omówienia. H6.1. Efekt Telekinetyczny, pole telekinetyczne, telekineza, psychokineza, oraz jarzenie pochłaniania W 1924 roku wielki fizyk francuski, Louis DeBroglie, opublikował swoje niezwykle ważne odkrycie jakie czasami nazywane jest "zasadą symetryczności natury". Zgodnie z tą zasadą, w naturze wszystko jest symetryczne na wiele różnorodnych sposobów. Zasada symetryczności DeBrogliego dostarczyła podstaw filozoficznych i naukowych dla wielu zjawisk natury. W ten sposób otwarła je dla badań, odkryć, formułowania nowych teorii, budowania nowych urządzeń, itp. Dla przykładu, Tablica Mendelejewa, istnienie elektrycznie przeciwstawnie naładowanego duplikatu dla każdej cząsteczki elementarnej, takiego jak pozytron dla elektronu czy antyproton dla protonu, oraz podobieństwa pomiędzy atomami i systemami słonecznymi - wszystko to uzmysławia symetryczność istniejącą w budowie i własnościach materii. Podobieństwo pomiędzy równaniami matematycznymi opisującymi zupełnie odmienne zjawiska fizyczne, np. równania Navier-Stokes'a opisujące przepływ płynów oraz równania Laplace'a opisujące przewodzenie ciepła, wyraża symetryczność w prawach natury. Natomiast podobieństwo pomiędzy pompami i silnikami pneumatycznymi, czy generatorami i silnikami elektrycznymi, wyraża symetryczność w działaniu urządzeń technicznych. Jednym z istotniejszych następstw symetryczności DeBrogliego, bezpośrednio wpływających na treść tej monografii, jest wynikający z niej postulat, że "każde zjawisko musi posiadać odpowiadające mu przeciw-zjawisko". Do chwili obecnej odkrytych już zostało dziesiątki zjawisk i przeciw-zjawisk jakie potwierdzają poprawność tego postulatu. Dla przykładu: zjawisko luminescencji elektrycznej wykorzystywane w najróżniejszych świetlówkach i diodach luminescencyjnych do zamiany prądu elektrycznego w światło, posiada przeciw-zjawisko w postaci zjawiska fotoelektrycznego jaki w fotokomórkach i fotoogniwach transformuje światło na prąd elektryczny. Z kolei tzw. "reguła lewej ręki" -
Page 1 and 2:
Prof. dr inż. Jan Pająk Zaawansow
Page 3 and 4:
SPIS TREŚCI tomu 4 monografii [1/4
Page 5 and 6:
5 Dlatego w przypadku trudności z
Page 7 and 8:
G-2 przeczytaniu rozdziałów H i I
Page 9 and 10:
G-4 Oscillatory Chamber - a breakth
Page 11 and 12:
G-6 antygrawitacyjny przyjmowałby
Page 13 and 14:
G-8 mogłaby bowiem zastąpić cyrk
Page 15 and 16:
G-10 grawitacyjnego, wtedy zdefinio
Page 17 and 18:
G-12 Nawet jeśli udałoby się tec
Page 19 and 20:
G-14 trudności z manewrowaniem tym
Page 21 and 22:
G-16 zdołała odpowiedzieć na to
Page 23 and 24:
H-18 Rozdział H. KONCEPT DIPOLARNE
Page 25 and 26:
H-20 Koncept Dipolarnej Grawitacji
Page 27 and 28:
H-22 Generalnie rzecz biorąc, tota
Page 29 and 30:
H-24 Symetryczności Natury. Stąd
Page 31 and 32:
H-26 cztery kategorie dowodowe. Pok
Page 33 and 34:
H-28 wierzeniem w korpuskuły świe
Page 35 and 36:
H-30 #1B2. Cyrkulowanie przeciw-mat
Page 37 and 38:
H-32 aktualizowałem niniejszy para
Page 39 and 40: H-34 (12) Istnienie fal telepatyczn
Page 41 and 42: H-36 zmiany temperatury i (2) wytwa
Page 43 and 44: H-38 taka zakończyła się sukcese
Page 45 and 46: H-40 planety Terra, z jakiej zgodni
Page 47 and 48: H-42 rzeczywistości faktycznie ist
Page 49 and 50: H-44 opisania substancji panującyc
Page 51 and 52: H-46 wzajemnie ze sobą w odpowiedn
Page 53 and 54: H-48 moralna.) Dosyć dobre opisy i
Page 55 and 56: H-50 jestem pewien polskojęzyczneg
Page 57 and 58: H-52 atrybutami będącymi dokładn
Page 59 and 60: H-54 Jedyne połączenie pomiędzy
Page 61 and 62: H-56 Source Book Project (P.O. Box
Page 63 and 64: H-58 źródłem silnego sztucznego
Page 65 and 66: H-60 fizykalne oraz fizyklano-intel
Page 67 and 68: H-62 #1A. Pola elektryczne. Lokalne
Page 69 and 70: H-64 #3C. Pole grawitacyjne. Wprawd
Page 71 and 72: H-66 dynamicznego pierścienia. Ocz
Page 73 and 74: H-68 dostarczyć ogromnie cennych w
Page 75 and 76: H-70 elementarnymi i z przeciw-mate
Page 77 and 78: H-72 naładowanych cząsteczek na d
Page 79 and 80: H-74 popękaną powierzchnię wysch
Page 81 and 82: H-76 nich został jako ten przylega
Page 83 and 84: H-78 materii w ziemskim polu magnet
Page 85 and 86: H-80 jakiegokolwiek zadowalającego
Page 87 and 88: H-82 #8H5.3. Wyłanianie się kamie
Page 89: H-84 Kiedy takie gigantyczne wiry p
Page 93 and 94: H-88 urządzeniu generującemu darm
Page 95 and 96: H-90 w rzeczywistości, światło m
Page 97 and 98: H-92 go tu dokładniej. Jeśli gwa
Page 99 and 100: H-94 Na obecnym poziomie badań, do
Page 101 and 102: H-96 przemieszczające się w jej o
Page 103 and 104: H-98 przeciw-materii. (W niektóryc
Page 105 and 106: H-100 grawitacyjnych, fale telepaty
Page 107 and 108: H-102 równorzędne do dzisiejszych
Page 109 and 110: H-104 zboczenia faszyzmu. Poprzedni
Page 111 and 112: H-106 ponownie zwróciłem uwagę n
Page 113 and 114: H-108 niezwykle silnego wpływu na
Page 115 and 116: H-110 podrozdziału I5.6. Ponieważ
Page 117 and 118: H-112 przypadku bezważkiego przeci
Page 119 and 120: H-114 wskazywał także dobór jego
Page 121 and 122: H-116 telekinetycznego do ruchu fiz
Page 123 and 124: H-118 H8.2. Wykrywanie natelekinety
Page 125 and 126: H-120 Ponieważ jednak niemal każd
Page 127 and 128: H-122 H3. Stąd też kluczem do zro
Page 129 and 130: H-124 dowolnym momencie czasowym. O
Page 131 and 132: H-126 energię, Koncept Dipolarnej
Page 133 and 134: H-128 strony po której on sam się
Page 135 and 136: H-130 intelektualne. Dlatego Koncep
Page 137 and 138: H-132 Rys. H2. Dwa ciężkie stoły
Page 139 and 140: H-134 Rys. H4. Termowizyjna rejestr
show all

[1/4p]: PDF - Totalizm

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?