[1/4p]: PDF - Totalizm
[1/4p]: PDF - Totalizm
[1/4p]: PDF - Totalizm
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
H-24<br />
Symetryczności Natury. Stąd też, aby skonstruować bardziej realistyczny model<br />
rzeczywistości, ja rozpracowałem teorię alternatywnego konceptu grawitacji, jaką nazwałem<br />
nowym "Konceptem Dipolarnej Grawitacji". Nowy Koncept Dipolarnej Grawitacji nigdy<br />
przedtem nie był sformułowany, czy choćby nawet tylko rozpatrywany przez naszą oficjalną<br />
naukę ziemską. Mam więc honor być pierwszym naukowcem, który go zaproponował,<br />
rozpracował, opublikował, oraz wdrożył w kilku zastosowaniach praktycznych. W tym<br />
nowym koncepcie grawitacja wykazuje podobieństwo do wszystkich dynamicznych pól<br />
dipolarnych. Jest więc ona podobna do pola magnetycznego, czyli do przepływu przeciwmaterii,<br />
oraz do pola hydraulicznego czyli do przepływu płynów. Jak wiadomo, w każdym<br />
dynamicznym polu dipolarnym istnieją dwa przeciwstawne bieguny, tj. wlot "I" (po angielsku<br />
"Inlet") i wylot "O" (po angielsku "Outlet"). Jako przykłady tych dwóch biegunów patrz<br />
bieguny "N" i "S" w polu magnetycznym, opisane w podrozdziale H5.2. Dokładnie w taki<br />
sam sposób również i pole grawitacyjne posiada dwa swoje bieguny: wlotowy (I) i wylotowy<br />
(O). Biegun wlotowy (I) grawitacji znajduje się w naszym świecie materii, podczas gdy jej<br />
biegun wylotowy (O) znajduje się w przeciw-świecie. Jednakże z powodu koncentrycznej<br />
natury grawitacji, jej drugi, przeciwstawny biegun skierowany jest "ku wewnątrz" i wyłania<br />
się dopiero w odrębym świecie, istniejącym równolegle do świata rozpoznawalnego przez<br />
nasze zmysły. Stąd też nowy Koncept Dipolarnej Grawitacji wskazuje na konieczność<br />
równoległego współistnienia w tej samej przestrzeni wszechświata aż dwóch odrębnych<br />
światów o naturze fizykalnej. Pierwszy z tych światów roztacza się wokoło bieguna<br />
wlotowego "I" grawitacji. Jest to nasz świat materii. Jest on doskonale znany i<br />
rozpoznawalny dla naszych zmysłów i świadomości. Z kolei drugi z tych światów roztacza<br />
się wokół bieguna wylotowego "O" grawitacji. Jest to tzw. przeciw-świat, lub świat intelektu.<br />
Pozostaje on zamknięty dla naszych zmysłów fizycznych, ale otwarty dla ESP czyli do<br />
Extra-Sensory Perception, oraz dla hipnozy i snów. Takie ukształtowanie naszego<br />
wszechświata wprowadza cały szereg praktycznych konsekwencji. Zostaną one wyjaśnione<br />
w następnych podrozdziałach. Jednakże przeciwstawnie do antygrawitacji, istnienie<br />
"drugiego bieguna grawitacji" nie zmienia ani też nie wpływa na zachowanie naszego<br />
świata, jak znamy je dotychczas. (W tej monografii ów drugi biegun grawitacji nazywany<br />
jest "przeciw-grawitacją" - dla wyraźnego odróżnienia jej od "antygrawitacji" postulowanej<br />
przez stary koncept monopolarnej grawitacji.) Stąd istnienie tego bieguna jest niezwykle<br />
trudne do wykrycia za pośrednictwem naszych instrumentów badawczych. Z drugiej strony<br />
jednak, zaakceptowanie istnienia drugiego bieguna grawitacji otwiera do naukowych badań<br />
niezwykle szeroką gamę zjawisk psychicznych oraz niewyjaśnialnych dotychczas faktów.<br />
Stąd też nowy Koncept Dipolaranej Grawitacji gwałtownie poszerza nasze horyzonty do<br />
poprzednio nie uznawanych obszarów.<br />
H1.1. Formalny dowód na dipolarny charakter grawitacji, oraz na istnienie przeciwświata<br />
Filozofia totalizmu stwierdza, że nasz wszechświat został celowo skonstruowany na<br />
tyle inteligentnie, że wszystko co w nim istnieje obiektywnie, daje się też obiektywnie<br />
wykryć, zidentyfikować i udowodnić. Skompletujmy więc teraz proces formalnego<br />
dowiedzenia, że pole grawitacyjne posiada charakter dipolarny, tak jak to stwierdza nowy<br />
Koncept Dipolarnej Grawitacji. Proces takiego dowodzenia może zostać dokonany aż<br />
kilkoma odmiennymi metodami. Wszakże, zgodnie ze znanym powiedzeniem "wszystkie<br />
drogi prowadzą do Rzymu", do tej samej prawdy można dojść na wiele odmiennych<br />
sposobów. Każdy odmienny sposób dowiedzenia, że "grawitacja posiada dipolarny<br />
charakter", zostanie zaprezentowany poniżej w odrębym podrozdziale.<br />
H1.1.1. Dowód metodą "wszystko potwierdza, nic nie zaprzecza"