[1/4p]: PDF - Totalizm

More documents

Recommendations

Info

H-69 stwierdzenie, że "każda elektrycznie naładowana cząsteczka elementarna, jest to mikro-obszar w ciągłości przeciw-materii, w jakim dokonane zostało miejscowe zagęszczenie lub rozrzedzenie tej substancji poprzez lokalne wprowadzenia tam trwałego ciśnienia dośrodkowego lub odśrodkowego". Owo lokalne zgrupowanie lub rozrzedzenie przeciw-materii, a ściślej siły jakie trwale oddziaływują na otaczającą je ciągłość tej substancji, powodują "rozpychanie" lub "ściskanie" tego medium, formując w ten sposób rozpierające lub zasysające pole elektryczne. Oczywiście, powyższe proste i wspaniałe wyjaśnienie Konceptu Dipolarnej Grawitacji dla natury wszelkich cząsteczek elementarnych, w tym także cząsteczek elektrycznie naładowanych, ciągle nie odpowiada nam jeszcze na pytanie, jakie każdemu zapewne się już nasuwa. Mianowicie "jak to się dzieje, że takie cząsteczki elementarne są trwałe"? Wszakże, jeśli uformować lokalne zagęszczenie lub rozrzedzenie przeciw-materii gdzieś w środku ośrodka z tej substancji, wówczas z powodu braku tarcia, szybko przegrupowałoby ono pozostałą przeciw-materię. Stąd dana cząsteczka elementarna elektryczności szybko by zaniknęła. Okazuje się jednak, że istnieje także i odpowiedź na owo zapytanie. Otóż w przeciw-materii, która nie wykazuje posiadania tarcia ani inercji, możliwe jest utrzymywanie w nieskończoność jej lokalnych zagęszczeń lub rozrzedzeń, poprzez zwykłe wprowadzanie tych zagęszczeń lub rozrzedzeń w stan wirowania. Takie lokalne mikro-wiry sprężonej lub rozrzedzonej przeciw-materii, w przeciw-świecie formują dynamiczne ciśnienie dośrodkowe lub odśrodkowe. Ciśnienie to uniemożliwia im rozprężenie się do średniej gęstości otaczającej je przeciw-materii. To wyjaśnia jak formowane są zarówno elektrony jak i pozytrony! Jedyna różnica pomiędzy tymi dwoma elementarnymi cząsteczkami sprowadza się do odmiennego kierunku wirowania przeciw-materii. Mikro-wiry przeciw-materii jakie formują elektrony i pozytrony, w rzeczywistości wyglądem wcale nie są podobne do wirów na wodzie, z jakimi przywykliśmy kojarzyć wszelkie wiry. Kształt bowiem wirów na wodzie definiowany jest faktem, że formująca je woda posiada inercję oraz poddawana jest działaniu sił grawitacyjnych. Tymczasem przeciw-materia nie wykazuje inercji. Grawitacja też nie oddziaływuje na nią w taki sam sposób jak na wodę. Stąd mikro-wiry przeciw-materii jakie formują elektrony i pozytrony, faktycznie swym kształtem są podobne do pary toroidów jakie przylgnęły nawzajem do siebie, czy do pary sklejonych ze sobą szeroko upowszechnionych na Zachodzie nibypączków nazywanych "donut". Każdy z dwóch przylegających do siebie takich toroidów (kształtów "donut") faktycznie jest koliście zakrzywionym wirem, jakiego oś wirowania formuje zamknięty obwód okręgu –dokładnie tak jak to opisano w podrozdziale H4.1. Każdy też z nich, na zasadzie koła planetarnego lub kaskady zawirowań przeciw-materii opisywanej w punkcie #7H5.3 podrozdziału H5.3, formuje przylegający do niego drugi identyczny toroidalny mikro-wir, który jednak wiruje w przeciwstawnym kierunku. Zależnie też od tego, w którym kierunku oba te kooperujące ze sobą toroidalne mikro-wiry obracają się względem punktu przetrzeni leżącego w ich centrum, owe dwa toroidalne mikro-wiry formują albo elektron, albo też pozytron. Elektron formowany jest kiedy oba obracające się toroidy posiadają takie kierunki wirowania, że sprężają one przeciw-materię w swoim centrum, w ten sposób formując trwały kluster podwyższonego ciśnienia tej substancji. Z kolei pozytron jest formowany, kiedy identyczny do elektronu układ takich dwóch wirujących toroidów wiruje w przeciwstawnym niż w elektronie kierunku. Taki bowiem kierunek powoduje trwałe rozrzedzenie przeciw-materii w jego punkcie centralnym. Oczywiście tylko elektron i pozytron formuje mikro-wiry przeciw-materii jakie swym kształtem przypominają dwa ciasno do siebie przylegające i nawzajem ze sobą zsynchronizowane toroidy ("donuts"). Inne cząsteczki elementarne formowane są z układów mikro-wirów o odmiennych kształtach i kierunkach wirowania. Przykładowo neutrino jest połówką elektronu (albo pojedynczym toroidem/donut), która z jakichś powodów oddzieliła się od swojego wirowego partnera. Powyższe wyjaśnienie Konceptu Dipolarnej Grawitacji dla budowy i zachowania cząstek elementarnych wyjaśnia też cały szereg zjawisk jakie związane są z cząsteczkami
H-70 elementarnymi i z przeciw-materią, jednak jakie dotychczas pozostawały niezrozumiałe. Przykładowo, jeśli uwzględni się fakt, że oba wirujące toroidy jakie formują elektron lub pozytron niemal nigdy nie są idealnie jednakowej wielkości, wówczas formowane przez nie cyrkulacje przeciw-materii nie są precyzyjnie balansowane. To zaś oznacza, że przez prześwit takiego podwójnego toroidu zawsze pompowywana jest jakaś ilość energii. Owa energia jaka przepływa przez prześwit cząsteczek elementarnych, formuje więc elementarną siłę grawitacyjną. To z kolei wyjaśnia czym właściwie jest grawitacja (zauważ że wyjaśnienie to pokrywa się z tym przytoczonym w podrozdziale JE3.7.1). Zgodnie z nim, grawitacja jest to rodzaj przepływu energii formowanego w wyniku nieustannego przepompowywania przeciw-materii. Jeśli zaś tego typu rozważanie poprowadzi się dalej, wówczas się okaże, że motto niniejszego rozdziału jest poprawne, tj. że faktycznie wszystko we wszechświecie jest tylko jedną z wielu możłiwych manifestacji przeciw-materii. Powyższe objaśnienia są bardzo uproszczone i nie wdają się w wiele szczegółowych mechanizmów jakie związane są z formowaniem pól elektrycznych, oraz z budową i zachowaniem cząsteczek elementarnych. Niemniej dają one wstępne pojęcie, czym właściwie są pola elektryczne i cząsteczki elementarne w świetle Konceptu Dipolarnej Grawitacji. Zgodnie z tymi opisami, "pola elektryczne to lokalne sprężenia lub rozrzedzenia przeciw-materii". Natomiast "elektrycznie naładowane cząsteczki elementarne to mikrowiry przeciw-materii jakie formują takie lokalne mikro-sprężenia lub rozrzedzenia tej substancji". Warto tutaj także odnotować, że cząsteczki neutralne elektrycznie, takie jak np. neutrony czy neutrina, to również mikro-wiry przeciw-materii, tyle że formowane i utrzymywane w sposób jaki nie prowadzi do stworzenia owych lokalnych mikro-sprężeń lub mikrorozrzedzeń tej substancji. Przykładowo takie elektrycznie neutralne wiry mogą być formowane z pojedynczych mikro-wirów. W przypadku cząsteczek ciężkich , takich jak neutrony, owe pojedyncze wiry mogą posiadać szczególnie długie osie, jakie zwijają się w rodzaje stabilnych kłębów czy węzłów. H5.2. Czym jest pole magnetyczne? Motto tego podrozdziału: "Pole magnetyczne jest strumieniem cyrkulującej przeciw-materii" Jest co najmniej żenujące, że nauka ziemska z początku 21-go wieku ciągle nie potrafi odpowiedzieć na zdawałoby się stosunkowo proste pytanie "czym właściwie jest pole magnetyczne?". Największe autorytety w magnetyźmie, kiedy skonfrontowane z tym pytaniem, po prostu "chowają głowy w piasek". Unikają udzielenia faktycznej odpowiedzi poprzez przytoczenie jakiejś wysoko-abstrakcyjnej definicji, która opisuje efekty, nie zaś pochodzenie, pola magnetycznego. Wygląda na to, że wyjaśnienie średniowiecznego mnicha, że "pole magnetyczne jest rodzajem jakiegoś świętego ducha, jaki wyskakuje z jednego końca magnesu i znika w jego drugim końcu" ciągle pozostaje bliższym prawdy opisem mechanizmu tego zjawiska, niż wyjaśnienia naukowców 21 wieku. Uformowanie Konceptu Dipolarnej Grawitacji w końcu dostarcza tak długo poszukiwanej odpowiedzi "czym jest pole magnetyczne", jak również wyjaśnia zasadę formowania tego pola. Poniżej przytoczono wyjaśnienie dla omawianego zjawiska wynikające z tego konceptu. Zostało to eksperymentalnie potwierdzone, że wszelkie elektrycznie naładowane cząsteczki, takie jak elektrony, protony, pozytrony, itp., wirują jak dziecięce zabawki popularnie zwane "bączkami". Jedna z prezentacji odkryć w tym zakresie zawarta jest w artykule [1H5.2] pióra Alan'a D. Krisch, "Collisions between Spinning Protons", opublikowanym w SCIENTIFIC AMERICAN, sierpień (August) 1987, strony 32-40. Ponieważ każda z takich wirujących cząsteczek jest przeciw-balansowana przez odpowiadające jej zgrupowanie przeciw-materii, stąd wirowanie tej cząsteczki w naszym świecie musi też powodować wirowanie substancji otaczającej to zgrupowanie w
Page 1 and 2:
Prof. dr inż. Jan Pająk Zaawansow
Page 3 and 4:
SPIS TREŚCI tomu 4 monografii [1/4
Page 5 and 6:
5 Dlatego w przypadku trudności z
Page 7 and 8:
G-2 przeczytaniu rozdziałów H i I
Page 9 and 10:
G-4 Oscillatory Chamber - a breakth
Page 11 and 12:
G-6 antygrawitacyjny przyjmowałby
Page 13 and 14:
G-8 mogłaby bowiem zastąpić cyrk
Page 15 and 16:
G-10 grawitacyjnego, wtedy zdefinio
Page 17 and 18:
G-12 Nawet jeśli udałoby się tec
Page 19 and 20:
G-14 trudności z manewrowaniem tym
Page 21 and 22:
G-16 zdołała odpowiedzieć na to
Page 23 and 24: H-18 Rozdział H. KONCEPT DIPOLARNE
Page 25 and 26: H-20 Koncept Dipolarnej Grawitacji
Page 27 and 28: H-22 Generalnie rzecz biorąc, tota
Page 29 and 30: H-24 Symetryczności Natury. Stąd
Page 31 and 32: H-26 cztery kategorie dowodowe. Pok
Page 33 and 34: H-28 wierzeniem w korpuskuły świe
Page 35 and 36: H-30 #1B2. Cyrkulowanie przeciw-mat
Page 37 and 38: H-32 aktualizowałem niniejszy para
Page 39 and 40: H-34 (12) Istnienie fal telepatyczn
Page 41 and 42: H-36 zmiany temperatury i (2) wytwa
Page 43 and 44: H-38 taka zakończyła się sukcese
Page 45 and 46: H-40 planety Terra, z jakiej zgodni
Page 47 and 48: H-42 rzeczywistości faktycznie ist
Page 49 and 50: H-44 opisania substancji panującyc
Page 51 and 52: H-46 wzajemnie ze sobą w odpowiedn
Page 53 and 54: H-48 moralna.) Dosyć dobre opisy i
Page 55 and 56: H-50 jestem pewien polskojęzyczneg
Page 57 and 58: H-52 atrybutami będącymi dokładn
Page 59 and 60: H-54 Jedyne połączenie pomiędzy
Page 61 and 62: H-56 Source Book Project (P.O. Box
Page 63 and 64: H-58 źródłem silnego sztucznego
Page 65 and 66: H-60 fizykalne oraz fizyklano-intel
Page 67 and 68: H-62 #1A. Pola elektryczne. Lokalne
Page 69 and 70: H-64 #3C. Pole grawitacyjne. Wprawd
Page 71 and 72: H-66 dynamicznego pierścienia. Ocz
Page 73: H-68 dostarczyć ogromnie cennych w
Page 77 and 78: H-72 naładowanych cząsteczek na d
Page 79 and 80: H-74 popękaną powierzchnię wysch
Page 81 and 82: H-76 nich został jako ten przylega
Page 83 and 84: H-78 materii w ziemskim polu magnet
Page 85 and 86: H-80 jakiegokolwiek zadowalającego
Page 87 and 88: H-82 #8H5.3. Wyłanianie się kamie
Page 89 and 90: H-84 Kiedy takie gigantyczne wiry p
Page 91 and 92: H-86 owa musi być stała. Dla przy
Page 93 and 94: H-88 urządzeniu generującemu darm
Page 95 and 96: H-90 w rzeczywistości, światło m
Page 97 and 98: H-92 go tu dokładniej. Jeśli gwa
Page 99 and 100: H-94 Na obecnym poziomie badań, do
Page 101 and 102: H-96 przemieszczające się w jej o
Page 103 and 104: H-98 przeciw-materii. (W niektóryc
Page 105 and 106: H-100 grawitacyjnych, fale telepaty
Page 107 and 108: H-102 równorzędne do dzisiejszych
Page 109 and 110: H-104 zboczenia faszyzmu. Poprzedni
Page 111 and 112: H-106 ponownie zwróciłem uwagę n
Page 113 and 114: H-108 niezwykle silnego wpływu na
Page 115 and 116: H-110 podrozdziału I5.6. Ponieważ
Page 117 and 118: H-112 przypadku bezważkiego przeci
Page 119 and 120: H-114 wskazywał także dobór jego
Page 121 and 122: H-116 telekinetycznego do ruchu fiz
Page 123 and 124: H-118 H8.2. Wykrywanie natelekinety
Page 125 and 126:
H-120 Ponieważ jednak niemal każd
Page 127 and 128:
H-122 H3. Stąd też kluczem do zro
Page 129 and 130:
H-124 dowolnym momencie czasowym. O
Page 131 and 132:
H-126 energię, Koncept Dipolarnej
Page 133 and 134:
H-128 strony po której on sam się
Page 135 and 136:
H-130 intelektualne. Dlatego Koncep
Page 137 and 138:
H-132 Rys. H2. Dwa ciężkie stoły
Page 139 and 140:
H-134 Rys. H4. Termowizyjna rejestr
show all

[1/4p]: PDF - Totalizm

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?