sił powietrznych - Ministerstwo Obrony Narodowej

NR 3/2013prawo i dyscyplinagną w okresie zawieszenia postępowania dyscyplinarnego.Postulowana od dawna instytucja zawieszeniapostępowania dyscyplinarnego została zawartaw artykule 48 ustawy o dyscyplinie wojskowej.Stanowi on, że jeżeli zachodzi długotrwała przeszkoda,uniemożliwiająca prowadzenie postępowaniadyscyplinarnego, w szczególności długotrwałanieobecność obwinionego, w sytuacjikiedy jego udział w czynnościach postępowaniadyscyplinarnego jest wymagany, postępowaniezawiesza się na czas trwania przeszkody. Jednaknieusprawiedliwiona nieobecność obwinionegow służbie oraz nieusprawiedliwione niestawiennictwoprawidłowo powiadomionego obwinionegolub jego obrońcy do udziału w czynności postępowaniadyscyplinarnego nie wstrzymująbiegu postępowania dyscyplinarnego. Wartowspomnieć, że w ramach prawa do obrony obwinionyw postępowaniu dyscyplinarnym żołnierzmoże ustanowić swoim obrońcą adwokata, kolegężołnierza albo radcę prawnego. Uprawnienieto wynika wprost z przepisu artykułu 51 ustęp 2ustawy.Postępowanie dyscyplinarne wznawia się niezwłocznie,gdy ustaną przyczyny uzasadniającejego zawieszenie. Zawieszenie postępowania dyscyplinarnegonie wyłącza możliwości zawieszeniażołnierza w czynnościach służbowych.Niestety, w przepisach ustawy o dyscypliniewojskowej można również znaleźć pewne niedociągnięcia.Na szczęście praktyka radzi sobie doskonalew tych sytuacjach.Pierwszy z nich to brak sprecyzowania sposobupodania orzeczenia dyscyplinarnego do publicznejwiadomości. Niestosowna jest bowiemsytuacja, w której informacja o ukaraniu dyscyplinarnymżołnierza-przełożonego dotrze do jegopodwładnych. Takie rozwiązanie godzi bezpośredniow zasadę hierarchicznego podporządkowaniażołnierzy oraz w prestiż przełożonego ukaranegożołnierza. Ustawodawca jakby nie przewidział, żeżołnierze-przełożeni, mimo że ukarani, nadalw realiach wojskowych winni cieszyć się autorytetemwśród podwładnych.Inną kwestią, wymagającą zmiany w przepisachdyscyplinarnych, jest możliwość udzieleniaprzez każdego przełożonego wyróżnienia w postacizatarcia ukarania przed upływem terminuokreślonego w ustawie, czyli polegającego naskreśleniu uprzednio wymierzonej kary dyscyplinarnej.W obecnym stanie prawnym takiego wyróżnieniamoże udzielić podwładnemu każdyprzełożony dyscyplinarny wobec każdej wcześniejwymierzonej kary i to niezależnie od tego, ktowcześniej wymierzył tę karę. Zatem może dojśćdo sytuacji, w której dowódca drużyny po kilkudniach od wymierzenia żołnierzowi przez dowódcębatalionu kary, wyróżni ukaranego żołnierzazacierając mu to właśnie ukaranie. Jest to oczywiścieniedopuszczalne, ponieważ godzi bezpośredniow autorytet dowódcy.Niedociągnięciem ustawy o dyscyplinie wojskowejjest między innymi brak sprecyzowaniasposobu podania orzeczenia dyscyplinarnego dopublicznej wiadomości oraz możliwość udzieleniaprzez każdego przełożonego wyróżnienia wpostaci zatarcia ukarania przed upływem terminuokreślonego w ustawie.Przedstawione procedury dyscyplinarnew Wojsku Polskim w znacznej mierze są zbliżonedo zasad obowiązujących w przepisach prawakarnego. Przybliżenie w artykule przepisów ustawyo dyscyplinie wojskowej przyczyni się być możedo zainteresowania czytelników możliwościąudzielania fachowej pomocy prawnej obwinionymżołnierzom nie tylko przez radców prawnych i adwokatów,ale również przez kolegów żołnierzy.Zapotrzebowanie na tego rodzaju pomoc wydajesię dość znaczące, zwłaszcza jeśli weźmiemy poduwagę kwestię wysokiej świadomości prawnej ludzinoszących mundur, w tym przede wszystkimświadomości konsekwencji naruszenia prawa,związanego z możliwością dyscyplinarnego zwolnieniaze służby żołnierza „niepoprawnego”. •Autor jest absolwentem Wydziału Prawa i AdministracjiUniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu,a także Podyplomowych Studiów Prawa Europejskiego.W roku 2006 pełnił obowiązki prokuratora – doradcyw Polskim Kontyngencie Wojskowym UNIFIL w Libanie.Był kierownikiem Działu Prezydialnego ProkuratoraWojskowej Prokuratury Garnizonowej w Gdyni.Jest pracownikiem naukowo-dydaktycznym AMW.82przegląd sił powietrznych