NR 3/2013szkolenie i blPierwsza to obrona naziemna (ground defense),czyli zapewnienie bezpieczeństwa operacyjnego.Odpowiedzialność obrony naziemnejobejmuje: kontrolę dostępu do obiektów i urządzeń,działania pozorujące w celu odstraszenia/powstrzymania ataku naziemnego, współdziałanie,stworzenie systemu komunikowania się(alarmowania) oraz zorganizowanie sił obronynaziemnej.Następna sfera dotyczy zapewnienia bezpieczeństwakluczowemu personelowi. Ochrona tabędzie realizowana dzięki indywidualnemu wyposażeniużołnierzy w uzbrojenie i wyposażeniespecjalne (kamizelki przeciwodłamkowe,odzież ochronna, indywidualne wyposażeniemedyczne itp.), ochronie osobistej zapewnionejprzez żołnierzy do tego przygotowanych, a takżeopracowaniu stosownych procedur działaniai postępowania.Trzecia sfera to ochrona dokumentów i bezpieczeństwoteleinformatyczne. Dokumentyzgodnie z przepisami powinny być przechowywanew wydzielonych do tego pomieszczeniach(kancelaria jawna i tajna z punktemobsługi dokumentów zagranicznych) i w miejscachpracy w określonych koalicyjnymi lubnarodowymi wymaganiami w sejfach, szafachpancernych i pojemnikach. Zasady ochronyi dostępu do tych miejsc będą określać proceduryna stanowisku pracy. W wypadku stwierdzeniapróby ich penetracji każda osoba będziezmuszona do postępowania zgodnie z procedurąnaruszenia strefy bezpieczeństwa przez osobęniepowołaną.Kolejna sfera jest związana z obroną pasywną(passive defense). Jej celem jest zapewnieniewykonywania zadań: rozpoznania i identyfikacjiskażeń, ich monitoring, ostrzeganie, alarmowaniei meldowanie o skażeniach.Piąta sfera to odzyskiwanie zdolności operacyjnej(recuperation). Będzie obejmowała niszczenieprzedmiotów niebezpiecznych i wybuchowych(IED i UXO), ochronę zdrowia,bezpieczeństwo przeciwpożarowe oraz usuwaniezniszczeń po atakach.Z oceny funkcjonowania systemów ochronyobiektów wojskowych wynika, że najsłabszymiich ogniwami nadal pozostają ludzie, którzy sąwyznaczani do ochrony, a także wadliwie skonstruowanesystemy bezpieczeństwa.Wiele do zrobieniaAby poprawić poziom ochrony kompleksówlotniskowych, należałoby podjąć następującedziałania:– opracować szczegółowe procedury dotycząceochrony lotnisk;– prowadzić analizę zagrożeń zewnętrznych,zwłaszcza w aspekcie zagrożeń o charakterzeterrorystycznym, oraz wewnętrznych i wdrażaćdo działania wnioski z nich wynikające;– doskonalić rozwiązania organizacyjnezwiększające skuteczność systemów ochrony(stworzyć nowe pododdziały, na przykład grupęochrony i obrony) oraz zaangażować do ochronyjednostek lotniczych stan osobowy ŻandarmeriiWojskowej;– zwiększać instalację nowoczesnych, technicznychurządzeń wspomagających ochronę,zarówno mechanicznych, jak i elektronicznych;– wyposażać bazy lotnicze w nowoczesneśrodki łączności radiotelefonicznej i urządzeniasygnalizacji napadu oraz środki transportowe dlawart i służb;– prowadzić cykliczne szkolenia dotycząceochrony obiektów i mienia wojskowego znacznejwartości z osobami odpowiedzialnymi za organizacjęi realizację tych zamierzeń oraz administratoramisystemów alarmowych z zakresu kontrolipracy i konserwacji urządzeń;– rozwijać współpracę z organami ŻandarmeriiWojskowej, Policji i Wojskowych Służb Informacyjnych,związaną z wymianą informacjio zagrożeniach oraz podejmować działaniaw wypadku naruszenia systemu ochrony. •Autor jest absolwentem WOSL, AONoraz Akademii Ekonomicznej w Poznaniu.Doktor nauk wojskowych w specjalności siły powietrzne.Uczestniczył w wielu ćwiczeniach narodowychi międzynarodowych oraz kursach specjalistycznych.Był zastępcą dowódcy 6 BLot.Obecnie jest pracownikiem naukowo-dydaktycznymw AON.40przegląd sił <strong>powietrznych</strong>
szkolenie i blppłkadam kobusińskiDowództwo Sił PowietrznychSaperzySił PowietrznychZabezpieczenie inżynieryjne we wsparciu działań bojowychi wykonywaniu zadań szkoleniowychw jednostkach organizacyjnych Sił Powietrznychnabiera coraz większego znaczenia.ołnierze wojsk inżynieryjnych obchodzili16 kwietnia „Dzień Sapera”,Żświęto ustanowione w rocznicę forsowaniaOdry w 1945 roku przez oddziały1 Armii Wojska Polskiego. Budowa przeprawzapoczątkowała operację berlińską i dodzisiaj jest przykładem wielkiego poświęceniai męstwa żołnierza polskiego. W ciągu trzech dniwalk życie straciło około dwóch tysięcy żołnierzyWojska Polskiego, ale obrona niemiecka zostałaprzełamana. Droga na Berlin stała otworem.„Dzień Sapera” jest wyrazem pamięci i uszanowaniazasług polskich saperów oraz ich współczesnychdokonań i wyzwań. Również w Siłach Powietrznychjest to okazja do uhonorowania tych,których codzienny trud w saperskiej służbie jestnajbardziej zauważalny nie tylko przez przełożonychi kolegów, ale też społeczności lokalne.EwolucjaZnana wszystkim lotnikom maksyma o zawdzięczeniutak wiele tak niewielu doskonale odzwierciedlarolę saperów w Siłach Powietrznych.Ich potencjał nigdy nie był, nie jest i nie będzie fi-larem tego rodzaju sił zbrojnych, w przeciwieństwiedo wojsk lotniczych, obrony przeciwlotniczejczy radiotechnicznych. Jeszcze pod koniec latdziewięćdziesiątych ubiegłego wieku ówczesneWojska Lotnicze i <strong>Obrony</strong> Powietrznej prawiew każdym związku taktycznym, brygadzie czyoddziale posiadały pododdziały wojsk inżynieryjnych,wyposażone w specjalistyczny sprzęt, któreprzez kilka miesięcy w roku pracowały przy rozbudowiei modernizacji stanowisk ogniowych dywizjonówrakietowych, posterunków radiolokacyjnychczy elementów rozbudowy inżynieryjnejlotnisk. Były to kompanie lub plutony maszyn inżynieryjnychoraz plutony saperów.Dziś wojska inżynieryjne to rodzaj wojsk o zdecydowanieinnym wymiarze i jakości, ale zachowującechlubne tradycje saperskiego rzemiosła.Zmiany strukturalne, jakim poddano ten rodzajwojsk w latach 2009–2011, wpisują się w nowywymiar organizacyjny i funkcjonalny Sił Powietrznych.Najważniejszym organem Dowództwa SiłPowietrznych w planowaniu, organizowaniu i kierowaniuwsparciem inżynieryjnym jest WydziałInżynierii Wojskowej Szefostwa Szkolenia.przegląd sił <strong>powietrznych</strong> 41