sił powietrznych - Ministerstwo Obrony Narodowej

NR 3/2013inne armiePrzyszli użytkownicyW połowie 2012 roku uczestnictwo w programie AGSdeklarowała, mimo wielu trudności, prawie połowa państwNATO, czyli: Bułgaria, Republika Czeska, Estonia, RFN,Włochy, Łotwa, Litwa, Luksemburg, Norwegia, Rumunia,Słowacja, Słowenia i Stany Zjednoczone. Poza Polskąponowne deklaracje w sprawie powrotu do programu złożyłyjesienią 2012 roku Dania i Kanada.niu. Zmiany umożliwiły poszukiwanie pojedynczychpartyzantów ukrywających się w górzystymterenie Afganistanu lub zakładających improwizowaneurządzenia wybuchowe na drogach.Brytyjczycy w pierwszej dekadzie XXI wiekubudowali narodowy system obserwacji obiektównaziemnych z powietrza ASTOR. Wstępną gotowośćoperacyjną osiągnął on w 2008 rokui w Afganistanie aktywnie wspiera brytyjski komponentlądowy. ASTOR dysponuje pięcioma załogowymiplatformami powietrznymi i siedmiomastacjami naziemnymi.Budowany przez państwa należące do NATOsojuszniczy program dozorowania z powietrzama między innymi za zadanie poprawę wciążzbyt niskiego poziomu interoperacyjności międzyposzczególnymi komponentami odpowiedzialnymiza obserwację i analizowanie sytuacji.Szczególnie jest to ważne kiedy sojusz wykonujezadania w oderwaniu od stacjonarnej infrastrukturybudowanej na terytorium państw NATO.Dzisiaj bardziej od możliwości lokalizacji dużychzgrupowań pancernych (dwadzieścia lat temutakie wymagania wpisano w Brukseli dlaAGS) oczekuje się precyzji w poszukiwaniu po-jedynczych ruchomych i stałych obiektów, któresą ukryte w terenie.W państwach Unii Europejskiej również pracujesię nad autonomicznym rozwiązaniem, podobnymdo AGS i nazwanym Stand-Off SurveillanceTarget Acquisition Radar (SOSTAR).Jednak sześć państw, które starają się od wielulat zbudować europejski odpowiednik AGS, niezbytchętnie dzieliło się informacjami o postępachprac. Od kilku lat trwają już próby w powietrzu.Statek powietrzny systemu SOSTARbazuje, podobnie jak Joint STARS i ASTOR, nakoncepcji wykorzystania do obserwacji obiektównaziemnych załogowej platformy powietrznej.Do tej pory kraje budujące system SOSTARpodczas prób korzystały z demonstratora technologii– załogowej platformy powietrznej Fokker100, nazwanej SOSTAR-X. We wszystkichwspomnianych rozwiązaniach platforma powietrznawykonuje zadania oddalona od bezpośrednichzagrożeń. Dodatkowym zabezpieczeniem,wpływającym korzystnie na jejbezpieczeństwo, może być współpraca z systememAWACS.Budowa systemu jedynie przez kilka najbogatszychpaństw NATO nie ma logicznego uzasadnieniaoperacyjnego. W takiej sytuacji niezostanie osiągnięty odpowiedni poziom interoperacyjnościmiędzy komponentami rozpoznawczymiinnych państw NATO.Ważny elementSystem AGS ma być ważnym elementem zintegrowanegosystemu dowodzenia i rozpoznania(Command, Control, Communications, Computers,Intelligence, Surveillance and Reconnaissance– C4ISR). Ma zapewniać na każdym szczebluorganizacyjnym poprawę świadomości sytuacyjneji wzmocnić w dodatkowe źródła danych procespodejmowania decyzji. Dostęp do danychz AGS ma pozwolić dowódcom i ich sztabomśledzić na bieżąco sytuację w rejonieprowadzonych działań. Korzystając z łącznościsatelitarnej pośredniczącej w komunikowaniu sięz elementami systemu AGS, dane będą mogły docieraćdo żołnierzy bez względu na miejsce,w którym się znajdują.104przegląd sił powietrznych