Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
przemysłowego, międzykontynentalnej infrastruktury transportowej, bazy<br />
wojskowo-morskiej nad Morzem Czarnym i wieloma innymi strategicznymi<br />
komponentami militarnymi zlokalizowanymi na jej terytorium.<br />
D<strong>lat</strong>ego też status Ukrainy jako neutralnego, pozablokowego<br />
państwa czy też kwestia ewentualnego jej przyłączenia do już istniejących<br />
wojskowo-politycznych organizacji w Europie postrzegana była jako ważny<br />
element europejskiej architektury bezpieczeństwa międzynarodowego.<br />
Oceniając relacje pomiędzy Ukrainą i NATO w <strong>lat</strong>ach 1994-<strong>20</strong>14<br />
można analizować je na dwóch płaszczyznach: zainteresowania Sojuszu<br />
współpracą z Ukrainą oraz zainteresowania Ukrainy współpracą z Sojuszem.<br />
Co do interesów Sojuszu, Ukraina w większym stopniu niż inne kraje<br />
ma wpływ na stan bezpieczeństwa w Europie Środkowej i Wschodniej.<br />
Zachowanie niepodległości państwa ukraińskiego stanowi obecnie<br />
gwarancję bezpieczeństwa obszaru euroatlantyckiego, zwłaszcza po agresji<br />
rosyjskiej w <strong>20</strong>14 roku. Kolejnym priorytetem NATO jest zgodność działań<br />
w sferze militarnej Ukrainy w zakresie zaufania i przejrzystości. Od realizacji<br />
tych priorytetów zależy w pewien sposób bezpieczeństwo NATO oraz<br />
bezpieczeństwo międzynarodowe ogółem.<br />
Nie mniej ważne interesy Sojuszu w odniesieniu do Ukrainy<br />
koncentrują się poza obszarem wojskowym, a mianowicie w obszarze<br />
politycznym: wzmocnienie wartości demokratycznych oraz wszystko to, co<br />
składa się na tzw. promowanie cywilizacji zachodnioeuropejskiej. Interesy te<br />
są bardziej globalne i długotrwałe, jak również bardziej ważne. NATO jest<br />
zainteresowane wypełnieniem pustki powstałej w wyniku upadku ideologii<br />
komunistycznej na terenie byłego obozu socjalistycznego. Fakt, że Ukraina<br />
nie dołączyła się do rosyjskich projektów bezpieczeństwa jest w końcu<br />
istotnym czynnikiem europejskiego systemu bezpieczeństwa.<br />
Dla Ukrainy współpraca z Sojuszem w okresie do <strong>20</strong>14 roku opierała<br />
się przede wszystkim na ustanowieniu europejskich standardów w polityce,<br />
ekonomii oraz życiu społecznym. Ponieważ wartości demokratyczne są<br />
wspólne <strong>dla</strong> NATO i Unii Europejskiej, partnerstwo z NATO jest postrzegane<br />
jako jeden z czynników przybliżających społeczeństwo ukraińskie do<br />
standardów UE.<br />
Za początek współpracy Ukrainy z NATO uważa się listopad 1992<br />
roku, kiedy to miała miejsce wizyta Sekretarza Generalnego NATO<br />
Manfreda Wernera na Ukrainie. Ukraina była pierwszym krajem Wspólnoty<br />
Niepodległych Państw, który przystąpił do programu „<strong>Partnerstwo</strong> <strong>dla</strong><br />
<strong>Pokoju</strong>” (w roku 1994). Najważniejszym krokiem, który położył podwaliny<br />
142
Change language